Πολλές και συχνές οι αναφορές διαφόρων παραγόντων, θεσμικών ή όχι για το πραγματικό πρόβλημα της πατρίδας και των πολιτών της. Παρά το ότι εμείς σαν πρόβλημα αναγνωρίζουμε το οικονομικό, οι παράγοντες αυτοί ακούραστα επαναλαμβάνουν ότι η διάγνωση μας είναι λάθος, το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι η οικονομική κρίση, αλλά η διχόνοια που επικρατεί ανάμεσα στους Έλληνες. Αν αυτή ξεπεραστεί, αν οι ηγέτες συνεννοηθούν και πολίτες συμφωνήσουν, τότε το οικονομικό πρόβλημα γρήγορα θα ξεπεραστεί και η χώρα θα ορθοποδήσει. Έως τότε, ας μην περιμένουμε σπουδαία πράγματα μακάρι να ανακαλύψουμε περισσότερο πετρέλαιο κι από τη Σαουδική Αραβία, καθώς το πιθανότερο θα είναι ένας ακόμα εμφύλιος για το συνηθισμένο θέμα, τη μοιρασιά.
Καθώς η ανεργία στη χώρα στέκεται στο ύψος της και ο νεοέλληνας δουλειά δεν έχει, βρήκαμε καλοκαιριάτικα να ασχοληθούμε με το μείζον θέμα, αν είναι χειρότερος ο φασισμός ή ο κομμουνισμός. Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί τις τελευταίες ημέρες στην προσπάθεια να εξηγηθούν τα ανεξήγητα, μιας και όλοι γνωρίζουμε (και αναγνωρίζουμε) τα εγκλήματα του φασισμού (και όχι μόνο του ναζισμού) και όλοι επίσης με την πτώση του τείχους μάθαμε πως όλες οι φρικιαστικές ιστορίες που ακούγαμε για τις χώρες του πάλαι ποτέ Συμφώνου της Βαρσοβίας (που οι τοπικοί αντιπρόσωποι διέψευδαν ως κατασκευάσματα του ιμπεριαλισμού), ήταν αληθινές. Το μάθαμε βιωματικά, από τους γείτονες που περνούσαν τα χιονισμένα βουνά για να βρουν στην ελλαδίτσα μας τη γη της δικής τους επαγγελίας. Δεν χρειάζονταν καν οι ιστορίες τους, αρκούσε η εικόνα τους για να αντιληφθούμε την ταλαίπωρη, μίζερη, γεμάτη φόβο και ανασφάλεια όχι με τα δικά μας τα λεγόμενα «δυτικά» κριτήρια, αλλά με τα δικά τους, που περιελάμβαναν και ταξιδάκι (χωρίς επιστροφή) στα… χιονοδρομικά κέντρα της Σιβηρίας. Είναι πιστεύω σαφές πως ο λαϊκισμός αδυνατώντας να βρει νέο αφήγημα επιστρέφει στα παλιά και όπου παλιά βάλτε ότι έχετε ευχαρίστηση. Από τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης γυρίσαμε στην επταετία της χούντας κι από εκεί στον Δεύτερο Παγκόσμιο και τον εμφύλιο. Ε’ αφού φτάσαμε ως εδώ ας αναλογιστούμε τι θα γίνονταν αν ο εμφύλιος είχε άλλη κατάληξη…
Είναι πιστεύω καιρός να αφήσουμε τα παλιά και να ασχοληθούμε στα σοβαρά με το αύριο. Σε ένα πραγματικά εμπνευσμένο άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και θέτει τα σωστά ερωτήματα. «Πώς θα έρθουν οι νέες δουλειές; Πώς θα μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση; Πώς δεν θα τρέχω από υπηρεσία σε υπηρεσία για να κάνω τη δουλειά μου; Πώς θα αποκτήσει το πτυχίο μου αξία; Πώς πάω σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και θα ξέρω ότι θα με φροντίσουν; Πώς θα νιώσω ασφαλής στη γειτονιά μου;». Τα πράγματα είναι δύσκολα, ας μην τα κάνουμε δυσκολότερα.
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations