Σημαντική και με πολλαπλά μηνύματα ήταν η επίσκεψη του σοσιαλδημοκράτη Ολλανδού προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Αθήνα. Σημαντική για το αύριο, τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και σε οικονομικό, αφού είδε και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος άρχισε να προετοιμάζει το κλίμα για το τι θα ζητήσει από τους εταίρους και τι θα κάνει για να αποδείξει την αξιοπιστία του.
Η σημερινή στήλη θα ασχοληθεί με τις οικονομικές προεκτάσεις της επίσκεψης και η αυριανή με τις πολιτικές. Θυμίζω ότι πριν λίγους μήνες το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του κ. Ντάισελμπλουμ υπέστη συντριπτική ήττα στις Ολλανδικές εκλογές, το ίδιο λίγο αργότερα έπαθαν και οι Γάλλοι συνοδοιπόροι τους, ενώ στις εκλογές της περασμένη Κυριακής το SPD του Μάρτιν Σουλτς πήρε το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του.
Μία επίσκεψη του προέδρου του Eurogroup στην Ελλάδα έχει από μόνη τη σημασία της, καθώς αγορές και επενδυτές, με δεδομένο τις ελκυστικές αποτιμήσεις που υπόσχονται καλές μελλοντικές αποδόσεις, έχουν αρχίσει να κοιτούν προσεκτικότερα τη χώρα μας, περιμένοντας την βελτίωση των συνθηκών. Ο φίλος, (μετά την μεταστροφή του καλοκαιριού του 2015) Γερούν, δεν τσιγκουνεύτηκε τα καλά λόγια τόσο για τις προσπάθειες του ελληνικού λαού, όσο και της σημερινής κυβέρνησης. Έδωσε μεγάλη επικοινωνιακή ανάσα προσωπικά στον πρωθυπουργό, αφού δεν εξέφρασε αντιρρήσεις σε αυτό που ο κ. Τσίπρας και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζει «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια. Να μην υπάρξει δηλαδή κάποια ανοιχτή γραμμή πίστωσης (που συνεπάγεται τριμηνιαίους ελέγχους), γιατί έξοδος από τους ελέγχους θα γίνει όταν αποπληρώσουμε το 75% των δανείων. Η συγκατάθεση αυτή του πρόεδρου του Eurogroup έδωσε στους κυβερνητικούς το σύνθημα για τους γνωστούς πανηγυρισμούς της «εξόδου» της χώρας από τα μνημόνια. Κανένας δεν έδωσε σημασία στις παραινέσεις για συνέχιση και επιτάχυνση των απαραίτητων για την πραγματική ανάκαμψη της οικονομίας μεταρρυθμίσεων.
Το χαμόγελο στους πανηγυρίζοντες την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια πάγωσε η νέα ετήσια έκθεση του World Economic Forum που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα και δείχνει νέα πτώση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Αν και πέρυσι λέγαμε ότι δύσκολα τα πράγματα θα χειροτερέψουν, τελικά τα… καταφέραμε αφού η χώρα μας κατατάσσεται πλέον στην 87η θέση μεταξύ 137 χωρών χειρότερα από χώρες όπως η Γουατεμάλα και το Τατζικιστάν. Οι αιτίες γνωστές και μη… εξαιρετέες. Η σε σημείο παραλογισμού υπερφορολόγηση, οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, η γραφειοκρατία και οι απίστευτοι κανονισμοί αδειοδοτήσεων, η ουσιαστική απουσία κράτους δικαίου με τις υποθέσεις να σέρνονται για χρόνια στα δικαστήρια, καταδικάζουν την Ελλάδα σε παρακμιακή φτωχοποίηση των πολιτών της, στο όνομα φυσικά της… προστασίας τους. Για μία ακόμα φορά πρώτος και δεύτερος στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας είναι η Ελβετία και οι ΗΠΑ, οι πολίτες των οποίων είναι και από τους πλουσιότερους του κόσμου. Εμείς επιμένουμε ελληνικά…
Κώστας Ν.Πολυχρονάκης