Mε επικεφαλής τον Μ. Συντυχάκη, βουλευτή Ηρακλείου του ΚΚΕ
Περιοδεία στο 2ο ΕΠΑΛ Ηρακλείου πραγματοποίησε την Δευτέρα 23/10, το μέλος της ΕΠ Κρήτης και βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης ενόψει των αλλαγών που έχουν γίνει στα ΕΠΑΛ.
Το στέλεχος του ΚΚΕ συζήτησε με το σύλλογο διδασκόντων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καθηγητές και οι μαθητές στα ΕΠΑΛ και κύρια τη συζήτηση απασχόλησε το μεγάλο ποσοστό μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες και η δυσκολία των παιδιών να ανταπεξέλθουν στις πανελλήνιες εξετάσεις λόγω του υποβαθμισμένου επιπέδου των σχολικών εγχειριδίων αλλά και λόγω της έλλειψής αυτών.
Οι καθηγητές μίλησαν για έναν αριθμό παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, της τάξης περίπου του 25%, που αδυνατούν να βοηθήσουν μέσα σε υπεράριθμα τμήματα που αγγίζουν τα 27 παιδιά. Δεν υπάρχει παράλληλη στήριξη, ούτε τμήμα ένταξης για αυτά. Επίσης φαίνεται και μεγάλη δυσκολία στις προφορικές τάξεις που υποστηρίζουν ότι αδυνατούν να εξετάσουν τόσα πολλά παιδιά.
Όσο αφορά το θέμα των πανελληνίων, οι καθηγητές έδωσαν το αρνητικό παράδειγμα του μαθήματος της έκθεσης, που από φέτος θα δίνεται μαζί με τη νεοελληνική λογοτεχνία. Ένα μάθημα το οποίο πρώτη φορά μπαίνει στην ύλη της γ λυκείου και καλούνται και οι μαθητές και οι καθηγητές να καλύψουν ένα μεγάλο μαθησιακό κενό από τα «φτωχά», σε περιεχόμενο βιβλία της α και β λυκείου. Επίσης, έχει ανεπαρκείς ώρες διδασκαλίας ενώ δεν δίνονται σαφείς οδηγίες από το υπουργείο για τη διδασκαλία τους και τη διεξαγωγή των εξετάσεων. Επίσης ένα απαράδεκτο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι και το γεγονός ότι δεν έχουν ακόμα λάβει βιβλία ειδικοτήτων αλλά και για βασικά μαθήματα.
Ο Μ. Συντυχάκης εκ μέρους του ΚΚΕ τόνισε το γεγονός ότι η γραμμή της κυβέρνησης μέσω της συνεχούς υποχρηματοδότησης με βάση και τις δεσμεύσεις απέναντι στα μνημόνια και την πολιτική της ΕΕ αντικειμενικά οδηγεί στην υποβάθμιση της παιδείας. Τα ΕΠΑΛ το τελευταίο διάστημα έχουν υποστεί καταργήσεις τμημάτων επειδή δεν «υπάρχουν» αρκετοί μαθητές, απολύσεις καθηγητών, μειώσεις σε υλικοτεχνικά μέσα που είναι σημαντικότατα για τη σωστή λειτουργία του σχολείου για να μην αναφερθούμε στη μαθητεία. Οι διευθυντές έχουν καταντήσει μεσάζοντες, ψάχνοντας επιχειρήσεις που θα δεχτούν τους μαθητές και διασφαλίζοντας τη μαθητεία, που είναι ένα σύγχρονο κάτεργο στο οποίο οι μαθητές δουλεύουν σαν σύγχρονοι σκλάβοι, ελπίζοντας ότι μετά το πέρας της μαθητείας θα παραμείνουν στην εκάστοτε επιχείρηση.
Ακόμα ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε πως η μαθητεία δε δίνει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, ούτε είναι προοδευτική απάντηση στην αντικειμενική σύνδεση της εκπαίδευσης με την οικονομία. Είναι, όμως, αναγκαία για τις επιχειρήσεις και το αστικό κράτος, γιατί παρέχεται με ελάχιστο κόστος, αυξάνοντας παράλληλα την κερδοφορία και καλύπτοντας, μάλλον καλύτερα κουκουλώνοντας, υπαρκτές ανάγκες.
Επιπλέον ανέφερε πως «Είναι άλλο πράγμα όμως η ανάγκη της πρακτικής άσκησης και άλλο να μιλάς για μαθητεία. Η μαθητεία απαξιώνει την εργατική δύναμη γιατί μαθαίνει τον εργαζόμενο να δουλεύει σε πολύ συγκεκριμένα εργαλεία τα οποία αλλάζουν, λόγω της γρήγορης ενσωμάτωσης της επιστήμης στην παραγωγική διαδικασία αλλά και λόγω της δουλειάς στη βάση των εργαλείων και τεχνικών που αξιοποιούν τα μονοπώλια.
Πραγματική αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης δίνει η πρόταση του ΚΚΕ, που στο κέντρο της έχει την αρχή ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι μορφωμένη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία. Εμείς παλεύουμε για ένα εκπαιδευτικό σύστημα:
Με ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο που δε θα αναπτύσσει μονομερώς μια ικανότητα των νέων για απασχόληση αλλά όλες τις ικανότητές τους, θα μορφώνει πολύπλευρα την προσωπικότητά τους και θα διαπλάθει ανθρώπους ικανούς ν’ αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία τους και τη ζωή τους, σε όποιο ή όποια επαγγέλματα μελλοντικά θα υπηρετήσουν.
Αυτό το σχολείο δεν εξορίζει από το πρόγραμμά του την τεχνική ως «κατώτερη» ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά καταρτισμένων ειδικών, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο δεν αναιρεί την ανάγκη και τη δυνατότητα τεχνικής γνώσης. Έτσι, δε δίνει εξειδικευμένες γνώσεις για την άσκηση κάθε συγκεκριμένου επαγγέλματος αλλά τις απαραίτητες βάσεις για τη διαμόρφωση δημιουργικής προσωπικότητας, εργασιακής ετοιμότητας, ώστε ο νέος να μπορεί να αποδώσει σε οποιοδήποτε τομέα της παραγωγικής δραστηριότητας βρεθεί.
Η επαγγελματική εκπαίδευση στην αντίληψη του ΚΚΕ ξεκινά μετά το ενιαίο δωδεκάχρονο, είτε ως ανώτατη είτε μέσα από επαγγελματικές σχολές. Πιο συγκεκριμένα, οι επαγγελματικές σχολές που είναι σε άμεση διασύνδεση με τους αντίστοιχους κλάδους της σοσιαλιστικής οικονομίας. Η απόκτηση του πτυχίου εξασφαλίζει το δικαίωμα στο επάγγελμα και την ένταξη του αποφοίτου στην παραγωγική διαδικασία μέσω του κεντρικού σχεδιασμού. Δεν χρειάζεται ο απόφοιτός τους να περάσει από καμιά άλλη πιστοποίηση, που αμφισβητεί και απαξιώνει το πτυχίο και τις σπουδές τους.»
Τέλος ο Μ. Συντυχάκης επεσήμανε την διεκδίκηση του ΚΚΕ κάθε νέος σήμερα να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει στο ΕΠΑΛ της περιοχής του. Κανένα σχολείο να μην είναι χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία και να μην πληρώνουν οι γονείς ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους.