Στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου στα Χανιά πραγματοποιείται σήμερα με επιτυχία για τρίτη χρονιά το TEDxChania.
Αυτή τη χρονιά οι συμμετέχοντες ξετυλίγουν τον… μίτο σε μια εποχή που θυμίζει λαβύρινθο με τα μυθικά τέρατα του καθενός να τον εγκλωβίζουν περισσότερο σε διαδρομές που δεν οδηγούν πουθενά.
Το ζητούμενο είναι όταν θεωρούμε ότι φτάνουμε στο τέλμα να πιάνουμε το μίτο ως εργαλείο για να βρουμε διέξοδο και αυτός ήταν και ο στόχος του φετινού TEDx Χανίων.
Πολλοί ομιλητές παρουσίασαν σήμερα τη δική τους εμπειρία μέσα από τη δράση τους σε διάφορα επίπεδα, σε μια κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Χανίων.
Μανώλης Παπαδάκης, Επιμελητής του TEDx Chania
Είναι η τρίτη χρονιά φέτος. Πήραμε την έννοια του μίτου, εμπνευσμένη από τη μυθολογία. Έχουμε παρομοιάσει τον λαβύρινθο με την καθημερινότητα που ζει ο καθένας και θέλουμε ο καθένας όταν θα φύγει από εδώ να προσδώσει στον μίτο, όλα αυτά τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να φτάσει σε μια βελτίωση και εξέλιξη σε κάθε πτυχή της ζωής του. Κάθε χρονιά προσπαθούμε να διατηρούμε το υποκειμενικό στοιχείο, δεν θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα ότι οι ιδέες που ακούγονται είναι δογματικές. Υπάρχει ρευστότητα, ακούμε τους συνομιλητές μας και με κάποια πράγματα ταυτιζόμαστε, κάποια άλλα πράγματα τα μεταφέρουμε στην καθημερινότητά μας και κάποια τα απορρίπτουμε. Είναι δικαίωμα του καθενός.
Έχουμε τέσσερις θεματικές. Προσπαθούμε να προσομοιώσουμε πώς είναι η ευτυχία στη ζωή. Οπότε σκεφτόμαστε το προσωπικό κομμάτι, το οικονομικό και το κοινωνικό. Πάνω σε αυτά επιχειρούμε να βασίσουμε τα session μας. Στο πρώτο session έχουμε ομιλίες με ανθρώπους που έχουν κάνει υπερβάσεις, στο δεύτερο session με ανθρώπους που έχουν πετύχει κάτι επιχειρηματικά, στο τρίτο ασχολούμαστε με επιστημονικά θέματα και έρευνα και στο τέταρτο ασχολούμαστε με το κοινωνικό κομμάτι.
Κώστας Καρράς, Συντονιστής της “Αλληλεγγύης Πειραιά”
Η “Αλληλεγγύη Πειραιά” είναι ένα δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης. Είναι μια δομή που ξεκίνησε στην αρχή της κρίσης προκειμένου να μπορέσουμε να στηρίξουμε κόσμο που έμπαινε στο περιθώριο λόγω της ανεργίας. Έχουμε καταφέρει σε αυτά τα 5 χρόνια στα οποία δραστηριοποιούμαστε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό δίκτυο με 200 ανθρώπους. Στόχος μας είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας για να βρει περισσότερος κόσμος δουλειά. Ο εθελοντισμό βοηθά πολύ και μακάρι περισσότεροι να ασχοληθούν με αυτόν, γιατί όταν έχεις τη δυνατότητα να στηρίξεις και βοηθήσεις αυτόν που έχει ανάγκη του δίνεις περισσότερες πιθανότητες να δει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Από την άλλη η διαδικασία αυτή που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είσαι χρήσιμος, είναι ευτυχία.
Δημήτρης Παπαστεργίου, Δήμαρχος Τρικκαίων
Εγώ μιλώ για τον Δαίδ-αλλο εαυτό μας, πώς μπορούμε κοινώς να βγάλουμε τον καλό μας εαυτό στην κρίση και να δημιουργήσουμε έναν νέο μίτο αφού τον παλιό τον μπερδέψαμε, τον κόψαμε. Τον λαβύρινθο αυτό μόνοι μας τον φτιάξαμε και μόνοι μας πρέπει να βρούμε την άκρη. Ο Δαίδαλος δημιούργησε το πρόβλημα και αυτός βρήκε και τη λύση. Με το να δούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να καινοτομήσουμε μπορούμε να βρούμε την άκρη. Χρειάζεται να κοιτάξουμε το καλό κομμάτι του εαυτού μας και να χρησιμοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα που έχουμε για να μπορέσουμε να “πετάξουμε”. Το περιβάλλον δεν βοηθά, αλλά δεν πρέπει να μένουμε σε αυτό. Δεν πρέπει να βρίσκουμε δικαιολογίες για να μην κάνουμε κάτι.
Kajsa Tylen
Πέρασα ένα χρόνο πάνω στο ποδήλατο. Ήθελα να κάνω κάποιες αλλαγές στη ζωή μου και αυτό ήταν το κίνητρο. Υπήρχε μια διαδικασία που με οδήγησε σε αυτό το σημείο. Διάβασα για μια γυναίκα που το έκανε το 1938 και δεν μπορούσα να σταματήσω να το σκέφτομαι. Έτσι αποφάσισα να ανέβω στο ποδήλατο. Διήνυσα με το ποδήλατο 52025 χλμ μέσα σε έναν χρόνο, κάθε μέρα. Μόνο μια ημέρα ήμουν άρρωστη. Πήρα άδεια από τη δουλειά μου, δεν έκανα τίποτα άλλο και έκανα ποδήλατο κάθε μέρα. Ξέρω ότι ακούγεται ανόητο όμως αυτό μου πρόσφερε πολλά. Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου. Έκανα πολλούς φίλους, υπήρχαν άνθρωποι που έρχονταν μαζί μου στην ποδηλασία. Κυρίως όμως έμαθα πολλά για τον εαυτό μου, εξάλλου είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου για να σκεφτώ! Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι να θέτουμε έναν στόχο τόσο μεγάλο που πρέπει να εξελιχθείς μέσα σε αυτόν. Πρέπει να γίνουμε τα άτομα που θα πετύχουμε κάτι. Οι άνθρωποι συνήθως φοβούνται να θέτουν στόχους γιατί δεν ξέρουν αν θα τα καταφέρουν. Άλλα αν μάθουν πώς να φτάσουν εκεί στον στόχο θα μάθουν και πολλά για τον εαυτό τους.
Βαγγέλης Μακρής, Κοινωνιολόγος στο Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας “Πάνος Μυλωνάς”
Δεν είναι ανάγκη να ανατρέξουμε σε έρευνες για να δούμε ότι οι Έλληνες είναι πιο επιθετικοί οδηγοί σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, εμείς πιστεύουμε ότι όλα είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού και αυτό προσπαθούμε να περάσουμε μέσα από τις δράσεις και τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα που έχουμε σχεδιάσει από το νηπιαγωγείο μέχρι τους ηλικιωμένους.
Στοχεύουμε στις νεότερες γενιές για διαπαιδαγώγηση, αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα να αλλάξει και κάποιος ενήλικας. Για παράδειγμα σε έρευνα που είχαμε πραγματοποιήσει το 2008 για την ευγένια στον δρόμο, είδαμε ότι οι Έλληνες οδηγοί ενώ συμπεριφέρονται με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε στην Ελλάδα, όταν βγαίνουν στο εξωτερικό, ακριβώς επειδή αλλάζει η κουλτούρα, συμμορφώνονται και ακολουθούν τους κανόνες. Αυτό δείχνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε σε όποια ηλικία και αν βρισκόμαστε. Είναι το περιβάλλον που δεν βοηθά που πάλι εμείς το φτιάχνουμε το περιβάλλον.
Την παρουσίαση των ομιλιών είχε αναλάβει η γνωστή δημοσιογράφος, Μαρία Σαράφογλου
