Το Ελσίνκι επιμένει στο θέμα των εγγυήσεων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα καταβάλει το μερίδιο του στο νέο πακέτο στήριξης, εξέλιξη που θα προκαλούσε εκ νέου αναταραχή στις αγορές.
Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο της της φινλανδικής κυβέρνησης, το οποίο έχει συνταχθεί τον Ιούνιο και περιήλθε στην κατοχή του Reuters, η Φινλανδία απέστειλε non paper στα υπουργεία Οικονομικών της Ευρωζώνης, προτείνοντας τη δημιουργία μιας εταιρίας με έδρα στο Λουξεμβούργο, η οποία θα υπάγεται στη νομοθεσία της χώρας και στην οποία θα πρέπει να μεταβιβαστούν ελληνικά στοιχεία ενεργητικού ως εγγύηση για το νέα δάνεια που θα δώσουν τα κράτη της Ευρωζώνης στην Ελλάδα.
Το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας θα ελέγχει το 100% της εν λόγω εταιρίας και σε περίπτωση στάσης πληρωμών σε ομόλογα του EFSF, η ιδιοκτησία του ταμείου θα περνά στα χέρια των πιστωτών.
«Εάν η αξία των στοιχείων ενεργητικού που θα υπάγονται σην εταιρία δεν ευθυγραμμίζεται με τις απαιτήσεις εγγυήσεων ή εάν το ελληνικό δημόσιο χρεοκοπήσει ως προς τις υποχρεώσεις του έναντι του EFSF, η ιδιοκτησία των μετοχών της εταιρίας περνά αυτομάτως στις αντίστοιχες χώρες – μέλη», αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο.
Η πρόταση περιλαμβάνει και το ενδεχόμενο τιτλοποίησης με βάση τα στοιχεία ενεργητικού που θα πρέπει να μεταφερθούν στο Λουξεμβούργο, με τις ταμειακές ροές που τιτλοποιούνται να εντάσσονται στις πρόσθετες εγγυήσεις για τα δάνεια.
«Η τιτλοποίηση θα καταστούσε ευκολότερη τόσο την αποτίμηση όσο και τη ρευστοποίηση των στοιχείων ενεργητικού», επισημαίνεται.
Σημειώνεται ότι μετά το αίτημα της Φινλανδίας και τη συμφωνία με Ελλάδα, εγγυήσεις ζήτησαν η Αυστρία, η Ολλανδία, η Σλοβακία και η Σλοβενία.
Εκτός της Ελλάδας, σύμφωνα με το δημοσίευμα στο in.gr, που δεν επιθυμεί να καταβάλλει εμπράγματες εγγυήσεις για τη νέα χρηματοδότηση, εναντίον των εγγυήσεων τάσσονται και μεγάλες χώρες της, όπως η Γερμανία, θεωρώντας ότι δεν μπορεί να υπάρχει προνομιακή διαχείριση του ενός δανειστή έναντι των υπολοίπων.
Το φινλανδικό σχέδιο είναι ένα απ\’ αυτά που συζητώνται το τελευταίο διάστημα μεταξύ των αξιωματούχων των υπουργείων Οικονομικών της Ευρωζώνης, στην προσπάθεια που καταβάλλεται ώστε να βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο θα δοθούν εγγυήσεις στη Φινλανδία και πιθανώς σε άλλες χώρες, σε αντάλλαγμα για το νέο δάνειο.