Ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής, συνδικαλιστής, δάσκαλος δραματικής τέχνης, τ. βουλευτής, επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Λυκούργος Καλλέργης γεννήθηκε στην Κρήτη, στο Χουμέρι Μυλοποτάμου, το 1914. Γιος του δημοσιογράφου, σοσιαλιστή ηγέτη Σταύρου Καλλέργη.
Φοίτησε στη Δραματική Σχολή της «Λαϊκής Σκηνής» του Κάρολου Κουν. Βγήκε στο θέατρο το 1934, με τη «Λαϊκή Σκηνή» του Κάρολου Κουν, με πρώτο ρόλο τον Πανάρετο στην «Ερωφίλη» του Χορτάτζη. Ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του «Θεάτρου Τέχνης» του Κάρολου Κουν από το 1942 έως το 1950.
Πρωταγωνιστής σε διάφορους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, ερμήνευσε εξέχοντες ρόλους σε πολλά θεατρικά έργα, του ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου. Συνεργάστηκε με την Μαρίκα Κοτοπούλη, την Κατερίνα Ανδρεάδη, τον Βεάκη, την Κυβέλη, την Παξινού, τον Μινωτή, κ.ά. Μετέφρασε: 4 θεατρικά έργα του Τσέχοφ, «Ο Γλάρος», «Θείος Βάνιας», «Οι τρεις αδελφές», «Ο Βυσσινόκηπος» και 4 μονόπρακτα, «Πρόταση Γάμου», «Η Αρκούδα», «Ο Γάμος», «Το Κύκνειο άσμα», «Εμείς και ο χρόνος» του Πρίσλεϊ, τα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ, «Οι Μικροαστοί» του Γκόρκι, το μονόπρακτο «Ροζαλίντα» του Μπάρι. Γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1956 έως το 1967 και για ένα διάστημα πρόεδρος.
Για 5 χρόνια πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος (ΠΟΘΑ) και αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών. Το Νοέμβρη του 1977 εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στην Α΄ Αθήνας για μια τετραετία ενώ μετά την αντεπανάσταση και την ανατροπή του σοσιαλισμού στήριξε το οπορτουνιστικό μόρφωμα του «Συνασπισμού της Αριστεράς». Του έχουν απονεμηθεί το Βραβείο Πιραντέλο και το Βραβείο Βεάκη.