Η πικρή αλήθεια είναι πως όποτε προτάξαμε το θυμικό στην εξωτερική μας πολιτική το μετανιώσαμε πικρά. Από την εποχή του Τρικούπη και του Βενιζέλου ως την εποχή των μνημονίων, ο θυμός και το συναίσθημα μόνο αρνητικά συνέβαλλαν στις εξελίξεις, ανεβάζοντας κατά πολύ τον λογαριασμό που καλούμαστε να πληρώσουμε. Η ιστορία διδάσκει ότι τίποτα δεν διδασκόμαστε από αυτή, όπως και ότι πάντοτε αυτές οι εξελίξεις συνοδεύονταν από βαθύ διχασμό του ελληνικού λαού, καλό όμως είναι να θυμόμαστε την μεγάλη διδαχή του εθνάρχη «Στους ξένους δεν μιλάω για δίκαια αλλά για συμφέροντα».
Στις μέρες μας, λες και δεν μας έφταναν αλλεπάλληλες οι συμφορές των τελευταίων ετών ήρθε και το λεγόμενο μακεδονικό να συμπληρώσει το κακό. Οι κυβερνώντες θεωρώντας πως βρήκαν τη διπλή ευκαιρία να πουλήσουν εκδούλευση στους ξένους και να προκαλέσουν προβλήματα στη Ν.Δ., χειρίστηκαν το θέμα με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν: διχαστικά. Αφού εν κρυπτώ ποιος ξέρει τι συμφώνησαν για να ανασύρουν ένα μάλλον ξεχασμένο θέμα, μόλις κυρίως στη βόρεια Ελλάδα άρχισαν να τους χαλάνε τα σχέδια, τσουβάλιασαν τους διαφωνούντες με τους φασίστες, τους ακροδεξιούς ή τους γραφικούς.
Οι μετρήσεις που δείχνουν το 68% του ελληνικού λαού να διαφωνεί με οποιαδήποτε χρήση του όρου Μακεδονία από τους Σκοπιανούς αποδεικνύουν το τεράστιο λάθος τους. Ωστόσο, παρά την τεράστια συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης και όπως όλα δείχνουν την αυριανή της Αθήνας, η κυβέρνηση δείχνει αμετακίνητη στις θέσεις της. Μόλις χθες ο υπουργός των εξωτερικών κ. Κοτζιάς δήλωσε ότι «υπάρχουν απλά άνθρωποι που βλέπουν το πρόβλημα από άλλη σκοπιά, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το ιστορικό υπόβαθρο και τις μελλοντικές προοπτικές συνεργασίας», για συμπληρώσει από τα Σκόπια ο κ. Νίμιτς απαντώντας στις αιτιάσεις του Σκοπιανού υπουργού κ. Ντιμιτρόφ για το εθνοτικό ότι «δεν έχω ακούσει τίποτε από την ελληνική πλευρά, που θα σήμαινε την άρνηση της ταυτότητας του λαού εδώ».
Επαναλαμβάνω πως όπως ούτε οι αγανακτισμένοι του 2011, ούτε τα νταούλια μετά το δημοψήφισμα το 2015, ούτε οι συγκεντρώσεις του Μακεδονικού με οποιοδήποτε τρόπο διευκολύνουν το έργο που μια σοβαρή κυβέρνηση πρέπει να κάνει. Το θέμα των Σκοπίων πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει και θα τελειώσει με μια σύνθετη ονομασία, αυτό είναι σαφές. Η Ελλάδα έχει συμφέρον και οι Σκοπιανοί το χρειάζονται. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι στα Σκόπια δεν έχουν ακόμα ξεμπερδέψει με το VMRO (τη σκοπιανή Χ.Α.) του Γκρουέφκσι, με το οποίο κυβέρνησε για δέκα χρόνια για τα πεπραγμένα των οποίων σήμερα αντιμετωπίζει δικαστικές διώξεις. Η ανακίνηση του θέματος μάλλον αποτελεί σωσίβιο για τον αδίστακτο πρώην πρωθυπουργό. Η λογική λέει πως το συμφέρον μας είναι να περιμένουμε την πλήρη επικράτηση της σημερινής, υπό τον κ. Ζάεφ ηγεσίας και ελπίζω έτσι να γίνει.