Του Κώστα Ν. Πολυχρονάκη
Τις τελευταίες ημέρες κρατείται από την Γαλλική αστυνομία ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί κατηγορούμενος για παράνομες χρηματοδοτήσεις, υπόθεση που ερευνάται από την Γαλλική δικαιοσύνη εδώ και πέντε χρόνια. Η μεθοδολογική διαφορά με τα εν Ελλάδι συμβαίνοντα διακριτή υπό γυμνού οφθαλμού, που θα έλεγαν και οι παλαιότεροι. Αντίθετα με τις παράτες που για ψύλλου πήδημα στήνονται στην χώρα μας, οι Γαλλικές αρχές από τη στιγμή που ανακοίνωσαν την έναρξη της έρευνας έριξαν «σιγή ασυρμάτου». Όταν είχαν κάτι στέρεο στα χέρια τους, κάλεσαν (στην ουσία, έως νεοτέρας προφυλάκισαν) τον πρώην πρόεδρο. Η σύγκριση ενός πραγματικού κράτους, όπου η δημοκρατία στηρίζεται γερά σε τρεις ανεξάρτητους πυλώνες και στην Ελλάδα, όπου η δημοκρατία ευτελίστηκε στην ελευθεριότητα «του κάνω ότι μου γουστάρει», είναι καταλυτική. Στην ουσία δεν είναι μόνο αυτό, κατά τη γνώμη μου αποτελεί την καλύτερη εξήγηση για τις κατά μέσο όρο κάθε τριάντα χρόνια χρεοκοπίες μας.
Οι γνωρίζοντες κατηγορούν περισσότερο από κάθε άλλο το Σύνταγμα της χώρας κυρίως για δύο λόγους: είναι παραπάνω απ ότι χρειάζεται αναλυτικό (έως φλύαρο) και προστατεύει σκανδαλωδώς τους πολιτικούς. Επείγει λοιπόν η αλλαγή του Συντάγματος της Ελλάδος με ένα σύγχρονο, περιεκτικό και ουσιώδες κείμενο το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τα σημερινά δεδομένα και θα αντιμετωπίζει τους πολιτικούς όπως τους υπόλοιπους πολίτες. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, όλοι. Εκεί που διαφωνούν είναι στα επί μέρους θέματα, καθώς άλλες αλλαγές προκρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλες η ΝΔ, άλλες το ΚΙΝΑΛ, με γνώμονα τι άλλο, το κομματικό ακροατήριο. Η αλήθεια βέβαια είναι πως οι σημερινοί κυβερνώντες δεν φροντίζουν να τηρούν ούτε τα προσχήματα, πιθανόν ακολουθώντας τις διδαχές του Λένιν για «μικροαστικές συνήθειες». Παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη προσπαθούσαν να κάνουν όλες οι κυβερνήσεις, διαδρομή πρόεδρος του Αρείου Πάγου – σύμβουλος του Πρωθυπουργού πρώτη φορά έγινε. Οι τελευταίες αντικαταστάσεις των (υποτίθεται) ανεξάρτητων αρχών με στελέχη του κομματικού μηχανισμού, αποδεικνύουν πως δεν επρόκειτο για μεμονωμένη περίπτωση.
Οι προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης που παρουσίασε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής με θέμα «Η χώρα σε αναθεωρητική προοπτική», αποτελεί μια καλή βάση έναρξης της απαραίτητης για τον τόπο συζήτησης.
Η πρόταση για να υλοποιηθεί απαιτεί την συναίνεση 50 βουλευτών, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι μπορεί να υλοποιηθεί ακόμα και μόνο από την αντιπολίτευση. Πρέπει βέβαια να επεκταθεί και σε άλλους τομείς, για παράδειγμα το περίφημο άρθρο 16 που κράτα την τριτοβάθμια εκπαίδευση δέσμια κατεστημένων συμφερόντων. Είναι κρίσιμο για το μέλλον το παιδιών μας να βάζουμε επιτέλους απλούς και κατανοητούς κανόνες για την συνύπαρξη όλων των Ελλήνων στον τόπο τους, γιατί όσο κλισέ κι αν ακούγεται ο τόπος δεν μας ανήκει, τον δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.
Ο Κώστας Ν.Πολυχρονάκης είναι Director of Operations