Όσα έκρυβε η φύση ιδιαιτέρως καλά
Κάθε χρόνο στις 23 Μαΐου, τη μέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Κάρολος Λινναίος, ο άνθρωπος που κατάλαβε τη φύση καλύτερα από τον καθένα στην εποχή του ταξινομώντας τα είδη, το College of Environmental Science and Forestry ανακοινώνει τα νέα είδη της χρονιάς.
Από απολιθώματα και ζώα μέχρι φυτά και μικρόβια δηλαδή, καθώς η επιστήμη κάνει άλματα και σε αυτόν τον τομέα κάθε χρόνο. Το νεοϋορκέζικο πανεπιστήμιο το ξεκίνησε αυτό ήδη από το 2008, για να λειτουργεί ως ετήσια υπόμνηση στην τεράστια βιοποικιλότητα της φύσης αλλά και το πόσα πραγματικά λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτή.
Την ώρα λοιπόν που κάπου 20.000 είδη ζωής εξαφανίζονται κάθε χρόνο, ο άνθρωπος συνεχίζει να ανακαλύπτει καινούρια, κοιτώντας προφανώς καλύτερα…
Epimeria Quasimodo
Δεν είναι δύσκολο να δεις γιατί αυτό το αμφίποδο των 50 χιλιοστών πήρε το όνομά του από τον ασχημούλη ήρωα του Ουγκό, μιας και δεν είναι ακριβώς ό,τι πιο όμορφο κυκλοφορεί στα νερά. Το αρθρόποδο μαλακόστρακο με τα ζωντανά χρώματα ανακαλύφθηκε στις θάλασσες της Ανταρκτικής ως ένα μόνο από τα 26 νέα είδη αμφίποδων που εντόπισαν φέτος οι επιστημόνες στα παγωμένα νερά.
Nymphister kronaueri
Επίσης δεν είναι δύσκολο να δεις γιατί αυτά τα μικρά σκαθάρια διέφευγαν για τόσο καιρό από την ανθρώπινη προσοχή. Με μόλις 1,5 χιλιοστό μήκος, κρύβονται μέσα στους στρατούς αποκλειστικά ενός είδους μυρμηγκιού (Eciton mexicanum) της Κόστα Ρίκα, ζώντας αρμονικά μαζί τους ως δεύτερη κοιλιά! Όταν μάλιστα τα μυρμήγκια μεταναστεύσουν, το ίδιο κάνει και το συγκεκριμένο έντομο, πετώντας πλάι στην αποικία ή πάνω στους στρατιώτες σε μια καταπληκτική συμβιωτική σχέση, για την οποία αγνοούμε ωστόσο τα πώς και τα γιατί…
Pongo tapanuliensis
Ο απομονωμένος πληθυσμός των ουρακοτάγκων της νότιας Σουμάτρας αναγνωρίστηκε φέτος ως αυτόνομο είδος, μέσω μορφολογικών, συμπεριφορικών και γονιδιακών αποδείξεων. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το 2018 πως διαχωρίστηκαν ως είδος από τους ουρακοτάγκους της βόρειας Σουμάτρας και του Βόρνεο πριν από 3,8 εκατ. χρόνια και έχουν να αποκομίσουν πολλές ακόμα γνώσεις από την ανακάλυψη, φτάνει να μην τους χάσουμε, μιας και μόλις 800 απομένουν ακόμα σε κείνη τη γωνιά του κόσμου…
Pseudoliparis swirei
Το μικροσκοπικό αυτό ψάρι που παραμοιάζει με γυρίνο φτάνει δεν φτάνει τους 10 πόντους, κι όμως οι επιστήμονες το χαρακτήρισαν ως έναν από τους ικανότερους θηρευτές της Αβύσσου! Το βρήκαν να ζει στην Τάφρο των Μαριανών στον Ειρηνικό Ωκεανό, το βαθύτερο σημείο της θάλασσας, στα 6.898-7.966 μέτρα, μέσα στο κατασκόταδο. Εκεί που υποτίθεται πως ήταν το όριο για τα ψάρια, μιας και υπέθεταν πως τίποτα αντίστοιχο δεν μπορεί να επιβιώσει εκεί…
Xuedytes bellus
Αυτό το σκαθάρι των σπηλαίων έχει εξελιχθεί ώστε να ζει μια ζωή μέσα στο σκοτάδι και την υγρασία, γι’ αυτό και έχει χάσει τα φτερά, τα μάτια και τις χρωστικές του. Μόλις 9 χιλιοστά είναι και κατοικεί στις σπηλιές της νότιας Κίνας, ένα μέρος που αποτελεί πραγματικό θησαυρό για τους ζωολόγους, καθώς διαθέτει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα εντόμων από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.