Συγκέντρωση – συναυλία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 10 Ιούλη στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο με σύνθημα «Παλεύουμε για ένα καθολικό αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης».
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση:
«Η πρωτοβουλία των σωματείων της υγείας να διοργανώσουν αυτή την συγκέντρωση είναι η απόρροια της δράσης μας το προηγούμενο διάστημα για το σύνολο των προβλημάτων ασθενών και εργαζομένων. Το θέμα της υγείας αφορά πρώτα και κύρια τις λαϊκές οικογένειες. Πηγάζει από την ιδία την αναγκαιότητα να ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο το ρεύμα εκείνο που δεν βολεύεται με τα ψίχουλα που αναδιανέμει η κυβέρνηση στο όνομα του ρεαλισμού, του εφικτού και της περιβόητης μεταμνημονιακής εποχής.
Καμία ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης δεν υπήρξε. Ακόμα και η πρόσβαση των ανασφάλιστων δεν προήλθε από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Το προσωπικό ανακυκλώνεται, δεν προστίθενται.
Ο αριθμός των μόνιμων εργαζομένων στην υγεία μειώθηκε κατά 1619 εργαζόμενους την τριετία 2015 – 2017, αφού οι πολυδιαφημιζόμενες προσλήψεις δεν καλύπτουν ούτε τις πρόσφατες συνταξιοδοτήσεις, ενώ ταυτόχρονα, επεκτείνουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, δηλαδή δουλειά με ημερομηνία λήξης και μειωμένα δικαιώματα, όπου οι εργαζόμενοι πληρώνονται κυρίως από τα έσοδα των νοσοκομείων και προγράμματα του ΟΑΕΔ (δηλαδή από τις εισφορές μας). Αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση των μνημονίων, ούτε στην υγεία ούτε πουθενά. Το αφήγημα περί κανονικότητας μετά της 21 Αυγούστου της σταθεροποίησης και αναβάθμισης του ΕΣΥ, που διαφημίζει η κυβέρνηση, την βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς στο πετσί τους.
Η επιστροφή στην κανονικότητα για τους εργαζόμενους και για τους ασθενείς σημαίνει σταθερή και μόνιμη δουλειά, δουλειά με δικαιώματα, με ρεπό και άδειες. Σημαίνει Υγεία που θα είναι λαϊκό δικαίωμα κι όχι εμπόρευμα. Το κράτος έχει ως κριτήριο την υλοποίηση της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία, την προσαρμογή στη μείωση των δαπανών. Η λαϊκή παρέμβαση είναι αναγκαία και επιβάλλεται όχι μόνο από τους υγειονομικούς αλλά από όλο το λαϊκό κίνημα. Όχι για να διατηρηθεί ένα ξεπερασμένο σύστημα υγείας και να μειωθούν οι απαιτήσεις σε μερικές μόνο προσλήψεις αλλά να διεκδικηθεί σήμερα ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας.».
