«Σημαντικότερο λοιπόν του σπουδάζω είναι το τι σπουδάζω, καθώς οι σπουδές σε μεγάλο βαθμό ορίζουν το πεδίο στο οποίο θα εργαστούμε. Το κακό είναι ότι οι περισσότερες σχολές είναι προσανατολισμένες μονάχα σε έναν συγκεκριμένο τομέα στον οποίο αν οι απόφοιτοι δεν απορροφηθούν έχουν πρόβλημα.»

Ο επίλογος της χθεσινής στήλης αποτύπωνε το κύριο πρόβλημα της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας καθώς πολλοί νέοι άνθρωποι εγκλωβίζονται χάνοντας κυριολεκτικά τα καλύτερα χρόνια τους. Το παράδειγμα της εκπαίδευσης με τον άθλιο θεσμό των αναπληρωτών είναι ενδεικτικό: ο εκπαιδευτικός υποχρεώνεται (επί ποινή αδυναμίας πρόσληψης τον επόμενο χρόνο), να ξεσπιτωθεί όποτε του ζητηθεί ακόμα και για ελάχιστους μήνες, με την ελπίδα πως σε επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ θα μοριοδοτηθεί. Αυτό σημαίνει πως για πολλά χρόνια δεν μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του καθώς το ανάπηρο κράτος μας μπορεί να τον καλέσει Οκτώβριο, Νοέμβριο ακόμα και τον Φεβρουάριο πολλές φορές (για δουλειά ως τον Μάιο). Αν τα πράγματα με το ΑΣΕΠ δεν πάνε όπως τα υπολόγισε, διατρέχει τον κίνδυνο να φτάσει στη μέση ηλικία και να ψάχνεται ακόμα με τη ζωή του…

Το δεύτερο μέρος της πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ με τίτλο «Εκπαίδευση και αγορά εργασίας» αφού διαπιστώνει ότι με τις παλιές γνώσεις και δεξιότητες δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, προτείνει ριζικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα: Τον αναπροσανατολισμό της ανώτατης εκπαίδευσης από την προετοιμασία των αποφοίτων για την απασχόληση στον δημόσιο τομέα στην απασχόληση στον ιδιωτικό, ιδιαίτερα στους τομείς με εξωστρεφή εξαγωγικό προσανατολισμό.

Τον αναπροσανατολισμός της μέσης λυκειακής εκπαίδευσης από τη γενική στην τεχνική-επαγγελματική, συνδεδεμένης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και τέλος, την επανεκπαίδευση των άνεργων αποφοίτων για την επανένταξη τους στην αγορά εργασίας. Αυτά είναι τα απαραίτητα βήματα ώστε αφενός οι άνθρωποι να βρίσκουν δουλειά στον τομέα που έχουν εκπαιδευτεί και αφ ετέρου οι επιχειρήσεις να βρίσκουν τους καταρτισμένους εργαζόμενους που σήμερα δεν βρίσκουν (61% των Ελλήνων εργοδοτών δυσκολεύονται να βρουν προσωπικό στις θέσεις «Επαγγελματιών Πωλητών», «Τεχνικών», και «Εξειδικευμένοι Τεχνίτες»).  Τι καταλαβαίνει απ όλα αυτά το Υπουργείο της Ελληνικής Παιδείας; Ιδρύει νέα τμήματα που αφορούν ανθρωπιστικές κυρίως σπουδές.

Εν κατακλείδι, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι άριστα υπό την προϋπόθεση ότι θα κάποιος θα εισαχθεί στη σχολή που επέλεξε (και του ταιριάζει). Διαφορετικά καλό θα ήταν να μην ακολουθήσει άκριτα ότι η βαθμολογία των πανελληνίων τον στέλνει, δόξα το Θεό σήμερα οι επιλογές δεν λείπουν. Επιπλέον, για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των νέων ανέργων, αυτών που ψάχνουν πρώτη φορά δουλειά, καλό είναι όσοι μπορούν να φεύγουν για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και να μένουν εκεί για δύο – τρία χρόνια για εργασία. Με τον τρόπο αυτό επιστρέφοντας με εμπειρία στο εξωτερικό μπορούν να διεκδικήσουν ανώτερες θέσεις στελεχών. Χρειάζεται σχέδιο.  

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook