Η επικρατούσα αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοικηση, θέλει τον θεσμό ως ένα ακόμα γρανάζι του κρατικού μηχανισμού ή στην καλύτερη περίπτωση μια υπηρεσία η οποία διεκπεραιώνει κάποιες αναγκαίες εργασίες.
Στην αντίληψη αυτή συνέβαλε και η δράση αρκετών αιρετών που από θεσμό δημοκρατικού ελέγχου και αυθεντικής εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών, τον μετέτρεψαν -ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες- σε όμηρο σχεδιασμού ενός συστήματος που άλωσε τους θεσμούς, προκειμένου να τους ελέγξει και να τους μετατρέψει σε μηχανισμούς αναπαραγωγής του.
Η εμπειρία των προηγούμενων χρόνων, τα εκατοντάδες αυθόρμητα κινήματα και δομές αλληλεγγύης, η άνθιση αυτόνομων πολιτιστικών πυρήνων, το γεγονός ότι οι πολίτες ήρθαν πιο κοντά και συνειδητοποιούν σταδιακά ότι, η παρουσία δυναμικών τοπικών διοικητικών φορέων αποτελεί όρο και προϋπόθεση για βελτίωση της καθημερινότητας, κι όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις προωθούμενες σημαντικές τομές της Κυβέρνησης διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα σε μια χρονική περίοδο καθοριστική για το αύριο, που συνοδεύεται από την έξοδο από τα Μνημόνια και την επιτροπεία.
Σήμερα που η χώρα ανακάμπτει είναι καιρός να ξαναστήσουμε την πολιτική στα πόδια της και φυσικά να ξαναφέρουμε τους πολίτες κοντά στην πολιτική, απέναντι στην αδιαφορία και τους επαγγελματίες του χώρου.
Και ο «Κλεισθένης» έρχεται να συμβάλει καθοριστικά για την ανατροπή των παθογενειών προς μεγάλη απογοήτευση πολλών καθεστωτικών Δημάρχων.
Πως θα το πετύχει αυτό;
Με την πρόβλεψη για απλή αναλογική και την όσο το δυνατόν αυθεντικότερη αποτύπωση της λαϊκής ψήφου, που για μας δεν είναι μόνο ζήτημα αρχής.
Είναι όρος δημοκρατικού ελέγχου.
Είναι όρος για την ύπαρξη των αναγκαίων συνεργασιών και προγραμματικών συγκλίσεων.
Αφού αντιπεριφερειάρχες και αντιδήμαρχοι θα ορίζονται στη βάση της νέας πλειοψηφίας που θα προκύπτει στα συμβούλια, ενώ οι συνεργασίες θα μπορούν να αποτυπωθούν και στην ανάληψη θέσεων ευθύνης από την πλευρά όλων των συνεργαζόμενων, όχι ευκαιριακά ή με υπόγεια συνδιαλλαγή, αλλά στο πλαίσιο των αξιών και των προγραμματικών αρχών κάθε παράταξης.
Θα το πετύχουμε με την πρόβλεψη για ενεργοποίηση του θεσμού των τοπικών δημοψηφισμάτων, που θα τονώσει τον διάλογο που θα αναπτυχθεί μέσα στις κοινωνίες.
Με την κατηγοριοποίηση των δήμων στη βάση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, ώστε να οδηγηθούμε σε έναν δικαιότερο τρόπο κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων.
Με την απλοποίηση των υπηρεσιών Εποπτείας, που θα επιτρέπει την επίσπευση των διαδικασιών με απόλυτα διαφανή και αξιόπιστο τρόπο.
Με την καθιέρωση ενιαίου ψηφοδελτίου για τις μικρές κοινότητες έως 500 κατοίκους.
Θα το πετύχουμε δίνοντας τη δυνατότητα ίδρυσης εταιρειών ειδικού σκοπού στον τομέα της Κοινής Ωφέλειας (π.χ για την παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταικά για την κάλυψη των τοπικών αναγκών)
Με τον διαχωρισμό των Δήμων σε κατηγορίες ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (νησιωτικοί, ορεινοί, αγροτικοί, αστικοί ) και την χρηματοδότησή τους με βάση τις ξεχωριστές ανάγκες τους.
Με τη θέσπιση ελεγκτή νομιμότητας (αποτελούμενος από νομικούς) για τον έλεγχο των πεπραγμένων των δήμων.
Με την μεταφορά αρμοδιοτήτων στις Επιτροπές προκειμένου να υπάρξει ελάφρυνση των δημοτικών συμβουλίων από γραφειοκρατικά και ζητήματα ρουτίνας.
Θα το πετύχουμε δίνοντας τη δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων με δημόσιους φορείς, ώστε να ξεπερνούμε την τεχνική ανεπάρκεια κάποιων δήμων.
Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις διατάξεις του υπό κατάθεση νομοσχεδίου. Τα πρώτα μέτρα μιας νέας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που αρχίζει τώρα και θα ολοκληρωθεί μετά την αναγκαία συνταγματική μεταρρύθμιση, αλλά και καθώς θα αποκαθίστανται οι πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας.
Προχωράμε, θέλοντας να κερδίσουμε ένα μεγάλο στοίχημα: Να είμαστε η δύναμη εκείνη που δεν σταμάτα να ανοίγει δρόμους, να τολμά, που δεν σταματά να προστρέχει στην εμπιστοσύνη του κόσμου.
Μια δύναμη που θα επιδιώξει στο μέλλον να αποδώσει μια Αυτοδιοίκηση που θα αναμετριέται όχι απλά με την διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά με την πραγματική αλλαγή της.