ΤώνιαΛιοδάκη
Δημοσιογράφος
Δυστυχώς, η χώρα μας χαρακτηρίζεται από ένα παράδοξο. Τα μέτρα πρόληψης ακολουθούν μιας καταστροφής και δεν προηγούνται αυτής ώστε να αποτρέψουν τις συνέπειές της. Τα αυτονόητα που πρέπει να έχουν σχεδιαστεί ευθύς εξαρχής για την προστασία των πολιτών και του περιβάλλοντος γίνονται αντικείμενο μέριμνας και δουλειάς κατόπιν τραγωδίας. Μήπως όμως και τότε γίνονται με προχειρότητα;
Η φονική πυρκαγιά στην Αττική κινητοποίησε τους φορείς και τις αρχές σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες και τους νομούς, όπως και τον νομό Χανίων, προς την κατεύθυνση της προετοιμασίας και της θωράκισης του πληθυσμού έναντι μιας ενδεχόμενης καταστροφής.
Έτσι, πριν λίγες ημέρες, δόθηκε από το Τμήμα Πολιτικής Προστασίας της Π.Ε. Χανίων ο χάρτης των σημείων καταφυγής πληθυσμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ο οποίος σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τους δήμους.
Ένα παράδειγμα χώρου καταφυγής που προκαλεί προβληματισμό
Στην πλειοψηφία – όχι στο σύνολο – οι χώροι καταφυγής είναι σχολικά κτίρια και πλατείες.
Η πρώτη εντύπωση που δημιουργείται σε κάποιους είναι για παράδειγμα ότι οι πλατείες ενδείκνυνται σε περίπτωση σεισμού, αμφιβάλλουμε όμως αν είναι οι καταλληλότεροι χώροι σε περίπτωση φωτιάς (πχ. έχουν ως χώρο καταφυγής τον δημοτικό κήπο Χανίων !!!)
Επειδή όμως ούτε γνώστες είμαστε, ούτε ειδικοί και αγνοούμε λεπτομέρειες, ιδιαιτερότητες και στοιχεία που λογικά γνωρίζουν όσοι συνέταξαν τους χάρτες, θα διατυπώσουμε έναν προβληματισμό δίνοντας ένα παράδειγμα.
Χώρος καταφυγής για παράδειγμα έχει οριστεί το Γυμνάσιο Σούδας.
Πρόκειται για έναν αύλειο χώρο ο οποίος είναι περικυκλωμένος από το σχολικό κτίριο (κίτρινο χρώμα) το οποίο είναι περικυκλωμένο από κάγκελα (μπλε χρώμα) τα οποία με τη σειρά τους είναι περικυκλωμένα από δέντρα (πράσινο χρώμα).
Το κτίριο έχει πλάτη τη θάλασσα! Η είσοδος για τον αύλειο χώρο (κόκκινο βελάκι) είναι αυτή που βρίσκεται από τη νότια πλευρά του κτιρίου, όχι δηλαδή εκεί που βρίσκεται η θάλασσα, αλλά εκεί που βρίσκεται πράσινο όπως δεντράκια, βάτα και ξερή βλάστηση που έχει “πνίξει” το σημείο και έχουν να καθαριστούν άγνωστο από πότε.
Ο χώρος λοιπόν στον οποίο καλείται να τρέξει για να προφυλαχθεί ο κόσμος είναι το κέντρο αυτού του συγκροτήματος όπως φαίνεται και στην απεικόνιση της google map.
Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε την εικόνα που παρουσιάζει το Γυμνάσιο Σούδας. Στο κόκκινο βελάκι η είσοδος, μπροστά από αυτή τα βάτα, οι θάμνοι και τα δεντράκια, περιμετρικά επίσης, δέντρα και κάπου εκεί που βρίσκεται το μπλε βελάκι ο αύλειος χώρος.
Αν και επαναλαμβάνουμε δεν είμαστε ειδικοί και δεν έχουμε τη γνώση που έχουν οι ειδικοί ή που θα έπρεπε να έχουν οι ειδικοί που ασχολούνται με την πυροπροστασία και την πολιτική προστασία, αυτός ο χώρος με μια πρώτη ματιά σε περίπτωση φωτιάς μας φαίνεται καθαρή παγίδα. Επιπλέον, έκτακτη ανάγκη δεν είναι μόνο η φωτιά αλλά και ο σεισμός. Όσο μπορούμε να γνωρίζουμε σε περίπτωση σεισμού πρέπει ο πληθυσμός να καταφεύγει σε ανοιχτούς χώρους μακριά από κτίρια που ενέχουν τον κίνδυνο κατάρρευσης.
Μπορεί το παράδειγμα αυτό να είναι μεμονωμένο και να μην είναι αντιπροσωπευτικό και των υπολοίπων αντίστοιχων χώρων καταφυγής που ορίστηκαν.
Αν όμως ο συγκεκριμένος χώρος δεν αποτελεί μια παραφωνία και αστοχία του σχεδιασμού; Αν οι υπόλοιποι χώροι που έχουν οριστεί κινούνται στο ίδια δεδομένα; Τότε μήπως υπήρξε μια προχειρότητα στη σύνταξη του χάρτη και προστέθηκαν ακρίτως σχολικά κτίρια και πάρκα χωρίς να εξεταστούν οι ιδιαιτερότητές τους; Μήπως θα έπρεπε να επανεξαταστούν; Εκτός και αν, υπογραμμίζουμε, δεν έχουμε λάβει υπ’ όψιν παρατηρήσεις και στοιχεία που μας διαφεύγουν τα οποία ευχαρίστως να τα ακούσουμε και να τα δεχτούμε, αν φυσικά ευσταθούν.
