Μια ατμοσφαιρική βόλτα με φωτο του Παύλου Μπουζάκη σ’ ένα ξεχασμένο χωριό
Πριν από λίγα χρόνια, το Flashnews.gr είχε παρουσιάσει ρεπορτάζ για το χωριό Κολοκάσια στα Σφακιά.
Ένα εγκαταλειμμένο χωριό που «ανακάλυψαν» και ερωτεύτηκαν κάποιοι επισκέπτες από Γερμανία και Αγγλία και αποφάσισαν να αγοράσουν τα «χάλαρα» να τα αναπαλαιώσουν και να μένουν εκεί, έστω στις διακοπές τους.
Τα Κολοκάσια, επισκέφθηκε φέτος και ο γνωστός Χανιώτης φωτογράφος Παύλος Μπουζάκης, καταγράφοντας πανέμορφες ατμοσφαιρικές εικόνες μαζί με την ιστορία του χωριού.
«Γκρεμισμένα πέτρινα σπίτια, παλιοί ναοί, απομεινάρια μιας άλλης εποχής που μαρτυρούν πως κάποτε, αυτό το χωριό έσφυζε από ζωή.
Το χωριό θα μπορούσε να είναι ένας πρότυπος παραδοσιακός οικισμός, αφού η περιοχή χαρακτηρίζεται από την όμορφη άγρια Σφακιανή φύση της, και είναι πολύ κοντά στο απέραντο γαλάζιο του Λιβυκού Πελάγους.
Το χωριό είναι ένα ζωντανό μνημείο της παλιάς αρχιτεκτονικής κατασκευής των σπιτιών με τη χαρακτηριστική καμάρα των σφακιανών σπιτιών. Δυστυχώς σήμερα μόνο ερείπια συναντά κανείς, αλλά μια βόλτα στα στενά και έρημα σοκάκια του χωριού με τα γκρεμισμένα παλιά αρχοντικά και τις εκκλησίες σε ταξιδεύουν σε εποχές ιστορικές και ρομαντικές.
Τα Κολοκάσια είναι οικισμός της πρώην κοινότητας Ασφέντου του Δήμου Σφακίων, κτισμένο σε υψόμετρο 260μ, δυτικά του Φραγκοκάστελλου και στην έξοδο του Ασφενδιώτικου φαραγγιού.
Ήταν το χειμερινό καταφύγιο των κατοίκων του Ασφένδου τα παλαιότερα χρόνια. Τα Κολοκάσια ερήμωσαν αρχικά λόγω “οικογενειακών” υποθέσεων αλλά και πιο μετά, λόγω έλλειψης οδικού δικτύου, ηλεκτροδότησης και ύδρευσης. Σήμερα τα ερειπωμένα σπίτια με την χαρακτηριστική Σφακιανή αρχιτεκτονική, παραμένουν μάρτυρες ενός πλούσιου παρελθόντος….
Ο Καιρός και ο Χρόνος εγκαταστάθηκαν Εκεί, που οι άνθρωποι εγκατέλειψαν και ξέχασαν, αλλά αγκάλιασε η Φύση, που κυριαρχεί σε κάθε γωνιά! Απο εδώ λοιπόν, αξίζει να περάσουμε κι εμείς… μόνο για να δούμε… Με Σεβασμό και Αγάπη προς το Παρελθόν!
Το όνομα του οικισμού πιθανότατα προέρχεται από το όχι και τόσο γνωστό σήμερα αρωματικό, ποώδες φυτό κολοκασία. Ο οικισμός, καθώς αξιοποιεί τα φυσικά στοιχεία στην οργάνωσή του, είναι αρμονικά δεμένος με το περιβάλλον και προσφέρει εντυπωσιακή εικόνα προσδίδοντας μια ιδιομορφία που ωστόσο δεν διαφέρει πολύ από τους άλλους οικισμούς των Σφακίων. Τα υλικά είναι η πέτρα, το ξύλο και το χώμα που χρησιμοποιούνται στη φυσική τους κατάσταση ή λίγο επεξεργασμένα, δίνοντας μια πρωτόγονη αίσθηση της ύλης.
Τα σχήματα των σπιτιών, αν και είναι γεωμετρικά, έχουν μια ασάφεια υπαγορευμένη από τη φυσική γραφικότητα του ακατέργαστου υλικού και του τρόπου δόμησής του. Οι κυβικές μορφές των πέτρινων καμαρόσπιτων, ταυτίζονται με το βραχώδες περιβάλλον και ξεχωρίζουν δύσκολα, δίνοντας συχνά την εντύπωση τοίχων με ξερολιθιά. Τα λιτά χαρακτηριστικά των σπιτιών, που αποπνέουν ένα ασκητικό και πρόσκαιρο χαρακτήρα, δικαιολογούνται από την τραχύτητα του χώρου αλλά και του τρόπου ζωής.
Το χωριό βρίσκεται κρυμμένο μέσα σε παλαιούς ελαιώνες. Εδώ υπήρχε σχολείο που σώζεται ακόμη και σήμερα, καθώς και δύο φάμπρικες, που μαρτυρούν την παλαιά του αίγλη. Η θέα από το χωριό είναι μαγευτική.»
