Την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε από το Στρασβούργο τους Ευρωπαίους «προοδευτικούς» πολίτες για τη δημιουργία ενός «Προοδευτικού Μετώπου» στην Ευρώπη.
Ο στόχος του είναι διπλός. Μοιάζει αξιακά σπουδαιότερος ο Ευρωπαϊκός. Ουσιαστικά, όμως, απευθύνεται στην Αθήνα. Στο Κίνημα Αλλαγής και στην Φώφη Γεννηματά.
Ο Τσίπρας εργάζεται συστηματικά για τον Ευρωπαϊκό στόχο. Με τη βοήθεια Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. Προφανώς πρόκειται για ενδιάμεση πρωτοβουλία. Η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεγαλώσει πολιτικά και ιστορικά με βαθύτατα αντιδεξιά συναισθήματα. Αυτούς θέλει να συγκρατήσει. Τα πιθανά, μάλιστα, σενάρια για μετεκλογική συνεργασία ανάμεσα στη Ν.Δ. και το Κίνημα Αλλαγής έχουν έναν διαβρωτικό χαρακτήρα.
Υπονομεύουν την πολιτική αυθεντία του Κινήματος Αλλαγής.
Δυστυχώς το κάλεσμα αυτό δεν έχει ιδεολογικό περιεχόμενο. Προφανώς θέλει να ξεπεράσει την τεκμηριωμένη καχυποψία ότι πρόκειται για κίνηση τακτικής. Δεν έχει στρατηγικό χαρακτήρα.
Απλώς τον βολεύει. Εξυπηρετεί μόνον την ακατάσχετη βουλιμία του να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία.
Αυτά, που σιγοψιθυρίζει μέσα από τα υπόγεια του Μαξίμου, δεν αντέχουν. Ούτε καν σε κριτική.
Η πρόταση Αναθεώρησης του Συντάγματος, που παρουσίασε πανηγυρικά στο προαύλιο της Βουλής, δεν ήταν στοιχειωδώς σοβαρή. Προφανώς την συνέταξαν ανεγκέφαλοι, που αγνοούν τη Συνταγματική ιστορία και τον δικαιοπολιτικό ρόλο του Συντάγματος.
Το συνοθύλευμα των προτάσεων του Γαβρόγλου για την Παιδεία δεν μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για τη μεταμόρφωση της Παιδείας από εθνικό πρόβλημα σε εγερτήριο σάλπισμα αναστροφής της παρακμής της χώρας.
Έχει μία διαστρεβλωμένη αντίληψη για το κοινωνικό κράτος. Όλα όσα έχει κατασκευάσει, με δική του ευθύνη και όλα όσα επεξεργάζεται φωναχτά αυτές τις ημέρες, αφορούν μία μικρή κατηγορία συμπολιτών μας. Τους μόνιμους «επιδοματούχους». Ενώ το αληθινό αίτημα είναι η διεύρυνση των δημοσίων αγαθών, που προτείνει σταθερά η σοσιαλδημοκρατία.
Η έλλειψη σεβασμού του Αλέξη Τσίπρα έναντι των θεσμών είναι προκλητική. Έναντι της Δικαιοσύνης! Οικοδόμησε διαμέσου συγκεκριμένων συνεργατών του μηχανισμούς χειραγώγησης κρίσιμων τομέων της.
Καταφρονεί και περιφρονεί τις ελευθερίες μας. Τελευταίο κορυφαίο παράδειγμα η σύλληψη δημοσιογράφων γιατί έχει «κέφια» ο Πάνος Καμμένος! Και ο Νίκος Παπάς! Ο αυθεντικός εκφραστής της βαθύτερης κυβερνητικής αντίληψης για τις αστικές ελευθερίες.
Πρέπει να συνολολογήσουμε μια πικρή ιστορική αλήθεια. Οι περισσότερες τάσεις της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν συμφιλιώθηκαν με την κρατούσα φιλελεύθερη αντίληψη για τη φύση των ανθρώπινων ελευθεριών. Για εμάς, τους διαχρονικά προοδευτικούς, που αναφερόμαστε στη μεγάλη δεξαμενή του Διαφωτισμού, οι ανθρώπινες ελευθερίες είναι εγγυήσεις τήρησης του Συντάγματος. Για πολλές τάσεις της Αριστεράς οι ανθρώπινες ελευθερίες είναι εργαλείο για την ανατροπή του Συντάγματος και των θεμελιωδών αξιών του. Υπάρχει μία τρανή τρέχουσα απόδειξη.
Η κυβερνητική αντιμετώπιση του Ρουβίκωνα.
Όλα αυτά δεν επιτρέπεται να παραγράψουν τα ιστορικά χαρακτηριστικά της συντηρητικής ιδεολογίας και των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων. Πόσες φορές δεν έκλεισαν το μάτι σε λύσεις εξωθεσμικής εκτροπής; Στον κυρίαρχο λόγο τους αναφέρονται συχνά σε έναν γραφικό, αλλά επικίνδυνο ηγέτη. Τον Μαδούρο της Βενεζουέλας, που θαυμάζει η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στη Χιλή του Πινοσέτ; Την αποθέωση της κυρίαρχης, ακόμα και σήμερα, νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας στον χώρο της συντήρησης; Και τόσα άλλα.
Το κάλεσμα του Αλέξη είναι ανειλικρινές! Διχαστικό! Και δεν θα βρει ικανούς αποδέκτες. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα.