Η εισβολή μαθητών που διαμαρτύρονται για τις αλλαγές στο Λύκειο και στο τρόπο εισαγωγής τους στα πανεπιστήμια στο γραφείο του υπουργού της Παιδείας και η συνεχιζόμενη φυγή των ελληνικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη ή στις γειτονικές βαλκανικές χώρες, είναι στην ουσία οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος: της γενικευμένης απαξίωσης της εκπαίδευσης και της επιχειρηματικότητας στην χώρα μας. Η αριστεία είναι ρετσινιά, η καριέρα είναι χολέρα, τα πανεπιστήμια ορμητήρια εμπόρων ναρκωτικών, ενώ η επιχειρηματικότητα είναι κάτι το ανήθικο και οι επιχειρηματίες είναι λαμόγια ή διεφθαρμένοι.
Την ίδια ώρα, για μία ακόμα φορά οι συγκλητικοί του Πανεπιστημίου Αθηνών αναπαράστησαν τους «ελεύθερους πολιορκημένους», αφού οι αναρχοαυτόνομοι τους κλείδωσαν στο κτίριο της Συγκλήτου, ενώ οι φοιτητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου σε ανοικτή επιστολή καταγγέλλουν φαινόμενα ανομίας: διακίνηση ναρκωτικών, σωματικές και φραστικές παρενοχλήσεις από διακινητές και γενικευμένη ατμόσφαιρα ανασφάλειας. Στο επιχειρηματικό πεδίο για μία ακόμα φορά ο κρατικός προϋπολογισμός είναι ευρωπαίος πρωταθλητής στην αφαίμαξη των πολιτών, αφού το άθροισμα των επιβαρύνσεων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές έχει φτάσει να αντιστοιχεί στο 41,5% του ΑΕΠ.
Ακόμα χειρότερα, το ύψος των φορολογικών επιβαρύνσεων δεν είναι το κύριο πρόβλημα του επιχειρείν, αφού έπεται των προβλημάτων γραφειοκρατία, πολυνομίας, απόδοση δικαιοσύνης, πρόσβασης σε χρηματοδότηση… Ακόμα δηλαδή και αν σήμερα ως δια μαγείας εγκαθίστατο η πλέον φιλοεπενδυτική κυβέρνηση στην χώρα η αύξηση των επενδύσεων θα ακολουθούσε μετά τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στους παραπάνω τομείς. Αν και αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει κάποτε να ξεκινήσουμε, τα πράγματα θα παραμείνουν δύσκολα, οι επιχειρήσεις θα μεταναστεύουν, οι μικρές σε Βουλγαρία και Ρουμανία, οι μεγάλες οπουδήποτε στον κόσμο επιλέξουν…
Στην εκπαίδευση τα πράγματα αλλάζουν ακόμα δυσκολότερα, μιας και εδώ υπάρχουν και προβλήματα συνταγματικής φύσης. Όλοι γνωρίζουμε το άρθρου 16 του συντάγματος μας που θέλει την τριτοβάθμια εκπαίδευση κρατική αποκλειστικότητα. Αν δεν αλλάξει στην αναθεώρηση που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξαγγείλει (πράγμα δύσκολο), η επόμενη ευκαιρία δεν θα έρθει πριν περάσουν 10 περίπου χρόνια. Επιμένω στα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όχι μόνο γιατί αυτή είναι που θα δώσει το μεγάλο μήνυμα πως η Ελλάδα αλλάζει, αλλά και γιατί η αλλαγή αυτή θα δημιουργήσει συνέργειες και δυνατότητες καινοτομίας στις επιχειρήσεις μας.
Βλέπετε, στην πρόσφατη έκθεση ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ η Ελλάδα εμφανίζεται να καταλαμβάνει την 30η θέση μεταξύ 140 χωρών σε ότι αφορά τις επιστημονικές δημοσιεύσεις, συγκεντρώνοντας μάλιστα υψηλή βαθμολογία, 89,2 με άριστα το 100. Δηλαδή, οι Έλληνες ερευνητές στον πιο απαιτητικό επιστημονικό τομέα, εκεί που ανταγωνίζονται με τους καλύτερους συναδέλφους τους ανά την υφήλιο πάνε άριστα. Δυστυχώς την ίδια ώρα, η βαθμολογία που λαμβάνει η χώρα ως προς τον αριθμό αιτήσεων για κατοχύρωση ευρεσιτεχνίας (πατέντες) είναι κάτω από τη βάση (43,2 στα 100). Προφανώς, για να μην… εμπορευματοποιήσουμε την έρευνα.
Ο Κώστας Ν. Πολυχρονάκης είναι Director of Operations
www.polefl.gr