Η γεύση ενός προϊόντος διατροφής δεν μπορεί να θεωρηθεί «έργο» και συνεπώς δεν μπορεί να προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη, η οποία αποφάνθηκε για την περίπτωση ενός ολλανδικού τυριού.
Το «Heksenkaas», ένα τυρί για άλειμμα με κρεμ φρες και βότανα, δημιουργήθηκε το 2007 από έναν ολλανδό έμπορο λαχανικών, ο οποίος παραχώρησε τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του σε μια εταιρεία ονόματι Levola.
Όμως μάχη ξέσπασε ανάμεσα σ’ αυτή την τελευταία και μια ανταγωνίστρια εταιρεία, την Smilde, η οποία παράγει το τυρί «Witte Wievenkaas» για μια εταιρεία σούπερ-μάρκετ στην Ολλανδία.
Για τους πρώτους, η γεύση του Heksenkaas όχι μόνο «αποτελεί έργο προστατευόμενο από πνευματικά δικαιώματα», αλλά επίσης το προϊόν του ανταγωνιστή τους «αποτελεί αντίγραφο αυτού του έργου», συνοψίζει στην ανακοίνωσή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σύμφωνα όμως με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ένα έργο οφείλει να είναι «αναγνωρίσιμο με επαρκή ακρίβεια και αντικειμενικότητα». Και η δυνατότητα αυτή «λείπει σε ό,τι αφορά τη γεύση ενός προϊόντος διατροφής», εκτιμά το δικαστήριο.
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις περιπτώσεις μιας ταινίας ή ενός βιβλίου, η γεύση «βασίζεται ουσιαστικά σε γευστικές αισθήσεις και εμπειρίες που είναι υποκειμενικές και ποικίλες». Και η σημερινή επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να υποστηρίξει αντικειμενικά τη διάκριση των γεύσεων, υπογραμμίζει ακόμη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.