Βρισκόμαστε ήδη εκτός μνημονίων. Τα ζητήματα όμως που οδήγησαν στην κρίση παραμένουν. Η χώρα μας δεν βρίσκει επενδυτές και οι πόρτες των διεθνών αγορών παραμένουν κλειστές. Η παρακμή της Ελλάδας δεν έχει να κάνει με συνταγματικές αδυναμίες. Έχει να κάνει με το έλλειμμα μακρόπνοου σχεδιασμού, την χαμηλή ανταγωνιστικότητα, την διαπλοκή, την διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις, την πλήρη απουσία αξιοκρατίας. 

Η τροποποίηση του  συνταγματικού χάρτη αποτελεί μια μακρόχρονη κοινοβουλευτική διαδικασία που αφορά δύο διαδοχικές βουλές. Τα θέματα που μπαίνουν αφορούν την μετρημένη ενίσχυση του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας με σκοπό την πολιτική σταθερότητα, τον αυστηρό διαχωρισμό των εξουσιών και την ενίσχυση της κατοχύρωσης  των ατομικών δικαιωμάτων.

Αυτό που προβάλλεται ως κύριο θέμα, δηλαδή η τροποποίηση της «επάρατης νομοθεσίας» περί ευθύνης υπουργών, που ψήφισε το Πασόκ, που εισάγει δήθεν προνομιακό καθεστώς ασυλίας για τους υπουργούς στη χώρα μας, αποτελεί μεγάλη ανοησία, πλήρη άγνοια αλλά και συνειδητή απόπειρα αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης της κοινής γνώμης.  

Το άρθρο 86 του συντάγματος περί ευθύνης υπουργών θεσπίστηκε στις βασικές του αρχές με το σύνταγμα του 1864.  Τροποποιήθηκε επί το αυστηρότερο με την τροποποίηση του συντάγματος το 2001. Ο ισχύον νόμος σήμερα (Ν 3126/2003) υπερψηφίστηκε ομόφωνα από όλα τα κόμματα της Βουλής το 2003 και από τους βουλευτές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η λειτουργία του κράτους δικαίου εξ’ άλλου είναι απαραίτητη ώστε να υπάρξουν υπουργοί που να βάζουν καλόπιστα την υπογραφή τους χωρίς φόβο ότι θα διωχθούν από τους πολιτικούς τους αντιπάλους μετά εικοσαετία.  

Το άρθρο 86  έχει αποδειχθεί ότι δεν εμποδίζει την εφαρμογή του κοινού ποινικού κώδικα για υπουργούς  (Τσοχατζόπουλος κλπ).  Για το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» που είναι διαρκές έγκλημα και που με βάσει την νομολογία δεν έχει σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του Υπουργού δεν ισχύει ειδική παραγραφή (25ετη παραγραφή για κακουργήματα).

Η «επιτροπή της Βενετίας» του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Δημοκρατία μέσω του Δικαίου, ανάμεσα σε 47 κράτη – μέλη, κατατάσσει την Ελλάδα  στις χώρες για τις οποίες για την ευθύνη υπουργών ισχύει η κοινή ποινική νομοθεσία. 

Κατηγορίες χωρίς αποδείξεις για χρηματισμό αποτελούν συκοφαντία και προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής. Είναι ιστορικό δεδομένο για την Ελλάδα, η μεθοδευμένη παραπομπή του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου σε ειδικό δικαστήριο (1989), από την Ενωμένη Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ κλπ) και την Νέα Δημοκρατία με ψευδομάρτυρες και χαλκευμένα  στοιχεία.  

Στο σκάνδαλο Siemens, το παραπεμπτικό πόρισμα της εξεταστική επιτροπής της Βουλής (2011), προτείνει ομόφωνα (20 βουλευτές από όλα τα κόμματα) την διερεύνηση ποινικών εθυνών για 12 πώην υπουργούς 5 του Πασόκ και 7 της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ των οποίων οι Παπαντωνίου και Τσοχατζόπουλος για τους υπόλοιπους τι γίνεται; Γιατί τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε λευκό; Γιατί τότε η Νέα δημοκρατία αποχώρησε από την Βουλή;

Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής στο πόρισμα της, επισήμανε εκροές από τα «μαύρα ταμεία»  της  Siemens που συνδέονται χρονικά με τμηματικές παραλαβές υποσυστημάτων του C4I.

Η Ελλάδα πλήρωσε (Σύμβαση ύψους 255 εκ ευρώ) και έχει επίσης επιδικαστεί σε βάρος της από τα αμερικανικά δικαστήρια ένα ποσό 36 εκ. ευρώ υπέρ της προμηθεύτριας εταιρίας SAIC (υπεργολάβος η Siemens). Το «ολοκληρωμένο» σύστημα ασφάλειας C4I παραλήφθηκε τμηματικά αλλά ουδέποτε λειτούργησε και σήμερα είναι σκουπίδια.

Ο Γενικός Οικονομικός Διευθυντής της Siemens AG (μητρική εταιρεία) Jörg Michael Kutschenreuter Καταγγέλλει σήμερα απολογούμενος, πως η Siemens ΑΕ χρωστούσε στη μητρική της Γερμανίας 30 εκατ. ευρώ από το έργο ασφάλειας (C4Ι) και πως «για να καταβληθούν αυτά θα έπρεπε να καταβάλλει η εταιρεία 10 εκατ. ευρώ προκειμένου να αγοράσει την αποδοχή του Συστήματος από την ελληνική κυβέρνηση». 

Τι γίνεται με τα στελέχη της Ν.Δ, πρώην υπουργούς που υπέγραφαν το καλώς έχει, αποδέσμευαν εγγυητικές επιστολές και παραλάμβαναν υποσυστήματα του συστήματος ασφαλείας των ολυμπιακών αγώνων «Αθήνα 2004» C4I που δεν λειτουργούσαν;  

Η επιλεκτική, αλλήθωρη και καθοδηγούμενη δικαιοσύνη ανακαλύπτει την διαφθορά από καταβολής του ελληνικού κράτους αποκλειστικά στο προοδευτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν αποτελεί, ούτε συμβάλει στην αναγκαία κάθαρση.   

Το ζήτημα παραμένει ως απαραίτητη αλλά απουσιάζουσα πολιτική βούληση για την τροποποίηση του συντάγματος με ευρύτερη συνεννόηση και συναίνεση αλλά και για την ουσιαστική πάταξη της διαφθοράς. Συναίσθηση ευθύνης, αξιοπιστία και φερεγγυότητα ελλείπουν και αναζητούνται.

Σήφης Βαλυράκης

πρώην Υπουργός

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook