Πρόσφυγες και μετανάστες δημιουργούν τα δικά τους στέκια για φαγητό στη Θεσσαλονίκη
Ένας γάτος ήρεμος και παχουλός κάθεται στην πόρτα του μαγαζιού όπου μεγάλωσε, το οποίο πλέον έχει αλλάξει ταμπέλα και ιδιοκτήτες.
«Εδώ ήταν ουζοπωλείο. Όταν το νοικιάσαμε, ο γάτος έμεινε μαζί μας και τώρα τον έχουμε “γούρι”», λέει ο Σαλάρ, ιδιόκτητης, του κουρδικού πλέον εστιατορίου, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Είναι Κούρδος και μαζί με τον φίλο του, Μοχάμεντ, παραμονή Πρωτοχρονιάς, άνοιξαν εστιατόριο κουρδικού φαγητού στην οδό Φιλίππου, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους και την Αρχαία Αγορά.
«Η κουζίνα μας είναι κουρδική, αλλά απευθύνεται σε όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και την Ασία. Επίσης, θα χαρούμε να δούμε και τους ‘Ελληνες να τρώνε μαζί» μας λέει. Την ώρα που συναντηθήκαμε, στις 12 το μεσημέρι, η μικρή αίθουσα του ρεστοράν ήταν γεμάτη με ανθρώπους. Όλοι τους άντρες, σαν στα παλιά ελληνικά καφενεία. Με ενδιαφέρον μας παρακολουθούν και δεν λένε «όχι» σε μια φωτογράφιση.
«Είναι ώρα του μεσημεριανό, για αυτό είμαστε γεμάτοι» εξηγεί ο Μοχάμεντ.
Παρατηρούμε τις τοιχογραφίες που μόλις στέγνωσαν. Μια ζωγραφισμένη ωραία Κούρδισσα με παραδοσιακό φόρεμα. Πρόσωπο “ανοιχτό”, κοιτάει με θλίψη και υπερηφάνεια ένα αναμμένο κερί που κρατάει στα χέρια της. Στον άλλον τοίχο ζωγραφισμένα βουνά και ποτάμια. Πραγματικότητα και παραμύθι.
«Το Κουρδιστάν έχει βουνά, είμαστε βουνίσιοι. Ο ζωγράφος έκανε τις ζωγραφιές για να δημιουργήσουμε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για ανθρώπους μας, που μένουν στη Θεσσαλονίκη, μακριά από την πατρίδα» συμπληρώνει ο Σαλάρ.
Μιλάμε μέσω του μεταφραστή, του Σαλιάμ. «Δεν μάθαμε τόσο καλά ελληνικά, για να δίνουμε συνεντεύξεις» λέει ο Μοχαμέντ με φαρδύ χαμόγελο. Ήρθε πρόσφατα στην Ελλάδα.
«Τα φαγητά μας στη γεύση είναι της πατρίδας, γιατί εισάγουμε τα δικά μας προϊόντα και μπαχαρικά» εξηγεί ο Σαλάρ.
Το μενού είναι σταθερό. Κάθε μέρα 12 μαγειρεμένα φαγητά, τα περισσότερα είναι λαδερά και λαχανικά, και από κρέας κοτόπουλο και αρνί.
Στην οδό Φιλίππου στο ύψος της πλατείας Αριστοτέλους και της Αρχαίας Αγοράς, οκτώ καταστήματα τροφίμων ανήκουν σε μετανάστες και πρόσφυγες. Τα δύο σε Αφρικανούς, ένα σε Σύριους, με τρόφιμα για ανθρώπους που αγαπούν τις γεύσεις της Μέσης Ανατολής. Άλλα δυο μαγαζιά διαθέτουν ρωσικά, βουλγαρικά, σερβικά, πολωνέζικα και τσέχικα προϊόντα τροφίμων.
Πάνω από την Αρχαία Αγορά, ένα γνωστό πλέον εστιατόριο με παραδοσιακή γεωργιανή (καυκάσια) κουζίνα και κρασί – γεωργιανό επίσης. Λίγο πιο κάτω ένα τυροπιτάδικο με γεωργιανές πίτες, και ένα μικρό εστιατόριο με ρωσικά, παραδοσιακά μαγειρεμένα φαγητά, ζεστά, παρότι το όνομά του στην ταμπέλα του είναι μια λέξη που …παγώνει: «Σιβηρία».
Η περιοχή της Αρχαίας Αγοράς ένωσε πολλές κοινότητες μεταναστών και προσφύγων της Θεσσαλονίκης, που βρήκαν εδώ θέση, στέκια όπου μπορούν να γευθούν φαγητά και τρόφιμα που μοσχοβολούν για αυτούς πατρίδα.