Συχνές είναι οι αναφορές για την αδυναμία μας να κεφαλαιοποιήσουμε την αλλαγή που προέκυψε στην πολιτεία μας με τις αναπλάσεις. Σε σύγκριση με πριν, για όποιον δεν θυμάται, από το ύψος της Μοάτσου και βόρεια, προς την παλιά πόλη, τα πεζοδρόμια σε προκαλούν για περίπατο, ο φωτισμός έστω και με προβλήματα είναι αξιοπρεπείς, τα σοκάκια είναι υπέροχα και χωρίς κολώνες και καλώδια. Πάνω απ όλα, με την ανάπλαση λύθηκε το τεράστιο πρόβλημα της δυσοσμίας που ειδικά τα καλοκαίρια συχνά ήταν ανυπόφορη. Η αδυναμία της κεφαλαιοποίησης προκύπτει από την μείωση της ανά τουρίστα δαπάνης και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την αναγωγή στον μέσο όρο του κράτους. Όπως τα παραδείγματα άλλων προορισμών δείχνουν, όταν η δημοτική αρχή είναι φωτισμένη, υπάρχουν τρόποι ο προορισμός να απεμπλακεί από μέσους όρους και να ευημερήσει. Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι «τι φταίει;», «γιατί ενώ η εικόνα μας έχει βελτιωθεί θεαματικά δεν βελτιώθηκε αντίστοιχα και η ποιότητα των επισκεπτών μας;».
Η απάντηση νομίζω βρίσκεται στις δημοτικές αρχές και συγκεκριμένα στην μακρά θητεία τους. Βλέπετε η μακρά θητεία εμπεριέχει το θετικό της εμπειρίας, έχει όμως και το αρνητικό της εγγύτητας, αυτό που λέμε «παραγνωριζόμαστε». Αδυνατώ να φανταστώ ότι Δήμαρχοι και Δημοτικά Συμβούλια δεν αντιλαμβάνονται τη ζημιά που γίνεται από της λεγόμενη «χαμηλή εγκληματικότητα», από την εικόνα ανομίας που παρουσιάζεται ειδικά στην παλιά πόλη, αλλά όχι μόνο. Τραπεζάκια στους δρόμους, πραμάτειες στα πεζοδρόμια, αφίσες παντού, σκουπίδια το ίδιο και πάνω απ όλα, αυτοκίνητα. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα, αυτοκίνητα που προχωράνε, αυτοκίνητα που ξεφορτώνουν, αυτοκίνητα που σου κορνάρουν γιατί… καθυστερείς. Η ανοχή των υπευθύνων φαίνεται πως μας αποθράσυνε γιατί η νέα «μόδα» είναι να μετατρέπουμε σε παρκινγκ πρασιές, εσοχές ότι τέλος πάντων μας βολεύει, βάζοντας μάλιστα ειδικά κολωνάκια, ακόμα και σήματα της τροχαίας!!! Η αποθράσυνση μας έφτασε σε τέτοια επίπεδα που όπως ο πρόεδρος του συλλόγου των κατοίκων της Παλιάς Πόλης κ. Θωμάς Κρεβετζάκης παρατήρησε: «υπάρχει μία ανομία και φαίνεται ότι έχουμε περάσει από τη φάση ότι βάζω απλώς ένα καφάσι ή τη μηχανή και δεσμεύω κάποιο χώρο. Και δεν ισχύει μόνο σε αυτές τις περιοχές, αλλά και σε άλλα σημεία της πόλης, όχι μόνο στην παλιά».
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποιος τελικά ευθύνεται για την κατάσταση αυτή, αυτό που γνωρίζω είναι πως δεν αυτή η κατάντια δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ότι και να μας λένε οι τοπικοί μας προύχοντες πως θα κάνουν και θα δείξουν, αν δεν μπει τάξη προκοπή ας μην περιμένουμε. Χάνουμε, όπως στην περίπτωση της Καλλιθέας, τη μία μετά την άλλη ευκαιρία να φτιάξουμε υπόγεια πάρκινγκ. Ας διορθώσουμε τουλάχιστον την εικόνα μας, η ανοχή δεν μπορεί, δεν πρέπει να συνεχιστεί.
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations