Όπως όλα δείχνουν η συνύπαρξη των ευρωπαίων – αριστερών – αναρχοαυτόνομων του ΣΥΡΙΖΑ με τους μονοδιάστατα πατριδοκάπηλους των ΑΝΕΛ φτάνει στο τέλος της όπως ακριβώς άρχισε: με ισχυρές δόσεις θεατράλε. Οι αγκαλιές Αλέξη – Πάνου και η σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση προτροπής στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Αλέξη Τσίπρα, τελείωσε με τις φωνές περί Ιφιγένειας που ο μικρός εταίρος αρνούνταν να γίνει. Τελικά βρέθηκε η συμβιβαστική λύση, ο Πάνος συνεχίζει να αποκαλείται «πολιτικός αρχηγός» και ο Αλέξης πρωθυπουργός. Τα όσα έγιναν για να φτάσουμε εδώ θα αποτελέσουν πεδίο δόξης λαμπρό για τον ιστορικό του μέλλοντος και τον γελοιογράφο του παρόντος.

Αν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού μας συστήματος ομνύει στον κρατισμό, οι τα τελευταία τέσσερα χρόνια κυβερνώντες δεν ορκίζονται, δεν τον έχουν θρησκεία απλώς, έχουν ταυτίσει τον κρατισμό με την ίδια τους την ύπαρξη. Ένα «κλικ» από τον κεντρικό σχεδιασμό του κομουνισμού, οι κρατιστές επιτρέπουν μεν την ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά με όρους τέτοιους που να την καθιστούν όμηρο του κράτους. Αυτό ισχύει για όλες τις κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και έπειτα, απλά οι ερίφηδες ετούτοι πήγαν το πράγμα στα απώτατα όρια του. Απομύζησαν και συνεχίζουν να απομυζούν τον ιδιωτικό της οικονομίας τομέα σε βαθμό ασφυξίας, μόνο και μόνο για να «πουλήσουν» επιδοματική πολιτική σε ψηφοφόρους ομάδες – στόχους. Όπως είναι φυσικό το παρατράβηξαν, με αποτέλεσμα το 2018 όχι μόνο υπερπλεόνασμα (από αυτό που μοίραζαν την… 13η σύνταξη) να μην έχουμε, αλλά το προϋπολογισθέν πλεόνασμα να υστερήσει κατά 443 εκατομμύρια ευρώ (διαμορφώθηκε στα 3,162 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,604 δισ. ευρώ). Όπως είναι φυσικό όσα δόθηκαν αλλά και θα δοθούν στα πλαίσια των δικαστικών αποφάσεων και των προεκλογικών υποσχέσεων από κάπου πρέπει να βρεθούν, αφού δανεικά πλέον, δεν έχει. Εδώ είναι και το τεράστιο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια, εμείς, οι πολίτες, όχι η επόμενη ή μεθεπόμενη κυβέρνηση. Οι πολιτικοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα προβλήματα τους τα έχουν λυμένα…          

Η Ελλάδα με τα δικά της μέσα είναι αδύνατο να ανακάμψει σύντομα, θα χρειαστούν δεκαετίες για να φτάσουμε στα προ κρίσης επίπεδα. Η Ελλάδα πρέπει να εκπλήξει θετικά την οικουμένη, ώστε να αρχίσουν ξανά να μας βλέπουν σαν έναν επενδυτικό προορισμό. Εύκολες πλέον λύσεις δεν υπάρχουν, οι λιγότερο επώδυνες πνίγηκαν στον αντιμνημονιακό οίστρο των αρχών της δεκαετίας. Οι λύσεις σήμερα είναι όλες σκληρές, αφού απαραίτητη προϋπόθεση μείωσης της φορολογίας είναι το κράτος να μάθει να ζει με λιγότερα. Λιγότερα έσοδα (φόροι), λιγότερα έξοδα (μισθοί & συντάξεις), τόσο απλά. Την άλλη, τη «μαγική» λύση τη δοκιμάσαμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια με ισχυρές δόσεις θεατράλε του εύκολου είδους, της επιθεώρησης τύπου Δελφινάριου.  

Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations   

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook