Την ώρα που ο «μακεδονομάχος» Καμμένος συναγωνίζεται τους χρυσαυγίτες συνταγματικούς «θεματοφύλακες» στο κοινοβουλευτικό υπερθέαμα με τίτλο «Η Συμφωνία των Πρεσπών» έγιναν για το θέμα   δύο ενδιαφέρουσες αναλύσεις – παρεμβάσεις από ανθρώπους με εντελώς διαφορετική προέλευση, αλλά με σοβαρή άποψη. Ο πρώτος είναι ο Αμερικανός διπλωμάτης κ. Μάθιου Νίμιτς που εκπροσωπώντας διαδοχικούς Γ.Γ. του ΟΗΕ έχει μακρά ενασχόληση με το θέμα και ο δεύτερος είναι ένας πνευματικός άνθρωπος, ο κ. Απόστολος Δοξιάδης, ένας προικισμένος συμπατριώτης μας που στα δεκαπέντε του έγινε δεκτός στο Columbia της Νέας Υόρκης και διατηρεί δύο σημαντικά για τα θέμα χαρακτηριστικά: είναι κοσμοπολίτης, έχει δηλαδή εικόνα για πως κάτι που συμβαίνει στην Ελλάδα προσλαμβάνεται στο εξωτερικό και κάθε άλλο από «ελληναράς» ή «μακεδονομάχος» μπορεί να χαρακτηριστεί. Αφιερώνω τη σημερινή στήλη στις απόψεις τους γιατί πιστεύω πως για να διαμορφώσουμε τη δική μας χρειάζεται κάτι παραπάνω από επίκληση στο θυμικό.

Ο βετεράνος Αμερικανός κ. Μάθιου Νίμιτς, εκφράζει την άποψη πως «εάν η Συμφωνία των Πρεσπών δεν τεθεί σε ισχύ, οι συνέπειες της αποτυχίας, θα ήταν βαθιές και πιθανόν και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να επανεξετάσουν πολλά στοιχεία τα οποία είχαν συμφωνηθεί. Δεν πιστεύω ότι θα ήταν πιθανή μια ταχεία λύση σε σχέση με αυτήν τη συμφωνία που έτυχε προσεκτικής διαπραγμάτευσης. Μπορώ να προβλέψω πολλά διαφορετικά σενάρια τα οποία θα μπορούσαν να είναι δυνατά, μερικά από αυτά αρκετά επικίνδυνα». Σαν τέτοια χαρακτήρισε την αλλαγή κυβερνήσεων στις δύο χώρες, καθώς και αλλαγές στο περιφερειακό και παγκόσμιο περιβάλλον.

Ο κ. Απόστολος Δοξιάδης από την πλευρά του αφού ξεκαθαρίζει ότι καλώς δεχτήκαμε το μικτό όνομα ώστε να μπει η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ και να αποκοπεί η αποσταθεροποιητική διείσδυση της Ρωσίας στην περιοχή, χαρακτηρίζει τεράστιο λάθος κάθε άλλη αναφορά στη συμφωνία, για τον απλό λόγο ότι κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει τον αυτοπροσδιορισμό του άλλου. «Καμία ξένη χώρα, και πάντως εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν ορίζει για την Ελλάδα το πώς αυτοπροσδιορίζεται, και η Ελλάδα δεν ορίζει το πώς αυτοπροσδιορίζεται η όποια ξένη χώρα, πάντως εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί λοιπόν θα έπρεπε σώνει και καλά να το κάνουμε για την ΠΓΔΜ; Μοιάζει να μην το καταλαβαίνουμε αυτό το απλό πράγμα: είναι τελείως άλλο να κάνει κάτι μια άλλη χώρα με τη θέλησή της και μόνο, και τελείως άλλο να το κάνει με την έγκριση και την υπογραφή μας. Στην πρώτη περίπτωση, είναι υπεύθυνη για την πράξη της. Στη δεύτερη, είμαστε συνεργοί της».

Δεν μπορώ να ξέρω αν ετούτη τη στιγμή είναι καλύτερο για την πατρίδα να υπογράψουμε μια κακή ή έστω αμφιλεγόμενη συμφωνία ή να υποχρεώσουμε την επόμενη κυβέρνηση αντί την ανόρθωση της οικονομίας να σπαταλά πολύτιμους πόρους για τα Σκόπια. Θεωρώ όμως ότι η ιστορία δεν θα είναι καθόλου ευγενική με όσους για κομματικούς λόγους ανακίνησαν το θέμα.

Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook