Σπάνια τα τελευταία χρόνια η στήλη ασχολείται με την κορυφαία τοπική μας ομάδα, πρώην ΑΓΟΡ και νυν Cretan Kings, για τον απλό λόγο ότι όταν όλα δουλεύουν «ρολόι», όταν η πραγματικότητα επιβεβαιώνει τον προγραμματισμό ο σχολιασμός περισσεύει.
Η φετινή χρονιά δείχνει κάπως διαφορετική, μιας και αποτελεί την εξαίρεση στον προηγούμενο κανόνα, η ουσία όμως παραμένει η ίδια, καθώς από την ίδρυση του ο σύλλογος δεν ήρθε να εξυπηρετήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων, αλλά τις κοινωνικές ανάγκες του τόπου. Και η ουσία αυτή είναι η δημιουργία προστιθέμενης αξίας για την πολιτεία μας, τόσο μέσω της θετικής κοινωνικής επιρροής που θα ασκήσει σε μικρούς και μεγάλους, όσο και της αύξησης της φήμης της.
Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η μνήμη μας συχνά λειτουργεί επιλεκτικά, ίσως για να προστατεύσει την… ψυχική μας υγεία. Μάλλον ξεχνάμε πως πριν από μερικά χρόνια η ομάδα «μεθυσμένη» από την πρωτόγνωρη τότε μεγάλη κατηγορία λίγο έλλειψε να διαλυθεί. Η έλευση του σημερινού προέδρου αποδείχτηκε ευεργετική καθώς η ομάδα πρώτα στήθηκε σε διαφορετικές, στερεότερες βάσεις και ακολούθως βρήκε το δρόμο της. Σήμερα την ώρα που όλοι αντιλαμβάνονται την δυσκολία του εγχειρήματος που ξεκίνησαν κάποιοι φωτισμένοι συμπολίτες πριν πολλά χρόνια και την κατανόηση του θα λέγαμε αδύνατου να επαναληφθεί, η έλευση «λευκού ιππότη» να σώσει την ομάδα, είναι θα λέγαμε φυσικό να φυτρώσει ο σπόρος της αμφιβολίας για το αν ο πρόεδρος επιμένει στην προσπάθεια, στην απευκταία περίπτωση του υποβιβασμού. Λυτρωτικά θα ήχησαν τα λόγια του σε συνέντευξη που έδωσε στα ΡΝ στην οποία διαβεβαίωσε πως κάθε άλλο παρά την εγκατάλειψη της ομάδας έχει στο νου του.
Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον όμως είναι άλλο, το όραμα που ακροθιγώς αποκάλυψε και που απόλυτα συμπίπτει με το τελικό ζητούμενο, το θετικό αποτύπωμα για τον τόπο. «Αν με ρωτήσεις τι είναι προτεραιότητα, να βολοδέρνουμε στην Α1 και να χάνουμε λεφτά ή να βάλουμε τα λεφτά μας μαζί με τον Δήμο και τις αρχές για να γίνει το Μελίνα Μερκούρη ένα γήπεδο 2.000 θέσεων και αισθητικά το καλύτερο της Ελλάδος; Προφανώς και το δεύτερο. Αυτό μένει για πάντα. Είναι κάτι για την πόλη. Κάνεις κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στην Αμερική. Μοχλεύεις την επιτυχία της ομάδας σου για να πείσεις τις αρχές να συμβάλουν για να γίνει κάτι ωραίο. Κάτι που θα έχει πολλαπλές χρήσεις για την πόλη. Δεν είναι μόνο μπάσκετ. Μπορείς να κάνεις συνέδρια, συναυλίες κ.ά. Χρησιμοποιείς το μπάσκετ για να φτιάξεις κάτι για την πόλη».
Μπορεί τα παραπάνω λόγια να ακούγονται από πολλούς με δυσπιστία, ο κ. Κωστής Ζομπανάκης όμως ακούγεται απόλυτα σοβαρός. Όπως άλλωστε τόνισε: «Δεν μπορείς σε μία χρονιά να καταστρέψεις τα σχέδιά σου».
Ο Κώστας Ν.Πολυχρονάκης είναι Director of Operations