Οι φιλόλογοι του 4ου Γενικού Λυκείου Χανίων σε ανακοίνωσή τους εξηγούν τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να υποβαθμιστεί η διδασκαλία της ιστορίας
Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναγράφουν τα εξής:
«Αισθανόμαστε την ανάγκη να συντάξουμε αυτό το κείμενο και να εκφράσουμε τη βαθιά ανησυχία μας για τις αλλαγές που αφορούν στο μάθημα της Ιστορίας, ενόψει και της επικείμενης κατάργησης της διδασκαλίας της ως μαθήματος Γενικής Παιδείας στη Γ΄ Λυκείου. Ως μάχιμοι εκπαιδευτικοί, που υπηρετούμε με υπευθυνότητα και με αξιοπρέπεια τον ευαίσθητο χώρο της παιδείας, διαβλέπουμε ότι έτσι θα υποβαθμιστεί μελλοντικά το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο.
Η ιστορία, όπως και η γλώσσα, αποτελούν πυξίδες για κάθε λαό και η σωστή διδασκαλία τους εγγυάται τη διαμόρφωση εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας για τους μαθητές. Η απουσία ή ο περιορισμός των γλωσσικών και ιστορικών μαθημάτων αποδυναμώνει γνωστικά, πνευματικά, ηθικά τους νέους και την κοινωνία στην οποία όλοι ανήκουμε.
Εάν μεν η ύλη της Ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων της Γ΄ Λυκείου που όριζε το Υπουργείο Παιδείας ως διδακτέα ενταχθεί στα υπό διαμόρφωση νέα σχολικά εγχειρίδια της Α΄ και Β΄ Λυκείου, τότε πιθανόν να διασφαλίζεται ότι οι μαθητές που θα φοιτήσουν στις σχολικές μας αίθουσες δεν θα μείνουν ανιστόρητοι. Σε περίπτωση όμως που η κατάργηση του εν λόγω μαθήματος στη Γ΄ Λυκείου δεν συνοδευτεί και με εμπλουτισμό σημαντικών χρονικών περιόδων της ελληνικής και της παγκόσμιας ιστορίας στα βιβλία ιστορίας Α΄ και Β΄ Λυκείου, τότε δίκαια ανησυχούμε.
Η ιστορία βέβαια θα διδάσκεται στα τμήματα Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ΄ τάξης, αλλά ως θεματική, όχι ως γενική ιστορία, καθώς θα αναφέρεται -όπως ήδη γίνεται- μόνο σε επιλεγμένα γεγονότα των αρχών του 20ού αιώνα. Συνεπώς, οι μαθητές θα έχουν περιορισμένη ιστορική γνώση -ακόμα και ως φοιτούντες στις Ανθρωπιστικές Σπουδές- και μηδενική στις άλλες κατευθύνσεις της Γ΄ Λυκείου.
Γνωρίζουμε, άλλωστε, ότι τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου , παρά την πίεση της τάξης τους συμμετέχουν ενεργά και με θετική διάθεση στο μάθημα, όταν αυτό διδάσκεται με πλούσιο εποπτικό υλικό (χρήση τεχνολογίας), διάλογο και κοινό προβληματισμό μαθητών και καθηγητών.
Εφόσον ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ο φυσικός μας χώρος και οι μαθητές μας, υπό μία έννοια, τα πνευματικά μας παιδιά, συμπαρατασσόμαστε στον αγώνα τους να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Θεωρούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο για πιθανές ελλείψεις στην ιστορική τους γνώση, όπως αυτή προδιαγράφεται με τις νέες ρυθμίσεις, και αυτό δεν μας επιτρέπει να μείνουμε αμέτοχοι.
Τασσόμαστε υπέρ ενός καθολικού διαλόγου -με δυναμική συμμετοχή του εκπαιδευτικού κόσμου- που αφορά τόσο στον τρόπο διδασκαλίας, όσο και στο περιεχόμενο της ιστορίας που διδάσκεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κοινός μας στόχος είναι ένα τόσο σημαντικό μάθημα να γίνει πιο ελκυστικό και αληθινά ωφέλιμο στους μαθητές.
Αρχοντάκη Στεφανία
Καπή Ιωάννα
Καραγιαννάκη Στυλιανή
Κόλλια Βασιλεία
Λιγοψυχάκη Ζαχαρένια
Μαναβάκη Ευαγγελία
Παπιδάκη Αριάδνη
Φραγκιουδάκης Θεοχάρης
Φρουδαράκη Αικατερίνη
Χατζηδάκη ΄Αννα»
