Μπορεί ανέκαθεν η Κρήτη και οι Κρητικοί να αντιμετωπίζονταν από τους πολιτικούς της κεντρικής σκηνής με όσα κοσμητικά επίθετα γεννά ο νους, την ώρα της «πληρωμής» όμως, την ώρα που ο θαυμασμός για το νησί και τους κατοίκους του έπρεπε να «μεταφραστεί» σε έργα, η Κρήτη πάντα ριγμένη ήταν. Βλέπετε η σύγκριση με τα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα, από το αεροδρόμιο και μετρό της Αθήνας, έως τους αυτοκινητόδρομους που εκμηδένισαν τις αποστάσεις στην ηπειρωτική χώρα δεν δημιουργούσε παρά αισθήματα απογοήτευσης. Η συνεχής υπενθύμιση της αδυναμίας μας να «επιβάλουμε» την κατασκευή τουλάχιστον του ΒΟΑΚ, τα θανατηφόρα τροχαία, δημιουργούν ένα αίσθημα μειονεξίας θα λέγαμε, αφόρητο. Υπό την έννοια αυτή, η έστω και στα λόγια ανακίνηση του θέματος των υποδομών του νησιού, μόνο θετικά μπορεί να προσμετρηθεί, αφού αναδεικνύεται η έλλειψη τους.
Δεν μπορώ να ξέρω τι σκέφτονταν οι διάφοροι αυτοδιοικητικοί που δέχτηκαν την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δεδομένου του σύντομου της υπόλοιπης θητείας της παρούσης κυβέρνησης. Διαχωρίζω τους αυτοδιοικητικούς από αυτούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής για τον απλό λόγο ότι οι πρώτοι έχουν αν μη τι άλλο επιδείξει συγκεκριμένες ικανότητες στη διαχείριση, έχουν δηλαδή προσωπικότητα, αντίθετα με τους κομματικούς γυρολόγους που ψάχνουν κόμμα για λίγο. Μετά βλέπουμε…
Ο περιφερειάρχης κ. Αρναουτάκης πάντως βίωσε από πρώτο χέρι τις τακτικές του πρωθυπουργού, τη δική του θεώρηση για το πώς αντιλαμβάνεται τη συνεργασία, όταν έκπληκτος άκουσε τον κ. Τσίπρα να τον ψέγει ζητώντας του ευθύνες για την καθυστέρηση των έργων στην Κρήτη. Έργα για τα οποία υπεύθυνο είναι το υπουργείο Υποδομών και ο παριστάμενος κ. Σπίρτζης! Το θέαμα του αιφνιδιασμένου περιφερειάρχη να «διευκρινίζει» να «εξηγεί» λες και απολογείται στον πρωθυπουργό που υποτίθεται δεν γνωρίζει τις πραγματικές αιτίες της κακοδαιμονίας των έργων στη χώρα μας, δεν ήταν καθόλου κολακευτικό, ούτε για τον ίδιο, ούτε (και πολύ περισσότερο) για τον θεσμό που εκπροσωπεί.
Οι υστέρηση των Κρητικών υποδομών είναι μια χρόνια πονεμένη ιστορία που επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του νησιού. Η αλήθεια είναι ότι αφού τελείωσαν τα έργα στην ηπειρωτική χώρα το αεροδρόμιο και οι οδικοί άξονες της Κρήτης είναι τα τελευταία μεγάλα έργα για τις εναπομείνασες τεχνικές εταιρίες. Τα έργα λοιπόν θα γίνουν, όχι γιατί το θέλει ο ένας ή ο άλλος πολιτικός, αλλά γιατί πολύ απλά είναι τα τελευταία μεγάλα έργα της χώρας. Τώρα, το αν όπως συχνά αναφέρεται ο αυτοκινητόδρομος της Κρήτης δεν θα έχει διόδια για τους Κρητικούς, τότε θα μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πως αν και τελευταίοι είμαστε οι… καλύτεροι.
Οι εκλογές τα τελευταία χρόνια έχουν μεταβληθεί σε διαχείριση εικόνας, αφού ελάχιστοι πλέον δίνουν σημασία και ακόμα λιγότεροι επεξεργάζονται τα όσα ακούν. Αυτό είναι και το νόημα του «μαλώματος» Τσίπρα στον περιφερειάρχη.
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations