Γιούχτας… Ένα βουνό στα 15 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, γεμάτο μύθους, μυστήρια και δοξασίες, που το ακολουθούν από την αρχαιότητα και πηγάζουν από το μοναδικό φυσικό σχήμα του που θυμίζει έντονα ανθρώπινο πρόσωπο που ο μύθος θέλει να είναι του Δία.
Το όνομα Γιούχτας είναι παραφθορά του Γιούπιτερ που σημαίνει Δίας στα Λατινικά.
Για τους Μινωίτες ήταν ιερό βουνό και είχαν δημιουργήσει τουλάχιστον δυο λατρευτικά ιερά πιστεύοντας ότι εκεί ήταν ο τάφος του Δία, που σε αντίθεση με τους αρχαίους Έλληνες, πίστευαν ότι κάθε χρόνο πέθαινε και αναγεννιόταν όπως κάνει αδιάκοπα η φύση.
Λίγα μόλις χιλιόμετρα από την αρχαία Κνωσό ήταν το πρώτο βουνό που έβλεπαν οι Μινωίτες όταν έφταναν με τα καράβια τους στο λιμάνι θεωρώντας ότι το γιγαντιαίο πρόσωπο των 811 μέτρων ήταν του Δία.
Ακόμα και σήμερα οι επισκέπτες του Ηρακλείου δεν γίνεται να μην προσέξουν το τεράστιο ”πρόσωπο” που δεσπόζει πάνω από την πόλη.
Στο πέρασμα των αιώνων και ο Χριστιανισμός δημιούργησε τον δικό του λατρευτικό χώρο στο” ιερό βουνό” κτίζοντας ένα γραφικό εκκλησάκι, τον Αφέντη Χριστό στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Γιούχτα (στην ”μύτη” ) που γιορτάζεται στις 6 Αυγούστου και πολύς κόσμος συνδυάζει το προσκύνημα με την ανάβαση από μονοπάτια μέσα στην πλούσια φύση.
Κείμενο – Βίντεο: Νίκος Σαράντος
