Η ιστορία γνωστή, την επαναλαμβάνω εν τάχει για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλαιότεροι όπως λέει το κλισέ. Ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν ο μεγαλύτερος και σίγουρα ο χρησιμότερος πολιτικός της εποχής του. Πολλοί τον γνωρίζουν για το μεταρρυθμιστικό του έργο, λιγότεροι για την επιβολή της «αρχής της δεδηλωμένης» και ακόμα λιγότεροι για το ότι υπήρξε ο πρώτος Υπουργός των Εξωτερικών που απαίτησε από τους πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων να κάνουν την πρώτη, εθιμοτυπική συνάντηση στο υπουργείο αντί στις πρεσβείες όπως έως τότε συνηθίζονταν. Όλοι μα όλοι όμως τον θυμούνται σαν τον κακομοίρη που εξεστόμισε το περίφημο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Στις εκλογές που ακολούθησαν οι Έλληνες ακολούθησαν τον λαϊκιστή Δεληγιάννη (και πρόκοψαν στον πόλεμο του 1897), με τον Τρικούπη να αποτυγχάνει να εκλεγεί έστω και βουλευτής. Τότε εξεστόμισε την άλλη περίφημη φράση «Ανθ’ ημών Γουλιμής… Καληνύχτα σας».
Σύμπτωση σατανική οπωσδήποτε η έδρα του ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΝΑΛ αν προτιμάτε, στην οδό που φέρει το όνομα του μεγάλου αυτού πολιτικού. Από τη Χαριλάου Τρικούπη λοιπόν ξεκίνησε η νέα πορεία στο λαό και συγκεκριμένα στο λαό που άφησε το κόμμα για τα μάτια του… ΣΥΡΙΖΑ. Όπως το κονκλάβιο αποφάσισε, το κόμμα δεν έβρισκε τη λαϊκή αποδοχή που του άξιζε γιατί ένα από τα σημαίνοντα στελέχη του είχε δώσει το δεύτερο συνθετικό στην κυβέρνηση των λεγόμενων σαμαροβενιζέλων. Το ότι η πρόεδρος μια χαρά υπηρέτησε την ίδια κυβέρνηση, παραβλέπετε σαν απλή λεπτομέρεια…
Έχω γράψει και θα γράψω ξανά για την ανάγκη σταθερότητας του πολιτικού μας συστήματος, ανάγκη που η δυσανεξία των πολιτικών μας για συνεργασία καθιστά κρίσιμη. Άλλωστε, η εμπειρίες του παρελθόντος μας δείχνουν πως όπου μοιράζεται η εξουσία μοιράζεται και η ευθύνη, αφήνοντας πεδίο δράσης λαμπρό στους διακομματικά πονηρούς που περιτριγυρίζουν τις κρατικές δαπάνες. Ο ένας πόλος πέρασε τον κάβο βρίσκοντας σταθερότητα στα αναπάντεχα για πολλούς στιβαρά χέρια του κ. Μητσοτάκη. Για όποιον αμφέβαλε για τη στιβαρότητα, η άμεση διαγραφή όποιου απλά και μόνο λέει κάτι έξω από τη γραμμή, μάλλον τους έπεισε…
Ο ρόλος της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας είναι την εποχή τούτη δύσκολος, καθώς οι εποχές των παχέων αγελάδων έχουν προ πολλού παρέλθει. Η παγκοσμιοποίηση που η τεχνολογική επανάσταση έφερε, δημιούργησε νέα, μη ανατρέψιμα δεδομένα στα οποία δεν έχουν ακόμα δοθεί απαντήσεις. Η κεντροαριστερά θα πρέπει να βρει απαντήσεις στα νέα εργασιακά δεδομένα που δημιουργεί η επέκταση των εφαρμογών της ρομποτικής και της τεχνικής νοημοσύνης.
Δυστυχώς αυτό που παρατηρούμε στη χώρα μας είναι η νοσταλγική μα παράλογη προσπάθεια επιστροφής στις ηρωικές μέρες της δεκαετίας του 1980, αδιαφορώντας για το γεγονός των εντελώς διαφορετικών σημερινών δεδομένων. Όπως και να ’χει, η ένταξη στις λίστες του αδελφού του πραγματικού αγωνιστή Παναγούλη, καθώς και της ενζενί της εποχής της ευημερίας Βάνας, κάτι (για τον καθένα) σηματοδοτεί.
- Ο Κώστας Ν. Πολυχρονάκης είναι Director of Operations
