Η χώρα οδηγείται μετά το αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωπαϊκών εκλογών, στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου. Με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να καλείται να επαναδιατυπώσει ένα κυβερνητικό αφήγημα και νέες παροχές, το ίδιο όμως αφήγημα που γνώρισε απροσδόκητα δεινή ήττα στις 26 Μαΐου. Και τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, να επιδιώκει την διεύρυνση του δικού του προγραμματικού λόγου, αλλά και του διακυβεύματος της αυτοδυναμίας.
Στις εκλογικές αναμετρήσεις της 10ετίας της κρίσης, μεταφέρθηκαν στοιχεία του ακραίου, επικίνδυνου λαϊκιστικού λόγου των Πλατειών των Αγανακτισμένων. Ακραίες αντικοινοβουλευτικές αντιευρωπαϊκές φωνές δημιουργούσαν μετωπική αντιπαράθεση, στα πάνελ της δημαγωγίας συναθροίζονταν αδιέξοδοι ριζοσπαστισμοί της Αριστεράς και της Δεξιάς, εχθροί της Ευρώπης και υποστηρικτές της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Όλα αυτά αποδείχθηκαν παντελώς ανίσχυρα μπροστά στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Για τελικά υποχώρησαν με μεγάλο κόστος για την χώρα, έχοντας βιώσει το τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015, το συγκρουσιακό περιβάλλον με τους εταίρους μας στην ΕΕ, το δημοψήφισμα εκείνο του καλοκαιριού, τον διχασμό που καλλιέργησε. Για να έρθει μέσα από το Εθνικό Κοινοβούλιο ο επώδυνος συμβιβασμός με την άτακτη υποχώρηση όλων των ψευδαισθήσεων.
Τώρα όμως οι Πολίτες, η Κοινωνία, έχουν ανάγκη να ακούσουν έναν ώριμο, συνθετικό λόγο, που θα αναδεικνύει τις στρατηγικές κατευθύνσεις της χώρας, με κυρίαρχη αυτήν της ευρωπαϊκής προοπτικής.
Η προγραμματική κατεύθυνση των πολιτικών δυνάμεων στην πορεία προς τις εκλογές, απαιτεί η χώρα να μην απομακρυνθεί στο ελάχιστο από την αθέτηση των συμφωνιών με τους εταίρους.
Οι δεσμεύσεις της χώρας στην διττή κατεύθυνση διασφάλισης της βιωσιμότητας του χρέους, με τρόπο που θα διατηρεί την αξιοπιστία στην υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, απαιτούν οι προγραμματικές θέσεις να μην οριοθετούνται σε ανεδαφικές υποσχέσεις.
Ο κίνδυνος της δημοσιονομικής ανισορροπίας είναι υπαρκτός, με τα στοιχεία της ΕΕ να υπολογίζουν το δημοσιονομικό άνοιγμα μεταξύ 2,2 και 2,7 δις ευρώ, με τις εξαγγελθείσες παροχές να προσεγγίζουν το 1,5 δις ευρώ.
Η ενισχυμένη εποπτεία απαιτεί από τα κόμματα που κινούνται εντός του πλαισίου δεσμεύσεων της χώρας, κυρίως από την επόμενη κυβέρνηση, να θέσουν με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό του 2020, τους άξονες της δημοσιονομικής κατεύθυνσης για τα επόμενα έτη.
Οι καθυστερήσεις πάνω στην κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, οι οικονομικοί προσδιορισμοί της χώρας, απαιτούν την διαμόρφωση θέσεων ενός αξιόπιστου μεταρρυθμιστικού σχεδίου, που μεταξύ άλλων θα επιταχύνει το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, την διαμόρφωση μιας διαφορετικής Δημόσιας Διοίκησης με ένα επιτελικό κράτος που θα διαμορφώνεται από αξιοκρατικά και αξιολογικά πρότυπα. Η διατηρήσιμη και βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά της οικονομίας, απαιτεί μια ρεαλιστική κανονικότητα, ένα φιλικό επενδυτικό και φορολογικό περιβάλλον.
Η χώρα έχει ανάγκη από νέες κατευθύνσεις, μακρυά από παρωχημένες πολιτικές και κοινωνικές αναφορές, έχει ανάγκη από την διαμόρφωση μιας κυβερνητικής κουλτούρας σύνθεσης και συνεννόησης πάνω στην ευρωπαϊκή της κατεύθυνση. Οι ευκαιριακές θέσεις είδαμε πόσο εγκλώβισαν την χώρα, πόση ζημιά προκάλεσαν.
Οι προγραμματικές πολιτικές θέσεις πρέπει να δημιουργήσουν μια εξελικτική δυναμική που θα υπερβαίνει τον χαρακτήρα της προεκλογικής περιόδου, θέτοντας τέλος σε αναχρονιστικές πρακτικές που εμφανίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια από ένα πολιτικό μίγμα εθνικολαϊκιστικών παραμέτρων.
* Ο κ. Γιώργος Α. Ζερβάκης είναι εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης. Το άρθρο έχει γραφεί για τον ιστότοπο flashnews.gr