«Τώρα, λίγα λόγια για την ομάδα που θα «τρέξει» τα θέματα, τους άμεσους συνεργάτες του δημάρχου. Οι σύμβουλοι που επιλέγηκαν είναι συμπολίτες εγνωσμένης αξίας και δυνατοτήτων (γι αυτό άλλωστε και εξελέγησαν). Χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε τους επικεφαλής σε ΚΕΔΗΡ, Λιμενικό Ταμείο και ΔΕΥΑΡ (όπου πάντως αναμένεται να κρατηθούν οι ισορροπίες), ο κ. Μαρινάκης προσπάθησε να ανακατέψει την τράπουλα βάζοντας νέους και ορεξάτους ανθρώπους σε τομείς που έκρινε πως θα ανταποκριθούν».
Η χθεσινή στήλη ακροθιγώς αναφέρθηκε στους συμπολίτες που ανέλαβαν τα σπουδαία θέματα που απασχολούν μία δημοτική αρχή, με την ελπίδα το έργο τους να αποβεί επ’ ωφελεία όλων και κυρίως της πολιτείας μας. Με τη γνώση ότι σε ΚΕΔΗΡ και ΔΕΥΑΡ τα όποια προβλήματα αφορούσαν κυρίως διαχειριστικά θέματα και δευτερευόντως τις όποιες επιλογές, ο οργανισμός που προσδοκούμε ανάκαμψη και μάλιστα στο απαιτητικό κομμάτι του ποιοτικού τουρισμού είναι το Λιμενικό Ταμείο. Μακριά από μένα η ονοματολογική παραφιλολογία που καθόλου δεν αφορά τη στήλη, απλά θεωρώ ότι στον τομέα αυτό απέχουμε πολύ από το τέλειο ή να το θέσω διαφορετικά, έχουν ακόμα πολλά να γίνουν…
Κακά τα ψέματα, εάν στόχος μας ήταν η αύξηση της κρουαζιέρας, είναι πιστεύω φανερό ότι αποτύχαμε και μάλιστα παταγωδώς. Χωρίς να μπαίνουμε στους αριθμούς της μιζέριας, αν ήταν τόσο πάνω ή κάτω σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, είναι πιστεύω σε όλους σαφές ότι το τεράστιο κομμάτι του θαλάσσιου τουρισμού ελάχιστά προσφέρει στην πολιτεία μας. Ειδικά αν υπολογίσουμε τις επενδύσεις που έχουν έως τώρα γίνει, ίσως και να θεωρείται η πλέον αποτυχημένη επένδυση ever. Αναγνωρίζοντας ότι η προηγούμενη διοίκηση έκανε αυτά που μπορούσε, έτρεξε, πήγε σε εκθέσεις, προώθησε το λιμάνι και τις ομορφιές του τόπου μας, είναι πιστεύω καιρός να αναρωτηθούμε μήπως ήρθε η ώρα να δούμε τα πράγματα ξανά. Μήπως για παράδειγμα είναι καλύτερα να αντιληφθούμε επιτέλους πως εκεί που φτιάξαμε το λιμάνι μας δεν είναι για μεγάλα καράβια, μήπως λοιπόν είναι σοφότερο να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε την καλύτερη μαρίνα που μπορούμε; Μια μαρίνα που θα δέχεται μόνο ιστιοπλοϊκά, κότερα και θαλαμηγούς έως ενός ορισμένου εκτοπίσματος, μια μαρίνα με το απίστευτο πλεονέκτημα να βρίσκεται στην καρδιά της «καλύτερα διατηρημένης παλιάς πόλης της Μεσογείου» και προσφέρει στους τυχερούς την απίστευτη θέα του Ρεθέμνους, του Ψηλορείτη και των Λευκών Όρεων; Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι η απαλλαγή από τις βρωμερές και οχλούσες εμπορικές δραστηριότητες, οι οποίες ελάχιστη προστιθέμενη αξία έχουν και άριστα μπορούν να εξυπηρετηθούν, ενόψει μάλιστα της αναβάθμισης του δρόμου, από το λιμάνι της Σούδας.
Η καρδιά του προβλήματος βρίσκεται πιστεύω στο ότι σήμερα δεν ξέρουμε τι ακριβώς πουλάμε. Έχουμε εμπορικό λιμάνι; Κυνηγάμε την κρουαζιέρα; Θέλουμε τα σκάφη απ όλη την Ευρώπη να βάλουν επιτέλους την πολιτεία μας στη ρότα τους; Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε, γιατί ο γιαλός δεν είναι στραβός…
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations