Στην ανακοίνωσή της η παράταξη προτρέπει “Οι καιροί άλλαξαν…μαζί με αυτούς θα αλλάξουμε και εμείς!”
Στους λόγους μη συμμετοχής της στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου αναφέρεται σε ανακοίνωσή της η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Πολυτεχνείου Κρήτης, η οποία υποστηρίζει ότι τα μέλη της θα τιμήσουν με αυτόνομες δράσεις όσους αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο καθώς τα προηγούμενα χρόνια οι πορείες έχουν σημαδευτεί από ανεξέλεγκτες μάχες και ξυλοδαρμούς.
Επίσης κάνει αναφορά στην ψήφιση που προηγήθηκε της κατάληψης του κτίριου Παπαδόπετρου και καταγγέλει τον τρόπο με τον οποίο αυτή παρουσιάστηκε καθώς όπως υποστηρίζει η κατάληψη αποφασίστηκε από μειοψηφία.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Πολυτεχνείου Κρήτης:
“Φτάνει πια με την εσωστρέφεια.
Οι καιροί άλλαξαν…μαζί με αυτούς θα αλλάξουμε και εμείς!
Κυριακή 17 Νοεμβρίου εορτάζεται ως είθισται η επέτειος του Πολυτεχνείου η οποία σηματοδότησε την πτώση ενός δικτατορικού καθεστώτος, που γέμισε την ιστορία της χώρας μας, με μαύρες σελίδες. Δυστυχώς όμως η γιορτή αυτή, της δημοκρατίας, έχει σημαδευτεί τα τελευταία χρόνια, τη συγκεκριμένη μέρα και τις προηγούμενες της, από πορείες και διαμαρτυρίες που κατέληξαν σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες, εμφύλιες μάχες, ξυλοδαρμούς, ακόμα και σε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Αυτό φυσικά συνέβη από τη στιγμή που αυθαίρετα, γνωστές φοιτητικές παρατάξεις και οργανώσεις της αριστεράς, αποφάσισαν να καπηλευτούν ιδεολογικά μία εξέγερση, η οποία δεν είχε ταξικό χαρακτήρα, ήταν αχρωμάτιστη και δεν εντασσόταν σε κομματικές γραμμές, αλλά στον πόθο τόσων Ελλήνων φοιτητών και πολιτών να αντισταθούν σε ένα ανελεύθερο καθεστώς. Είναι μία πράξη δημοκρατίας που αποτελεί υπόδειγμα για όλους μας. Έτσι ως 1η και υπεύθυνη δύναμη στο Πολυτεχνείο Κρήτης και θέλοντας να διαφυλάξουμε την ασφάλεια των μελών μας, δεν συμμετέχουμε στις αντιδημοκρατικές αυτές πορείες, αλλά θα τιμήσουμε όσους αγωνίστηκαν για τη «νίκη» της δημοκρατίας με αυτόνομες δράσεις.
Διασχίζοντας κανείς την οδό Τζανακάκη, θα παρατηρούσε τις τελευταίες 2 μέρες το κτίριο Παπαδοπέτρου, να τελείται υπό κατάληψη από το «Σύλλογο Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης». Φυσικά για αρκετούς καλοθελητές, η συγκεκριμένη απόφαση λήφθηκε ύστερα από Συνέλευση Ενιαίου Συλλόγου. Αυτό που, με σκοπό να αποπροσανατολίσει, δεν αναφέρεται βεβαίως είναι η συμμετοχή των φοιτητών, η οποία όπως σημειώθηκε και στην προχθεσινή μας καταγγελία, μετρούσε ακριβώς 221 φοιτητές έναντι των 1049 φοιτητών, που έλαβαν μέρος στη μαζικότερη Συνέλευση των τελευταίων ετών που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα. Ταυτόχρονα θέλουμε να αναφέρουμε ότι ο αριθμός των 221 φοιτητών δεν είναι αντιπροσωπευτικός για ένα ίδρυμα που μετράει σχεδόν 4000 φοιτητές. Προφανώς αρκετοί φοιτητές μπροστά στο ενδεχόμενο μίας ακόμα κατάληψης του Πολυτεχνείου μας, έσπευσαν να το αποτρέψουν. Μόλις αντιλήφθηκαν πως το πλαίσιο των ΕΑΑΚ είχε να κάνει και πάλι με ιδεοληπτικές προθέσεις αποχώρησαν μιας και λίγες μέρες πριν στηρίζοντας το πλαίσιό μας απέδειξαν τι πραγματικά έχουν ανάγκη οι Πανεπιστημιακοί χώροι. Με νούμερα 131 φοιτητές αποφάσισαν να καταληφθεί το κτίριο Παπαδοπέτρου.
Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν δραστηριοποιούνται στο χώρο οπού οι πράξεις τους αποδεδειγμένα, είναι ανεπιθύμητες. Προς ενημέρωση, το συγκεκριμένο κτίριο βρισκόταν υπό κατάληψη μέχρι το 2009 αφού μέχρι τότε, από το 2006, είχε κατηληφθεί από μέλη των ΕΑΑΚ τα οποία κατηγορούνταν από τον Πρύτανη κ.Γρυσπολάκη για χρήση ναρκωτικών ουσιών εντός του κτιρίου και κλοπή δημόσιας περιουσίας. Ο Πρύτανης αποφασίζει να βάλει τέλος στον παραλογισμό αυτό και μετατρέπει το κτίσμα σε γιαπί, αναγκάζοντας τους παραπάνω να το εγκαταλείψουν. Αίτημά τους το τριήμερο αυτό, είναι να δοθεί το κτίριο για «δράσεις» του συλλόγου αλλά μόνο σίγουροι δεν μπορούμε να είμαστε για αυτό, αφού και η Ρόζα Νέρα αποτελεί τρανό παράδειγμα Πανεπιστημακού χώρου υπό κατάληψη. Πλέον αν και με αργούς ρυθμούς το κτίριο Παπαδοπέτρου βρίσκεται σε διαδικασία ανακαίνισης και αποκατάστασης με σκοπό να διατεθεί επιτέλους εκεί που ανήκει. Στη γνώση και στους φοιτητές!
Εμείς ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πολυτεχνείου Κρήτης, έχουμε προτείνει στο παρελθόν το συγκεκριμένο κτίριο να χρησιμοποιηθεί είτε ως χώρος για επιμορφωτικές ημερίδες είτε ως βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο. Το σίγουρο είναι πάντως πως δεν θα σταθούμε αρωγοί στη μετατροπή ενός χώρου παιδείας, σε χώρο ανομίας. Απαιτούμε από τη Διοίκηση και το Φοιτητικό Σύνολο να σταθεί δίπλα μας και να μην υποκύπτει σε εκβιασμούς. Πιέζοντας όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε το αυτονόητο. Το κτίριο Παπαδοπέτρου και όποιο άλλο κτίριο του ιδρύματός δεν χρησιμοποιείται από τους αληθινούς φοιτητές, να επιστρέψει σε εμάς. Δεν χρειαζόμαστε άλλα ορμητήρια ακραίων. Φτάνει πια με την εσωστρέφεια. Οι καιροί άλλαξαν…μαζί με αυτούς θα αλλάξουμε και εμείς!”
