Σε ηλικία 95 χρόνων έφυγε από τη ζωή ο δικηγόρος, στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του ΕΛΑΣ, Γιάννης Πλαγιωτάκης
Ο εκλιπών είχε αναπτύξει έντονη δράση κατά την περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα το 1941-1944, υπέστη βασανιστήρια στη Μακρόνησο και μετά το 1956 που επέστρεψε στο Ηράκλειο και άρχισε να εξασκεί τη δικηγορία, παρέμεινε στέλεχος του ΚΚΕ.
Την ακόλουθη συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον θάνατο του Γιάννη Πλαγιωτάκη, εξέδωσε η Τ.Ε. Ηρακλείου του ΚΚΕ:
«Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ με βαθιά θλίψη αποχαιρετά τον σύντροφο Γιάννη Πλαγιωτάκη, επιφανή δικηγόρο της πόλης μας.
Ο σύντροφος Γιάννης Πλαγιωτάκης γεννήθηκε το 1925 στην Έμπαρο της επαρχίας Βιάννου. Ήταν ανιψιός του Βασίλη Πλαγιωτάκη, στελέχους του ΚΚΕ και καπετάνιου του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), στον οποίο έτρεφε μεγάλη αδυναμία.
Κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας την περίοδο 1941-1944, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ κάτω από την επίδραση του θείου του Βασίλη. Αναδείχτηκε σε μέλος του Επαρχιακού Συμβουλίου Βιάννου της ΕΠΟΝ.
Πήρε μέρος μαζί με άλλους συναγωνιστές του σε μια από τις κορυφαίες δράσεις της ΕΠΟΝ στο Ηράκλειο κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής από τα γερμανικά στρατεύματα: το στεφάνωμα του αγάλματος του Αγνώστου Στρατιώτη στην πλατεία Ελευθερίας στις 25 Μάρτη 1944.
Μαζί με τους άλλους αγωνιστές των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, βιώνει τα γεγονότα της λευκής τρομοκρατίας που η αστική τάξη με τα όργανά της και με τις πλάτες των άγγλων ιμπεριαλιστών ξεδιπλώνει αμέσως μετά την απελευθέρωση από τα ναζιστικά στρατεύματα. Ήταν μέλος της επίλεκτης ομάδας τη ΕΠΟΝ που συνέβαλε στην περιφρούρηση του στρατώνα των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στα σημερινά δικαστήρια του Ηρακλείου κατά την απρόκλητη επίθεση που δέχτηκε από τις τραμπούκικες ομάδες της εθνικιστικής ΕΟΚ στις 29 Γενάρη του 1945.
Με την ολοκλήρωση του γυμνασίου συνέχισε τις σπουδές του στην Πάντειο Σχολή της Αθήνας. Εκεί βιώνει το θάνατο του πολυαγαπημένου του θείου Βασίλη από παρακρατικές δυνάμεις στις 27 Ιούνη του 1947, κατά την αιματηρή μάχη στη θέση Μαγερεύτρα.
Την περίοδο 1947-1949 εκτίει τη στρατιωτική του θητεία στο περιβόητο Γ’ Τάγμα Σκαπανέων ή αλλιώς Γ’ ΕΤΟ, στο κολαστήρι της Μακρονήσου. Περνάει όλα τα βασανιστήρια με ανεξίτηλα σημάδια στο σώμα του, όπως όλοι οι άλλοι λαϊκοί αγωνιστές, και ολοκληρώνει με ψηλά το κεφάλι τη θητεία του, πιστός στις ιδέες και τα ιδανικά του.
Με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική της Θεσσαλονίκης. Το 1956 επιστρέφει στο Ηράκλειο, όπου ασκεί τη δικηγορία και κάνει οικογένεια.
Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν παρέμεινε πιστός στο Κόμμα και βοηθούσε με κάθε πρόσφορο τρόπο.
Συνέβαλλε στον εμπλουτισμό του Αρχείου του ΚΚΕ κατά τον πεντάχρονο γιορτασμό των 100χρονων του Κόμματος μας με πολύτιμο αρχειακό υλικό για την Μακρόνησο και την Επαρχία της Βιάννου. Είχε τη δική του συμβολή το καλοκαίρι του 2017 στην ανέγερση από το Κόμμα μας του μνημείου στη θέση «Παράσυρτα» προς τιμήν των μαχητών της ομάδας του ΔΣΕ στην Έμπαρο, μεταξύ αυτών και του θείου του Βασίλη.
Ο σύντροφος Γιάννης Πλαγιωτάκης ως το τέλος της ζωής του υπεράσπισε το Κόμμα και τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος, πάντα με πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης μέχρι την τελική νίκη για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη γυναίκα του Γεωργία, τα παιδιά του Μαρία και Αντιγόνη, τα εγγόνια και τους οικείους του συντρόφου Γιάννη Πλαγιωτάκη.»
