Λίγο πιο έξω από το απομακρυσμένο χωριό της Ρωσίας Dargavs, μια μεσαιωνική πόλη νεκρών κρύβει τα απομεινάρια τουλάχιστον 10.000 ανθρώπων.
Έξω από το απομακρυσμένο ρωσικό χωριό Dargavs βρίσκεται μια μεσαιωνική νεκρόπολη, ή όπως την αποκαλούν “Πόλη των Νεκρών”. Σε αυτό το αρχαίο νεκροταφείο βρίσκονται μέχρι και σήμερα τα “απομεινάρια” τουλάχιστον 10.000 ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους κείτονται εδώ και αιώνες, φορώντας τα ρούχα τους, αλλά και πλάι στα υπάρχοντά τους.
Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, όποιον τολμούσε να επισκεφθεί το μέρος, τον έβρισκε τρομερός θάνατος, ενώ πολλά μυστήρια φαίνεται πως τυλίγουν την ιστορία της “Πόλης των Νεκρών”, τα οποία σταδιακά αποκαλύπτουν οι ιστορικοί.
Από την εποχή του 16ου αιώνα, η απομακρυσμένη περιοχή της νότιας Ρωσίας αποτελούσε χώρο ταφής των νεκρών. Μέχρι και σήμερα οι ρίζες της προέλευσής της δεν έχουν εξακριβωθεί αν και υπάρχουν διάφορες θεωρίες.
Σύμφωνα με μια θεωρία της ινδο-ιρανικής παράδοσης η πόλη χτίστηκε από Σαρμανούς μετανάστες, οι οποίοι ερχόμενοι στη Ρωσία και θέλοντας να τιμήσουν τους νεκρούς τους, τους έθαψαν πάνω από το έδαφος, δείχνοντας έτσι και σεβασμό προς την “ξένη” γη.
Σήμερα, η περιοχή περιλαμβάνει 99 μεσαιωνικές κρύπτες κάθε μια από τις οποίες περιέχει πάνω από 100 πτώματα. Κάποια μάλιστα, είναι τόσο καλά διατηρημένα που η σάρκα είναι ακόμα ενωμένη με τα οστά τους.
Η ιστορία της “Πόλης των Νεκρών” κρύβει ακόμα ένα μυστήριο. Λέγεται πως μια σειρά επιδημιών πανώλης ρήμαξε την περιοχή τον 17ο και 18ο αιώνα και ανάγκασε του κατοίκους να τεθούν από μόνοι τους σε καραντίνα, μέχρι να τους βρει βασανιστικά ο θάνατος.
Κάποια από τα σώματα είναι θαμμένα σε φέρετρα ξύλινα, που θυμίζουν βάρκες, ενώ ένα πτώμα βρέθηκε ξαπλωμένο έχοντας δίπλα του ένα κουπί. Μιας και στην περιοχή όμως δεν υπήρχαν ποτάμια ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν πως οι αρχαίοι που κατοικούσαν στην περιοχή θεωρούσαν ότι για τον “Παράδεισο”, έπρεπε να διασχίσουν κάποιο ποτάμι.
Πολλοί επισκέπτες ταξιδεύουν κάθε χρόνο προκειμένου να θαυμάσουν το νεκροταφείο αλλά και την μεσαιωνική αρχιτεκτονική του. Όπως όμως, επισημαίνει η ιστορικός Luidmila Gaboeva “Οι άνθρωποι που επισκέπτονται την Πόλη των Νεκρών, επιζητούν κάτι βαθύτερο. Κοιτώντας με δέος την ομορφιά αυτού του τόπου προσπαθούν να επιτύχουν μια κατάσταση ειρήνης στη σκέψη του παντοτινού θανάτου”.