Στον ιστό του …αργαλειού! – Σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο των Ορέων, τον δήμο Αποκορώνου και τη Διεύθυνση Π.Ε. Ν. Χανίων – Κουκιανάκης – Κουκιανάκης: «Με πηλό από τον παρελθόν χτίζουμε το μέλλον»
Μια αξιόλογη πρωτοβουλία ανέλαβαν τα Δημοτικά Σχολεία Καλυβών και Νέου Χωριού Αποκορώνου Χανίων, καθώς συνδιοργανώνουν έκθεση που αφορά την Υφαντική Τέχνη με θέμα τον αργαλειό!
Πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 9 Μαρτίου στον Ενετικό Νερόμυλο των Καλυβών στις 10:00, σε ένα από τα ιστορικότερα μνημεία της ευρύτερης περιοχής , θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης που με περίσσιο μεράκι έστησαν τα δύο σχολεία. Μάλιστα το Πρόγραμμα που θα διαρκέσει μέχρι και τις 13 Απριλίου υποστηρίζουν κι ενισχύουν το Πανεπιστήμιο των Ορέων, ο δήμος Αποκορώνου και η Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Χανίων.
Από τον Όμηρο στο Βυζάντιο!
Η τέχνη της υφαντικής, χάνεται στα βάθη των αιώνων και ήταν όχι μόνο αναγκαία, αλλά και αγαπητή. Στα Ομηρικά έπη, (όπως μας διασώζει ο Όμηρος), στα χρόνια των Τρωϊκών, πολέμων ακόμη και βασίλισσες αφιέρωναν πολύ από τον προσωπικό τους χρόνο, μπροστά στον αργαλειό. Ωστόσο ο αργαλειός δεν είχε τη σύγχρονη μορφή όπως τον γνωρίζουμε, όπου η υφάντρα είναι καθιστή και υφαίνει. Η υφάντρια στην αρχαιότητα στέκεται και δουλεύει όρθια. Ο αργαλειός τότε ήταν κάθετος.
Η βασίλισσα δεν ύφαινε από ανάγκη, είχε τόσες δούλες στην υπηρεσία της, που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν κάθε της όνειρο. Όμως ήθελε να υφάνει η ίδια τα υφαντά που θα στόλιζε τα δωμάτιά της και καμάρωνε γι αυτά. Ωστόσο το υφαντό της Πηνελόπης στο παλάτι του Οδυσσέα, γίνεται η αιτία να καθυστερεί τους επίδοξους μνηστήρες. Η υπόσχεση που είχε δώσει στους μνηστήρες, ήταν να την αφήσουν απερίσπαστη να ολοκληρώσει το υφαντό που υφαίνει, και κατόπιν θα παντρεύονταν κάποιον απ’ όλους αυτούς. Εκείνοι το σέβονται αυτό και περιμένουν με καρτερία τη βασίλισσα να τελειώσει. Οι μνηστήρες το θεωρούν φυσιολογικό να υφαίνει μια κυρά και μάλιστα βασίλισσα. Εδώ φαίνεται πόσο πολλή μεγάλη αξία δίνουν εκείνη την ιστορική περίοδο οι άνθρωποι στην τέχνη αυτή και πόσο πολύ σέβονται την επιθυμία της υφάντριας. Καθημερινά υφαίνει στον αργαλειό της και κάθε που βρίσκει την ευκαιρία το ξηλώνει….
Στα Βυζαντινά χρόνια η τέχνη αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό και η υφάντρια δε δουλεύει πλέον όρθια αλλά καθιστή στον αργαλειό της. Τα σχέδια που κοσμούν τα υφαντά είναι παρμένα από την καθημερινή ζωή, θέματα από τη φύση και τη βουκολική ζωή. Τα υφαντά έργα είναι σαν ζωγραφικά έργα τέχνης.
Η Αθηνά και ο αργαλειός
Η Υφαντική είναι από τις πρώτες τέχνες στην ιστορία του ανθρώπου. Τα ευρήματα των ανασκαφών μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υφαντική είναι γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια σε όλους τους γνωστούς πολιτισμούς της Μεσογείου, της Κεντρικής Ασίας, της Ινδίας και της Άπω Ανατολής.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Αθηνά, προστάτιδα της χειροτεχνίας και των καλών τεχνών, είχε εφεύρει τον αργαλειό. Πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει καλύτερη υφάντρα από αυτή, μεταμόρφωσε σε αράχνη την κόρη ενός βαφέα.
Η έκθεση στον Νερόμυλο
Το ταξίδι της Υφαντικής που ξεκινά από τα βάθη της αρχαίας Ελλάδας και καταλήγει στη δεκαετία του 1970, όπου σιγά -σιγά εγκαταλείπεται η τέχνη του αργαλειού, έχει ως στόχο να αναδείξει την πολιτιστική εκείνη κληρονομιά που κράτησε όρθια επί χιλιετίες την ελληνική οικογένεια, την οικογενειακή επιχείρηση και κατ επέκταση τις οικονομίες των τοπικών κοινωνιών. Στην έκθεση ο επισκέπτης πέρα από τον αργαλειό (είναι σε λειτουργία), θα μπορεί να δει κι ένα σωρό άλλα αντικείμενα που ήταν απαραίτητα για την κατασκευή των υφαντών. Φουσκόροκες, αδράχτια, θρομύλια, ανέμες, τυλιγάδια, μιτόχτενα κλπ, κοσμούν το εσωτερικό του Νερόμυλου και ξυπνούν θύμησες για τους παλαιότερους.
Δηλώσεις Κουκιανάκη
Εν τω μεταξύ αναφερόμενος στην πρωτοβουλία των δύο σχολείων του Αποκόρωνα, ο δήμαρχος Χαράλαμπος Κουκιανάκης επισήμανε την αναγκαιότητα της συνεργατικότητας στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, τονίζοντας τα εξής: « Ακόμα και μέσα από τις αντιθέσεις μας πρέπει να βρίσκουμε τους κατάλληλους βηματισμούς ώστε αυτές να αποκτούν δημιουργική και όχι αποτρεπτική δυναμική. Η συνεργατικότητα σε κάθε περίπτωση προσδίδει προστιθέμενη αξία στις κοινωνίες των λαών και σηματοδοτεί την φυγή προς το μέλλον. Η ενέργεια των δύο σχολείων είναι αξιέπαινη. Ο δήμος στέκεται αρωγός σε τέτοιου είδους προσπάθειες. Με τον πηλό του άσβεστου παρελθόντος χτίζουμε τις αυριανές κοινωνίες πάνω σε υγιείς βάσεις, έτσι ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις όποιες προκλήσεις. Οι λαοί που λησμονούν την προέλευσή τους χάνονται στο αβυσσαλέο μέλλον».
Στο ίδιο μήκος κύματος κυμάνθηκαν και οι δηλώσεις των δύο δ/ντων κκ Πατεράκη (ΔΣ Καλυβών) και Μαρκούγια (ΔΣ Νέου Χωριού) οι οποίοι υπερθεμάτισαν την αξία της πολιτισμικής και πολιτιστικής κληρονομιάς
Τα περισσότερα εκθέματα στο Νερόμυλο όπως και ο αργαλειός, προέρχονται από την προσωπική συλλογή του κ. Πατεράκη
Τέλος να σημειωθεί πως την έκθεση στηρίζουν οι σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των δύο σχολείων, καθώς από την πρώτη στιγμή βρίσκονται στο πλευρό των εκπαιδευτικών
