Με μακροσκελή της ανακοίνωση η αυτοδιοικητική παράταξη του Δήμου Χανίων “Πρωτοβουλία Πολιτών, Πρώτα ο Άνθρωπος” με επικεφαλής τον Γιάννη Σαρρή τοποθετείται για τα κτίρια του Πολυτεχνείου στο λόφο Καστέλι.
Βάλλει κατά δημοτικών παρατάξεων, ακόμα και του Δημάρχου Χανίων τονίζοντας ότι, “θα περίμενε κανείς ότι η επονείδιστη απόφαση για εκποίηση του πιο εμβληματικού τοπόσημου της πόλης, θα έβρισκε αντίθετο το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων…Ήξεις αφήξεις, πολιτικαντισμοί, παιχνιδάκια με τις διαδικασίες, λεκτικές ακροβασίες έχουν επιστρατευθεί για να παραδώσουν το κτίριο στις «αγορές» δια της λήθης και της συσκότισης”.
Μάλιστα, συντάσσεται με την άποψη της Μαρίας Βλαζάκη αρχαιολόγου, επίτιμης γενικής διευθύντριας και πρώην Γενικού Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, ότι δηλαδη “μια καλή πρόταση είναι το παλιό αίτημα της χανιώτικης κοινωνίας για ίδρυση και στέγαση Σχολής Καλών Τεχνών. Πρόταση αντάξια του κτιρίου, του Πολυτεχνείου, της πόλης και των Χανιωτών”. Μια πρόταση που είχε εκφράσει στο προηγούμενο ΔΣ η κ. Βλαζάκη.
Η ανακοίνωση της παράταξης του Γιάννη Σαρρή αναφέρει:
Το θέμα της επιχείρησης μετατροπής σε ξενοδοχείο των κτιρίων του Πολυτεχνείου στο λόφο Καστέλι είναι γνωστό. Θα περίμενε κανείς ότι η επονείδιστη απόφαση για εκποίηση του πιο εμβληματικού τοπόσημου της πόλης, θα έβρισκε αντίθετο το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων.
Πολύ περισσότερο που το κτίριο έχει επίσημα χαρακτηριστεί ως μνημείο. Όμως στο Δημοτικό Συμβούλιο φαίνεται πως για το θέμα αυτό η ευθύνη και η ευθύτητα δεν περισσεύουν. Ενώ κανείς δεν ομολογεί πως είναι υπέρ της ρευστοποίησης του μνημείου, το σώμα «αδυνατεί» να βγάλει ένα ψήφισμα που να το προστατεύει. Ήξεις αφήξεις, πολιτικαντισμοί, παιχνιδάκια με τις διαδικασίες, λεκτικές ακροβασίες έχουν επιστρατευθεί για να παραδώσουν το κτίριο στις «αγορές» δια της λήθης και της συσκότισης.
Όσον αφορά τις παρατάξεις των Παπαδογιάννη και Αρχοντάκη καμία έκπληξη: Η εκποίηση των πάντων είναι ιδεολογική τους αφετηρία. Eπειδή δεν τολμούν να το πουν ευθέως, είναι λογικό να παίζουν με τις λέξεις, να μη δέχονται συζήτηση ψηφίσματος επειδή «είχε τεθεί και παλιότερα», επειδή «πρέπει να δούμε συνολικότερα το θέμα της παλιά πόλης» κ.λπ. Άλλα λόγια να …κρυβόμαστε δηλαδή. Κι έχουν πράγματι λόγους να κρύβονται διότι, π.χ., δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Αρχοντάκη είναι ο συντάκτης της σύμβασης που υπέγραψε το Πολυτεχνείο για την ξενοδοχοποίηση των μνημείων, ως διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας αξιοποίησης της περιουσίας του…
Πώς εξηγείται όμως η στάση του δήμαρχου που περιέργως πριν τη ψηφοφορία ήταν ο μόνος επικεφαλής παράταξης που δεν τοποθετήθηκε αν θα στηρίξει το ψήφισμα; Ένα ψήφισμα μάλιστα πολύ παρόμοιο με αυτό που ο ίδιος παλαιότερα είχε θέσει σε ψηφοφορία (αν και περιέργως πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία το είχε αποσύρει); Τι μεσολάβησε; Ποια «μαγικά» επιχειρήματα, ποιών αφανών δυνάμεων τον έπεισαν να «πνίξει» ένα μείζον θέμα;
Είναι ευχαριστημένος με την αρνητική ψήφο των δύο αντιδημάρχων του που αξιοποίησαν τη θολή του στάση και έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της καταψήφισης;
Για τη θέση των παρατάξεων που ηγούνται οι Βουρλάκης και Ρίζος, να ψηφίσουν παρών, τι να πει κανείς; Επιλέγουν μια στάση που αποδεικνύεται ανώδυνη και βολική για τους υβριστές της ιστορίας και των μνημείων της πόλης και ουσιαστικά διευκολύνουν επιλογές ιδιωτικοποίησης του χώρου.
Σε ό,τι αφορά την Πρωτοβουλία Πολιτών – Πρώτα ο Άνθρωπος επιμένουμε και θα επιμείνουμε: Το μνημείο στο Λόφο Καστέλι να διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα του. Να χρησιμοποιηθεί για εκπαιδευτικούς ή πολιτιστικούς σκοπούς, όπως προβλέπει η παραχώρηση του στο Πολυτεχνείο και όπως αρμόζει σε ένα κτίριο σύμβολο της ιστορίας και της συνέχειας της πόλης.
Το να επικαλείται κανείς το θέμα της κατάληψης ως λόγο αδιαφορίας για το αν θα γίνει ιδιωτικό ξενοδοχείο είναι ή χοντρό λάθος ή πρόσχημα. Σήμερα τίθεται θέμα αν θα σώσουμε ή θα χάσουμε το λόφο Καστέλι και όχι τι γνώμη έχουμε για την κατάληψη. Αν αδιαφορήσουμε σήμερα, που η υλοποίηση της σύμβασης της πρυτανείας με τους ιδιώτες αντικειμενικά έχει προβλήματα, τα οποία απορρέουν από τη κήρυξη του κτιρίου ως μνημείο (ειδικές προμελέτες, καθορισμός χρήσεων κ.λπ.), τότε στρώνουμε το χαλί στην εκποίηση.
Γι’ αυτό θεωρούμε πως είναι πλέον ώριμο ο Δήμος Χανίων, σε συνεργασία με την Πολυτεχνική κοινότητα και τους φορείς της πόλης, να διεκδικήσουμε από την πολιτεία το αυτονόητο: Να παραμείνει ο δημόσιος χαρακτήρας του μνημείου και να αξιοποιηθεί για το σκοπό που παραχωρήθηκε στο πνευματικό ίδρυμα. Μια καλή πρόταση είναι το παλιό αίτημα της χανιώτικης κοινωνίας για ίδρυση και στέγαση Σχολής Καλών Τεχνών. Πρόταση αντάξια του κτιρίου, του Πολυτεχνείου, της πόλης και των Χανιωτών.
