Στα ταξίδια που πηγαίνουμε με την οικογένεια, πάντα μεγάλο μέρος του budget πάει σε εκδρομές και ξεναγήσεις, προσπαθώντας εμείς, αλλά κυρίως τα παιδιά να «βιώσουν», να «πάρουν» το περισσότερο που μπορούσαν από τον συγκεκριμένο τόπο. Ίσως το καλύτερο τρίωρο ever το ξοδέψαμε στο Εδιμβούργο, σε μια «παράξενη» ξενάγηση στις στοές που σχηματίζονται από τις υψομετρικές διαφορές τής σε ύψος χτισμένης αυτής πόλης (κάποια στιγμή αυξήθηκε ο πληθυσμός και επειδή φοβούνταν να χτίσουν εκτός των τειχών, απλά προσέθεταν ορόφους στις υπάρχουσες κατασκευές).
Από το κέντρο λοιπόν του Εδιμβούργου, το Royal Mile, δυο ξεναγοί ντυμένοι μάγοι και μάγισσες ξεκινούσαν κάθε ώρα με καμιά εικοσαριά άτομα για βόλτα στα στενά και τις κατακόμβες της πόλης. Μη σας τα πολυλογώ μάθαμε την ιστορία του Εδιμβούργου, τρομάξαμε, γελάσαμε και καταλήξαμε σε μια υπέροχη pub τόσο «χωμένη» που δεν την βρίσκαμε ποτέ μόνοι μας. Με λίγα λόγια: περάσαμε τρεις υπέροχες ώρες, μάθαμε αρκετά πράγματα για την πόλη και τη Σκωτία γενικότερα και κυρίως διασκεδάσαμε. Όλα αυτά χάρη σε δύο νέα παιδιά που με ενθουσιασμό μας μετέδωσαν τις γνώσεις και την αγάπη για την πόλη τους.
Το επάγγελμα του ξεναγού δεν είναι ούτε απλό, ούτε και εύκολο όπως ίσως από μακριά δείχνει. Έχει και ευθύνες, καθώς ο ξεναγός λειτουργεί σαν «πρέσβης» της χώρας στους επισκέπτες του. Είναι κατά τη γνώμη μου ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της καλής λειτουργίας του τουριστικού μας προϊόντος. Οι σχολές ξεναγών που λειτουργούσαν υπό την Εποπτεία του Υπουργείου Τουρισμού έκλεισαν το 2010 με την προοπτική να αναβαθμιστεί και να απελευθερωθεί το επάγγελμα. Αυτό είναι καλό, μόνο που η «αναβάθμιση» έγινε σεμιναρίων διάρκειας δύο μηνών. Αναβάθμιση δύσκολα το λες. Η προηγούμενη κυβέρνηση επανεκκίνησε το 2017 τη Σχολή Ξεναγών της Αθήνας, με στόχο την επαναλειτουργία και των σχολών Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου και Κέρκυρας. Τελικά η σχολή έρχεται στο Ρέθεμνος και αυτό δεν μπορούμε παρά να το πιστώσουμε στον τοπικό βουλευτή Γιάννη Κεφαλογιάννη, αλλά και στο δημοτικό σύστημα που εξασφάλισε τη στέγαση της σχολής. Συγχαρητήρια.
Η έλευση της σχολής στο Ρέθεμνος γεννά μια προσδοκία και έναν φόβο. Η προσδοκία, όπως την εξέφρασε και ο κ. Κεφαλογιάννης, είναι να δημιουργηθεί και η Σχολή Τουρισμού στην έδρα του Πανεπιστημίου Κρήτης, ώστε να γίνει η πολιτεία μας το επίκεντρο της τουριστικής εκπαίδευσης στην Κρήτη. Αυτό είναι σημαντικότατο όχι μόνο γιατί «ισχυροποιείται η θέση του Ρεθύμνου στο χώρο της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης», όπως είπε ο Γιάννης, αλλά και για τον εμπλουτισμό των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων μας με νέους, μορφωμένους ανθρώπους, γεμάτους
όρεξη για δουλειά και όνειρα για το μέλλον. Ο φόβος, ποιος άλλος, η διάσπαση της τουριστικής εκπαίδευσης, η απώλεια της πανεπιστημιακής σχολής κατόπιν των «εύλογων παραπόνων», να μην τα «πάρει όλα» το Ρέθυμνο.
