Από την εποχή ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ είχαμε να δούμε θετικές απαντήσεις στο δημοσκοπικό ερώτημα «Κατά τη γνώμη σας η χώρα μας αυτή την περίοδο κινείται προς τη σωστή ή προς τη λάθος κατεύθυνση;».

Το δημοσκοπικό εύρημα, με σκαμπανεβάσματα λόγο της πανδημίας, παραμένει εδώ και μήνες θετικό, κάτι που ξεκάθαρα πιστώνεται στην εμπιστοσύνη που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τους πολίτες. Ίσως γιατί από το 2010 και μετά δοκιμάσαμε όλους τους λαϊκιστές που μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια, ίσως γιατί η μεγάλη ανατροπή που ελπίσαμε το 2015 απογοήτευσε, ίσως γιατί ο Κυριάκος ποτέ δεν μας είπε μεγάλα λόγια, αυτή τη στιγμή δύο στους τρεις Έλληνες σκέφτονται θετικά, ότι αν μη τι άλλο κινούμαστε στη σωστή κατεύθυνση.

Η ένδεια διαφορετικών πολιτικών προτάσεων γίνεται φανερή από την θεματολογία της αντιπολίτευσης που «σήκωσε» ψηλά θέματα τύπου voucher και Εξ Αποστάσεως εκπαίδευση. Όχι ότι δεν έχουν όλα την αξία τους, αλλά τέλος πάντων στην ιεράρχηση των καθημερινών αγωνιών του Έλληνα πολίτη δεν κατέχουν τις πρώτες θέσεις. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι για πρώτη φορά βρέθηκε πολιτικός να μας πει τι πρέπει να κάνουμε και όχι ποιος φταίει. Αντίθετα από την πολιτική αντιπαράθεση της τελευταίας δεκαετίας που περιστρέφονταν γύρω από τις ευθύνες της χρεοκοπίας και σε στείρα ανταλλαγή κατηγοριών, αντιπαράθεση που κλιμακώθηκε σε σημείο λαϊκού διχασμού το 2015, βρέθηκε ηγέτης να μιλήσει όχι για να κατηγορήσει αλλά να εξηγήσει το όραμα του. Κυριολεκτικώς, γιατί η ανάπτυξη της χώρας είχε πάρει οραματικό χαρακτήρα…

Τους τελευταίους μήνες εντός και εκτός της χώρας ο πρωθυπουργός εξηγούσε που ήθελε να οδηγήσει την Ελλάδα και τι χρειάζονταν για αυτό. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως τα κατάφερε καλά. Εκτός, η Ελλάδα ανέκτησε το κύρος και τη φωνή της, εντός το κουράγιο της. Κυρίως, οι Έλληνες αποκτήσαμε το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια που το απλωμένο για επαιτεία χέρι είχε απολέσει. Οι επιτυχίες στο μεταναστευτικό και την πανδημία απλά επιτάχυναν μια διαδικασία ήδη σε κίνηση.

Τα παραπάνω μάλλον καίνε τις πιθανότητες εκλογικού αιφνιδιασμού καθώς οι λόγοι έχουν εκλείψει. Όπως είναι τώρα τα πράγματα πιθανότερο είναι  το κυβερνών κόμμα υπερβαίνοντας το 45% να εγκλωβιστεί, λόγο της απλής αναλογικής, σε μικρή πλειοψηφία 151-152 βουλευτών, έχοντας δυσκολία να ζητήσει δεύτερες εκλογές. Με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις να στέλνουν στη χώρα τα επόμενα χρόνια πακτωλό χρημάτων προορισμένων για αναπτυξιακές πολιτικές, δεν υπάρχει λόγος πολιτικών αναταραχών. Η ευκαιρία, αντίθετα με το παρελθόν, να αξιοποιηθούν σωστά τα κονδύλια αλλάζοντας το παραγωγικό μοντέλο της χώρας είναι μεγάλη και αυτή τη φορά, την κρατάμε στο χέρι.

Μοναδικός κίνδυνος ο αθάνατος ελληνικός μικροπαραγοντισμός, η επιθυμία πολλών πολιτικάντηδων για επιστροφή στην ηρωική δεκαετία το ’80. Η επόμενη πενταετία θα είναι πυκνός πολιτικός χρόνος. Έχουμε δεύτερη ευκαιρία, αν την χάσουμε κι αυτή…

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook