Αφού το ερευνητικό έφτασε μια ανάσα από το Καστελόριζο και «έσπασε» τα 12 μίλια-τα δυνητικά δηλαδή χωρικά ύδατα της Ελλάδας-μετέφερε ήδη το ερευνητικό της δυτικά κοντά στις ανατολικές ακτές της Ρόδου, με τους Τούρκους να προαναγγέλλουν ότι οι έρευνες του Oruc Reis θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα, τουλάχιστον για τους επόμενους δύο μήνες.
Σε πλήρη διπλωματική και επιχειρησιακή κινητοποιήση βρίσκεται η Αθήνα μετά την παράταση της παράνομης τουρκικής Navtex για έρευνες του Oruc Reis σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Αρχικά η Αθήνα απάντησε με αντι-navtex ενώ οι διπλωματικές διεργασίες με τελευταίο κομμάτι του παζλ την τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου προκαλούν «νευρικό κλονισμό» στην Άγκυρα.
Αφού το ερευνητικό έφτασε μια ανάσα από το Καστελόριζο και «έσπασε» τα 12 μίλια-τα δυνητικά δηλαδή χωρικά ύδατα της Ελλάδας-μετέφερε ήδη το ερευνητικό της δυτικά κοντά στις ανατολικές ακτές της Ρόδου, με τους Τούρκους να προαναγγέλλουν ότι οι έρευνες του Oruc Reis θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα, τουλάχιστον για τους επόμενους δύο μήνες.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις παρακολουθούν με το δάχτυλο στη σκανδάλη τις κινήσεις του τουρκικού ερευνητικού και των πολεμικών πλοίων που το συνοδεύουν, έτοιμες να στείλουν μήνυμα αποτροπής οποιαδήποτε στιγμή χρειαστεί και να περιφρουρήσουν την εθνική κυριαρχία. Σε διπλωματικό επίπεδο δε, η κυβέρνηση αρχίζει να βάζει όλο και πιο ενεργά πάνω στο τραπέζι τόσο το εμπάργκο όπλων, όσο και την διακοπή της τελωνειακής ένωσης.
Βιάζεται η Τουρκία
Αξίζει να σημειωθεί πως η Τουρκία επεκτείνοντας τη NAVTEX ολοκληρώνει ουσιαστικά την πλήρη κάλυψη από το Οruc Reis της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας ανατολικά της Ρόδου και έως την Κύπρο και τα όρια με την Αιγυπτιακή ΑΟΖ. Ωστόσο από τη μικρή διάρκεια της NAVTEX – μόλις πέντε ημέρες εν αντιθέσει με την συνηθισμένη πρακτική των Τούρκων- δείχνει πως η Άγκυρα βιάζεται να τρέξει τις εξελίξεις, επιχειρώντας επί της ουσίας να «μαρκάρει» περιοχές, να δημιουργήσει τετελεσμένα και να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου, όποτε και εάν αυτός διεξαχθεί με ισχυρότερες θέσεις. Έναν διάλογο που η Άγκυρα επιχειρεί να στήσει υπό το καθεστώς απειλών και με την νέα της πρόκληση γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι επιχειρεί να ρίξει τη χώρα μας στην παγίδα της στρατιωτικοποίησης της έντασης.
«Κόκκινη» γραμμή, δυτικά του 28ου Μεσημβρινού
Το θέμα είναι το εάν θα τολμήσει η Άγκυρα να υλοποιήσει την απειλή περί ερευνών νότια της Κρήτης, περιοχή δηλαδή που εμπίπτει στο παράνομο Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο. Όμως αφορά πλέον και Ελληνική ΑΟΖ έπειτα από την πρόσφατη συμφωνία της Αθήνας με το Κάιρο.
Όπως έγραψε το newpost, στο Ελληνικό επιτελείο ήδη εξετάζονται όλα τα σχέδια αντίδρασης. Και αν γύρω από το Καστελόριζο η «κόκκινη γραμμή» ήταν για το Πολεμικό Ναυτικό τα 6 μίλια, τα δεδομένα όσον αφορά τις θαλάσσιες περιοχές δυτικά του 28ου Μεσημβρινού αλλάζουν. Πλέον αφορά Ελληνική ΑΟΖ έπειτα από την συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο και μάλιστα ελάχιστα μίλια από τις ακτές των Ελληνικών νησιών και εκατοντάδες από τις ακτές της Τουρκίας. Και σε αυτές τις περιοχές πέρα από τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα το τακτικό πλεονέκτημα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Οι Μονάδες του Στόλου μπορούν να επιχειρούν από μεγάλα νησιά όπως η Κρήτη, η Κάρπαθος και η Ρόδος ενώ ο ναύσταθμος της Σούδας βρίσκεται σαφώς πιο κοντά σε σχέση με την περιοχή ανατολικά της Ρόδου. Επιπλέον οι δυο Πολεμικές Μοίρες που διαθέτει στη Σούδα η Πολεμική Αεροπορία μπορούν να προσεγγίσουν άμεσα την περιοχή.
Ήρθε για να μείνει το Oruc Reis
Σε κάθε περίπτωση, όπως φαίνεται το Oruc Reis ήρθε για να μείνει σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας, Φατίχ Ντονμέζ, ο οποίος υπολογίζει ότι για τουλάχιστον 2 μήνες ακόμη το τουρκικό ερευνητικό πλοίο θα ψάχνει σπιθαμή προς σπιθαμή το βυθό για υδρογονάνθρακες.
Ο Φατίχ Ντονμέζ επανέλαβε ότι παρά την στάση της Ελλάδας και της Ευρώπης, η Τουρκία θα συνεχίσει τις κινήσεις της στην ανατ. Μεσόγειο, είτε διπλωματικά, είτε με πράξεις: «Όσον αφορά τις θέσεις της Ελλάδας, υπάρχει η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, προτιμά (η ΕΕ) να υποστηρίζει τις θέσεις της Ελλάδας, αν και τους είπαμε ότι κάνουν λάθος. Στην πραγματικότητα, στις διμερείς επαφές μάς λένε ότι έχουμε δίκιο, αλλά μπροστά στην διεθνή κοινή γνώμη δεν το λένε. Είναι δύσκολο να πω τί θα φέρει το τέλος της ημέρας, αλλά θέλω πάντως να υπενθυμίσω για άλλη μια φορά ότι εμείς θα συνεχίσουμε τις ενέργειές μας και στο τραπέζι και στο πεδίο της μάχης».
Τελεωνειακή ένωση και εμπάργκο όπλων στριμώχνουν στα σχοινιά των Ερντογάν
Η Ελλάδα σε διπλωματικό επίπεδο θέτει πλέον ζήτημα τόσο εμπάργκο όπλων (πχ γερμανικών υποβρυχίων) όσο και τελωνειακής ένωσης ως διπλωματική απάντηση στις προκλήσεις. «Η Ελλάδα ζητά να καταγραφούν παραβιάσεις της συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι δεν γίνεται μια χώρα υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να γεύεται τα οφέλη της ενιαίας αγοράς, την ίδια ώρα που απειλεί τα ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αναστατώνει ολόκληρη τη Μεσόγειο», σχολιάζει ο Στέλιος Πέτσας.
Σε σχέση με το εμπάργκο όπλων η Ελλάδα έχει καταφέρει για να ανάγει το ζήτημα των τουρκικών προκλήσεων σε ευρωπαϊκό και συνεπώς τονίζει πως «δεν γίνεται η Ευρώπη να προμηθεύει «σφαίρες» στην Τουρκία, που μπορεί να στραφούν εναντίον της».
Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σε σχέση με την τελωνειακή ένωση ΕΕ – Τουρκίας ο κ. Πέτσας μεταξύ άλλων σημείωσε: «Όσον αφορά στο θέμα των αντιδράσεων στην Ευρώπη είναι σχετικά νωρίς για να έχουμε μία καταφατική ή μία άλλη απάντηση που θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε περισσότερες συζητήσεις για το θέμα αυτό. Εμείς θίξαμε το ζήτημα και με τις επιστολές που στείλαμε και πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από επίπεδο Κομισιόν ο έλεγχος κατά πόσον υφίστανται παραβιάσεις στην τελωνειακή ένωση, στη συνθήκη για την τελωνειακή ένωση ΕΕ – Τουρκίας, να καταγραφούν αυτές να δούμε πόσο σοβαρές ή μη είναι και ανάλογα με αυτές να δούμε πως μπορεί να προχωρήσει την πορεία της η Ευρώπη έναντι της Τουρκίας και πάντα στο καταληκτικό στάδιο τίθεται και το θέμα της συνολικής αναστολής της τελωνειακής ένωσης αν φανεί ότι υπάρχουν τόσο σοβαρές παραβιάσεις που να το δικαιολογούν. Αυτό που έχει σημασία όλοι να ξέρουμε είναι ότι η ΕΕ αυτή τη στιγμή είναι μία μεγάλη αγορά για την Τουρκία, είναι περίπου 10% του ΑΕΠ της Τουρκίας οι εξαγωγές άρα η Ευρώπη όταν θέλει να εμφανίζεται στο ύψος των περιστάσεων πρέπει να αντιλαμβάνεται το μέγεθός της και τη πίεση μπορεί να ασκήσει σε κάποιον όταν θέλει να ταυτίσει τα συμφέροντά της , γεωπολιτικά συμφέροντα, οικονομικά συμφέροντα και γενικά το όνομά της με κάτι το οποίο προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή».