Είναι βέβαιο πως η δυσκολότερη απόφαση του πρωθυπουργού σχετικά με την πανδημία ήταν η πρώτη, αυτή του περσινού Μαρτίου, τότε που η Ελλάδα ολόκληρη, απορημένη του εναντιώθηκε.
Κατόπιν εορτής επαινέθηκε, λίγο αργότερα για την καλοκαιρινή χαλάρωση κατηγορήθηκε. Ένα είναι βέβαιο, με διακύβευμα ανθρώπινες ζωές τα λόγια είναι εύκολα, αντίθετα από τις αποφάσεις. Αυτός είναι ο λόγος που παντού στον κόσμο την «μπαγκέτα» κρατούν οι επιστήμονες, οι πολιτικοί ακολουθούν τις συμβουλές τους. Το πρόβλημα είναι ότι καθώς οι επιστήμονες για να αποφύγουν τυχόν σκοπέλους τείνουν να είναι συντηρητικοί στις συμβουλές τους, για μεγάλη μερίδα του κόσμου η κατάσταση αυτή αποτελεί την οικονομική τους ταφόπλακα. Μακάβρια η μεταφορά, το γνωρίζω, ας έχουμε όμως υπόψη πως για κάποιους, μεταφορά δεν ήταν…
Αυτά είναι τα δεδομένα μεταξύ των οποίων έχει να κινηθεί η ελληνική, μα και κάθε κυβέρνηση. Είναι σαφές πως το δίλλημα να πεθάνω από κορονοϊό ή από πείνα είναι ψευδές, χωρίς υγεία δουλειά δεν υπάρχει, όμως, μια ισορροπία είναι πιστεύω απαραίτητη. Και η δημόσια υγεία πρέπει να προστατευτεί, όπως και οι δουλειές των συμπολιτών μας που βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι τυχεροί, όπως κι εγώ, διατήρησαν μισθούς ή μέρος έστω των εργασιών τους, ας σκεφτούμε και όσους πνίγονται όχι μόνο με τις τρέχουσες δυσκολίες, μα και με τη σκέψη αυτών που τους περιμένουν. Βλέπετε, εκτός των χρημάτων που δόθηκαν μέσω των κύκλων «επιστρεπτέας προκαταβολής» και θα χαριστούν τα μισά, όλες οι υπόλοιπες υποχρεώσεις σε δημόσιο και τράπεζες απλά αναβλήθηκαν. Αργά ή γρήγορα θα ζητηθούν και τότε…
Οι προβλέψεις είναι στο 50%, τόσοι αναμένεται θα μείνουν από τους μικρομεσαίους. Ίσως ακούγεται τραβηγμένο, ακόμα και μόνο(!) 25% να κλείσουν τελικά μιλάμε για μία στις τέσσερις μικρές επιχειρήσεις, που συνήθως αποτελούν και το σύνολο του οικογενειακού εισοδήματος. Οι επιπτώσεις στην ανεργία θα είναι απλά, μη διαχειρίσιμες.
Όπως λένε οι επιστήμονες, για να μην έχουμε φαινόμενα ακορντεόν με ανοιγόκλειμα δραστηριοτήτων, αυτές θα ανοίγουν ανά μία ή δύο εβδομάδες. Η εκπαίδευση για παράδειγμα χωρίστηκε στα δύο, καθώς κρίθηκε ότι προηγούνται τα μικρά παιδιά. Τα δημοτικά λοιπόν άνοιξαν, γυμνάσια – λύκεια περιμένουν. Στην ίδια κατάσταση όμως είναι και το λιανεμπόριο, με πολύ κόσμο να αγωνίζεται να αποφύγει την κατάταξη του στις στρατιές των ανέργων. Τώρα, επειδή ως γνωστόν οι απόψεις καθενός συμβαδίζουν με τις ανάγκες του, κάποιοι, αν δεν είναι δυνατόν να ανοίξουν την επόμενη Δευτέρα και η Δευτεροβάθμια και το λιανεμπόριο προτιμούν το ένα ή το άλλο. Εγώ για παράδειγμα προτιμώ να ανοίξουν τα σχολειά ώστε να δούμε ξανά τους μαθητές μας από κοντά. Όμως…
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τη συμπεριφορά στα πιο αδύναμα μέλη της, λέει ο κανόνας. Σήμερα στη θέση αυτή βρίσκονται οι μικρές επιχειρήσεις. Πρέπει να στηριχθούν.