Το κύριο χαρακτηριστικό της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας δεν είναι άλλο από την οργή που χαρακτηρίζει ολοένα και περισσότερους. Οργή γιατί είναι άνεργοι, οργή γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν τα καταναλωτικά αγαθά που επιθυμούν, οργή γιατί έτσι τους γουστάρει… Στα κοινωνικά δίκτυα έχουν και όνομα: haters, αυτοί που μισούν τους άλλους. Ακόμα και στο προνομιούχο Ρεθυμνάκι μας (ακόμα κι αν πολλοί δεν το βλέπουν έτσι) η οργή είναι από τις πλέον χρησιμοποιημένες λέξεις όσων που ρυπαίνουν τοίχους, δρόμους και πλατείες, όπως πριν από μερικές ημέρες στο πεζοδρόμιο της παραλιακής που έγραψαν «πότε θα έρθει η ώρα της οργής». Το συγκλονιστικό είναι πως σε κοινωνικό δίκτυο που ανέβηκε η φωτογραφία, στα σχόλια συμπολιτών συμπεριλαμβάνονταν και κάποια τύπου «μην πολυμιλάτε», που θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν απειλητικά…

Παράγωγο της οργής είναι η βία η οποία κατά τα φαινόμενα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Πριν λίγες ημέρες ξυλοκοπήθηκε στο κέντρο της Αθήνας νεαρό κορίτσι από αγόρια που είχε πληρώσει(!) άλλο κορίτσι. Αυτό συνέβη μέρα μεσημέρι στην Ερμού και ίσως θα μπορούσε να αιτιολογηθεί με κάποιο τρόπο. Όχι φυσικά να δικαιολογηθεί, η βία είναι, πλην αυτοάμυνας, παντού και πάντα καταδικαστέα, αλλά να, θα μπορούσαμε να ψάξουμε έστω για κάτι που έκανε ένα νέο κορίτσι να θέλει να βλάψει ένα άλλο. Στην περίπτωση του άγριου ξυλοδαρμού του ελεγκτή του μετρό τι αιτιολογία μπορεί να βρεθεί. Το φρικιαστικό video δείχνει δυο νεαρά άτομα να κλωτσούν και να γρονθοκοπούν με μανία έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να είναι πατέρας τους, επειδή τους είπε μια κουβέντα στα πλαίσια της εργασίας του. Απίστευτο!

Το καλό είναι πως οι δράστες ταυτοποιήθηκαν και θα δώσουν λόγο για την αποτρόπαια πράξη τους. Το κακό είναι ότι θα οδηγηθούν σε δικάσιμο μετά από χρόνια και τέλος πάντων σε κάποια ποινή η οποία σε σχέση με τις πράξεις τους μικρή μόνο σχέση θα έχει. Θα μου πείτε και τι να κάνουμε, να τους οδηγούμε πάραυτα στις φυλακές, όπως κάνουν για παράδειγμα στην Αμερική, από τις οποίες θα… αποφοιτήσουν, είναι βέβαιο, με master στις «καλές» πρακτικές;  

Ίσως μια καλή ιδέα, ενόψει και του ενδεχόμενου αλλαγών στον ποινικό κώδικα, θα ήταν η «καταδίκη» σε αποζημίωση των θυμάτων, αποκατάσταση των ζημιών και τέλος πάντων σε κάποιου είδους υποχρεωτική κοινωνική εργασία. Ίσως ο φόβος της κοινωνικής εργασίας και το τσούξιμο στην τσέπη να αποτελέσουν καλύτερο αποτρεπτικό παράγοντα από τους υπάρχοντες.

Υ.Γ. Εμετικό, απολύτως εμετικό το πανό που ανάρτησαν σε πανεπιστημιακό χώρο άτομα άρρωστα, είναι βέβαιο, στο οποίο ρωτούσαν τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη «που είναι ο μπαμπάς». Συνδυάστε το παραπάνω με τις ενστάσεις πανεπιστημιακών «δασκάλων», σχετικά με το αν τα όργανα της υπό οργάνωση πανεπιστημιακής αστυνομίας θα μπορούν να κρίνουν τα πανό και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.

Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of operations 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook