Γραφει ο Κ.Ν. Πολυχρονάκης.
Θυμάμαι πριν πολλά πολλά χρόνια που σχολίασα το παράδοξο της προμήθειας, από το νοσοκομείο της πολιτείας μας, το βαμβάκι σε τιμή υψηλότερη από αυτήν που το προμηθευόμασταν εμείς από το παντοπωλείο της γειτονιάς. Τότε, σε μία προσπάθεια της κυβέρνησης να εξορθολογιστούν τα κοστολόγια της υγείας άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια γεγονότα σαν αυτό, γεγονότα αδικαιολόγητα που αν και σαφώς ήταν σε κοινή γνώση, δεν είχαν απασχολήσει ποτέ κανέναν. Την εποχή εκείνη η στήλη είχε ασχοληθεί με μια διαμαρτυρία των νοσοκομειακών γιατρών, όπως την τωρινή, για ελλείψεις ιατρικού προσωπικού, και τους είχα υπερασπιστεί με την επισήμανση ότι το δίκιο τους θα ήταν απόλυτο αν είχαν μιλήσει και για τις σπατάλες που γίνονταν.
Το θέμα νοσοκομείο στο Ρέθεμνος έχει πιστεύω απαντηθεί από γεγονότα πολύ παλαιότερα, τότε που «έσπασε» το Πανεπιστήμιο Κρήτης στα δύο. Αν τότε που οι Ρεθεμνιώτες δώσαμε τη γη μας επιμέναμε, ίσως τελικά να τα χάναμε όλα, να μην ιδρυόταν το πανεπιστήμιο καν, ίσως όμως τώρα να είχαμε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ρέθεμνος. Σήμερα, με τρία μεγάλα νοσοκομεία σε απόσταση μικρότερη της ώρας, είναι πιστεύω ουτοπικό να περιμένουμε σπουδαία πράγματα. Είχαμε ίσως και δεύτερη ευκαιρία. Αν τότε που οι σπουδαίοι συμπολίτες δώρισαν από ένα τσουβάλι λεφτά στο νοσοκομείο επιμέναμε στη μεταφορά του εκτός αστικού ιστού, ίσως σήμερα τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Το ζουμί είναι πως στις δυσκολίες που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν λόγω της ασυνήθιστης κατάστασης, το νοσοκομείο μας είναι μικρό για νοσοκομείο, μεγάλο για κέντρο υγείας, και των δεδομένων, οι νέοι γιατροί προτιμούν τα μεγάλα νοσοκομεία (περισσότερα περιστατικά, μεγαλύτερη εμπειρία) συν ότι το Ρέθεμνος πάει πίσω στις επιλογές τους λόγω ακριβής στέγης, μπήκαν και τα κομματικά. Αρνητική παρενέργεια της ύπαρξης βουλευτή από τους κόλπους τους, δυστυχώς μεν, αληθές δε. Το χειρότερο είναι πως ο Ανδρέας για λόγους αξιοπρέπειας δεν βοήθησε όσο μπορούσε το νοσοκομείο που στο κάτω κάτω τον ανέδειξε, για να μην του πουν πως δρα παλαιοκομματικά. Δυστυχώς μεν, αληθές δε.
Η αναταραχή που ξέσπασε μεταξύ μερίδας των ιατρών και της διοίκησης (τοπικής και περιφερειακής) αποτελεί déjà vu, την παρακολουθούμε δεκαετίες. Για να είμαστε βέβαια ακριβείς, θα πρέπει να παρατηρήσουμε πως το προηγούμενο της παρούσης διακυβέρνησης διάστημα είχε θα λέγαμε… παγώσει. Αυτό βέβαια είναι μια απλή παρατήρηση…
Όπως και να ΄χει καλές και δίκαιες οι διαμαρτυρίες, στο κομμάτι ειδικά της υπερπροσπάθειας εκ μέρους του προσωπικού προσυπογράφω, όλο το Ρέθυμνο προσυπογράφει. Το να παίρνεις πολιτικές θέσεις όμως, τη μια γυρνώντας την πλάτη στον της Υγείας υπουργό που σε επισκέπτεται, την άλλη καυγαδίζοντας με την διοίκηση ή ακόμα χειρότερα, να αποκαλείς «εσύ και οι όμοιοι σου» όσους στα κοινωνικά δίκτυα εκφράζουν διαφορετική άποψη, λυπάμαι, μα αδικεί την μεγάλη πράγματι υπηρεσία που προσφέρεις στην πολιτεία.
