Ο δημοτικός σύμβουλος επικεφαλής της αντιπολίτευσης στον Δήμο Μυλοποτάμου περιγράφει την περιπέτειά του και απορεί: “Πώς; Πότε; Με ποιο τρόπο; Ανάθεμα κι αν ξέρω”
Στην δεύτερη εβδομάδα καραντίνας βρίσκεται ο γνωστός στην ευρύτερη κοινωνία, συνταξιούχος αστυνομικός, πρώην διευθυντής της Νέας Τηλεόρασης και νυν δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Μυλοποτάμου, επικεφαλής της παράταξης της αντιπολίτευσης Γιώργος Παπακωνσταντής.
Ευτυχώς η μόλυνση από τον νέο κορωνοϊό, δεν του προκάλεσε ιδιαίτερα προβλήματα με την ασθένεια Covid-19 αλλά σε κείμενο που ανάρτησε περιγράφοντας την περιπέτειά του, απορεί για το που μπορεί να κόλλησε.
Καταλήγοντας ο ίδιος γράφει:» Το συμπέρασμα είναι ότι ο κορονοεξωαπόδώ, είναι εδώ. Μπορεί να είναι παντού. Και η άμυνά μας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει εκπτώσεις…προφυλαχτείτε!»
Διαβάστε τι έγραψε ο κ. Παπακωνσταντής
«Αφού λοιπόν ο Κορονοϊός ξεκίνησε πέρισυ από την Κίνα, ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο, σκόρπισε φόβο, πανικό και θανατικό και αφού τα έκανε όλα παντού σκονόμπαλο, αποφάσισε να έρθει να με βρει…Πώς; Πότε; Με ποιο τρόπο; Ανάθεμα κι αν ξέρω. Απλά ένα μεσημέρι, ξεκίνησε ο πονοκέφαλος, μετρήθηκαν δέκατα πυρετού, άρχισε να αγριεύει ο λαιμός, Σκέφτηκα, βρε λες; Μα αφού πρόσεχα. Φορούσα πάντα τη μάσκα, έστελνα τα sms μου όταν έβγαινα και μόνο από πραγματική ανάγκη… Μπα κανένα συνάχι θα είναι, ήταν η πρώτη σκέψη.
Όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν λίγο την επόμενη μέρα και πήγα στο νοσοκομείο μας για το τεστ. Η Διάθεση αρκετά καλή, η εξυπηρέτηση άμεση. Με έβαλαν να περιμένω σε ένα μικρό λυόμενο δωματιάκι, όπου μου πήραν ιστορικό, μετά πήγα σε ένα διπλανό λυόμενο εξεταστήριο, όπου μια νεαρή, χαμογελαστή και χωρίς φόβο κάτω από τη μάσκα της γιατρός με ακροάστηκε, όλα καλά μου είπε, μου πήρε και δείγμα για το τεστ και με έστειλε στην ευχή της Παναγίας, απλά να παραμείνω στο σπίτι και να παρακολουθώ την εξέλιξη του…συναχιού. Όλα άψογα μέχρι εδώ. Το Μοριακό τεστ βγήκε το ίδιο βράδυ και ναι, ήταν θετικό.
Αφού λοιπόν τόσα ακούγαμε για τον κορονοϊό, να που ήρθε η ώρα να τον ζήσουμε κιόλας!
Άγχος βέβαια για την εξέλιξη, και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που προφανώς θα κολλήσουν, ή θα έχουν κολλήσει….
Τα συμπτώματα την επόμενη μέρα, υποχώρησαν λίγο, αλλά ένας βραχνάς στη φωνή και κάποιοι μυϊκοί πόνοι παρέμειναν…. Παρέμεινε όμως και η απορία. Πως στο διάολο κόλλησα; Δεν ήρθα σε επαφή με άλλο γνωστό κρούσμα, φορούσα τη μάσκα παντού και απέφευγα το συνωστισμό…όμως, ναι κάποιες φορές έβγαζα τη μύτη απέξω γιατί θάμπωναν τα γυαλιά…Κάποιες επαφές, ακόμη και με μάσκα, θα μπορούσα να τις είχα αποφύγει…Δεν θα χαλούσε ο κόσμος αν δεν έπαιρνα καφέ από το καφέ που είχε ουρά ούτε ότι θα χαμήλωνα τη μάσκα για να μιλήσω στον κύριο που μου έβαζε βενζίνη, ούτε όταν έστειλα μετακίνηση 2 για να πάω να πάρω ένα εργαλείο, αφού έτσι κι αλλιώς άμεσα δεν θα το χρησιμοποιούσα…Και στο σούπερ μάρκετ; Πόσες φορές πήγα στο Σούπερ Μάρκετ;
Αυτές τις σκέψεις έκανα προσπαθώντας να επικεντρώσω στην εστία η στον τρόπο μετάδοσης.
Την επόμενη του τεστ το απόγευμα, με πήρε τηλέφωνο μια ευγενέστατη κοπέλα από τον ΕΟΔΥ, προσπαθώντας μαζί μου να ιχνηλατήσουμε που μπορεί να κόλλησα, μετρώντας μια περίοδο 14 ημερών πριν… Αδύνατο φυσικά!
Μια μέρα μετά, ένα τυπικό τηλεφώνημα από την πολιτική προστασία, όπου μου καθόρισαν τις μέρες καραντίνας εμένα και των μελών της οικογένειας, και…αναμονή, να περάσουν όλα… Τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει και ελπίζω να μην επανέλθουν…Μια βδομάδα εγκλεισμού έμεινε ακόμη, θα περάσει. Έχουμε πολλά αδιάβαστα βιβλία στη βιβλιοθήκη και πολλά να γράψουμε…Υπομονή λοιπόν…
Το συμπέρασμα είναι ότι ο κορονοεξωαπόδώ, είναι εδώ. Μπορεί να είναι παντού. Και η άμυνά μας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει εκπτώσεις…προφυλαχτείτε!»
