Κλείνει η μία πόρτα μετά την άλλη στον Τούρκο πρόεδρο. Μετά την οριστική αποπομπή της από το πρόγραμμα των F-35, η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει και τα υπερσύγχρονα γερμανικά υποβρύχια.
Αφού αποπέμφθηκε οριστικά από το πρόγραμμα των F-35 η Τουρκία τώρα κινδυνεύει να μην παραλάβει ούτε και τα υπερσύγχρονα γερμανικά υποβρύχια κλάσεως Reis εξαιτίας της ιδιαίτερα επιθετικής πολιτικής του προέδρου της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εις βάρος της Ελλάδας. Αν συμβεί αυτό θα πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη για τη χώρα μας και το δεύτερο κατά σειρά στρατηγικό πλήγμα στους επεκτατικούς σχεδιασμούς της Αγκυρας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στη δίνη της οικονομικής κρίσης, που δοκιμάζει τις αντοχές του τουρκικού λαού αλλά και θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική του επιβίωση, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να ακτινογραφήσει τον νέο διεθνή πολιτικό χάρτη και να εντοπίσει τυχόν περιθώρια ελιγμών, που θα του επιτρέψουν να μείνει στην τροχιά επίτευξης βασικών στόχων.
Ο εφιάλτης από τη Γερμανία
Σε αυτό το πλαίσιο, ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης στη Γερμανία με τη συμμετοχή κυρίως των Πρασίνων προκαλεί έναν ακόμα πονοκέφαλο στην Αγκυρα καθώς οι εξαιρετικά προνομιακές σχέσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ ανήκουν πλέον στην ιστορία. Αλλωστε, στηριζόμενος στον προσωπικό δίαυλο επικοινωνίας με τη Γερμανίδα καγκελάριο και στην ανοχή αν όχι στην υποστήριξη, που του παρείχε ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ξεδίπλωσε στο σύνολό της την επεκτατική ατζέντα του κατά της Ελλάδας και της Κύπρου όλο το προηγούμενο διάστημα.
Ηταν Οκτώβριος του 2020 όταν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έστελνε επιστολή στο Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας καλώντας τη χώρα του να προχωρήσει σε εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία λόγω των τετελεσμένων, που επιχείρησε η Αγκυρα το περσινό καλοκαίρι στην Ανατολική Μεσόγειο με στρατιωτικά μέσα. Αντίστοιχες επιστολές έλαβαν και οι υπουργοί Εξωτερικών της Ιταλίας και τηςς Ισπανία. Ειδικά όμως στην επιστολή του επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας προς τη γερμανική κυβέρνηση ζητούνταν να μη δοθούν οι άδειες για την εξαγωγή συγκεκριμένου στρατιωτικού υλικού προς τη γείτονα.
Στην κορυφή της λίστας βρίσκονταν τα υπό ναυπήγηση 6 υποβρύχια Type-214, όμοια με τα 4 γερμανικά υποβρύχια κλάσης Παπανικολής, που διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό έχοντας την ποιοτική υπεροχή στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή. Η μόνιμη αγωνία των στρατιωτικών επιτελών στην Αγκυρα είναι ότι δεν μπορούν να εντοπίσουν τα «αόρατα» ελληνικά υποβρύχια γεγονός, που προσδίδει συγκριτικό πλεονέκτημα στη θάλασσα στις Ενοπλες Δυνάμεις. Η ίδια εικόνα επαναλήφθηκε και κατά τη διάρκεια της μακράς τεταμένης περιόδου την προηγούμενη χρονιά όταν τα τουρκικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη, παρά τις πολυάριθμες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου δεν είδαν στα ραντάρ τους το στίγμα της μεγαλύτερης απειλής για τα πλοία του τουρκικού στόλου.
Το ελληνικό αίτημα να παγώσει η πώληση των 6 υποβρυχίων προς την Τουρκία αν και δε βρήκε ανταπόκριση από τη γερμανική πλευρά τέθηκε για ακόμα μία φορά στις αρχές του 2021 από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο. Η απάντηση παρέμεινε αρνητική όχι μόνο για την διακοπή αλλά απορρίφθηκε και η περίπτωση καθυστέρησης του προγράμματος ναυπήγησης και παράδοσης των υποβρυχίων, με την ένταξη των οποίων σε επιχειρησιακή ετοιμότητα έως το 2027 φιλοδοξεί η Αγκυρα να ανατρέψει τις ισορροπίες στο Αιγαίο.
Σύμμαχος στην προσπάθεια της χώρας μας να μπλοκάρει την πώληση των 6 υποβρυχίων στην Τουρκία υπήρξε η γερμανική αντιπολίτευση με το κόμμα των Πρασίνων μέσω συνεχών κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων να ζητά την απαγόρευση της εξαγωγής γερμανικών όπλων στη γείτονα και προπαντός των υποβρυχίων «214» της γερμανικής εταιρείας ThyssenKrupp Marine Systems λόγω της ευθείας απειλής πολέμου προς τη χώρα μας.
Η προοπτική ενός γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού με τη συμμετοχή των Πρασίνων αρχικά και τελικά η ανακοίνωση της ανάληψης του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών από την Αναλένα Μπέρμποκ, την υποψήφιας των Πρασίνων για την καγκελαρία, προκαλεί σοκ στην Αγκυρα. Αν και οι Σοσιαλδημοκράτες συμπλέουν με την άποψη της προηγούμενης γερμανικής κυβέρνησης ότι η ναυπήγηση και οι παραδόσεις των υποβρυχίων στην Τουρκία πρέπει να συνεχιστούν, η διακηρυγμένη θέση των Πρασίνων για το θέμα αυτό συνθέτει εκ των πραγμάτων μία εξίσωση με πολλούς αγνώστους αναφορικά με την τύχη του προγράμματος το επόμενο διάστημα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τούρκος πρόεδρος κατά τις συναντήσεις του με το Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ισπανό πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για απόκτηση υποβρυχίων διαβλέποντας γερμανικό σκόπελο. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα καθώς η γερμανική τεχνογνωσία για το συγκεκριμένο τύπο υποβρυχίου είναι μοναδική και δεν θα μπορούσε να υπάρξει συνδρομή κάποιας άλλης χώρας σε περίπτωση, που η γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία υπαναχωρούσε από τις συμβατικές υποχρεώσεις της, που χρονολογούνται από το 2009. Ακόμα και αν θεωρητικά επιχειρούνταν να εμπλακεί στην ολοκλήρωση του προγράμματος η τουρκική αμυντική βιομηχανία, που έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα την τελευταία δεκαετία, η ανάπτυξη των κρίσιμων συστήματων του υποβρυχίου 214 στην Τουρκία θα απαιτούσε πάρα πολλά χρόνια με αμφίβολο τελικά αποτέλεσμα.