Πόσο εφικτή ή αποδεκτή είναι μια τέτοια επιθυμία
Ηθανατική ποινή είναι ένα θέμα που αμφισβητείται έντονα στις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως λόγω της εγγενώς μη αναστρέψιμης φύσης της ποινής σε περίπτωση που ένας κρατούμενος αποδειχθεί αθώος. Εκτός από πολλές άλλες χώρες που έχουν απαλλαγεί από τη θανατική ποινή ως νομική καταδίκη, 23 μεμονωμένες πολιτείες των ΗΠΑ την έχουν καταργήσει, επίσης, αναφέρει το grunge.com.
Ωστόσο, στην περίπτωση των υπόλοιπων πολιτειών και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, παραμένει μια βιώσιμη επιλογή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, λοιπόν, οι καταδικασθέντες έχουν εκφράσει την επιθυμία, είτε αλτρουιστικά είτε εγωιστικά, με την ελπίδα καλύτερης μεταχείρισης, σύμφωνα με το Texas Tribune, να γίνουν δωρητές οργάνων. Πόσο, όμως, εφικτό ή αποδεκτό είναι κάτι τέτοιο;
Μπορούν οι θανατοποινίτες να γίνουν δωρητές οργάνων
Υπάρχει, όμως, μια σειρά ζητημάτων που σχετίζονται με αυτό το θέμα, συγκεκριμένα η ηθική/οπτική της κυβέρνησης που συλλέγει όργανα από κρατούμενους και δυνητικά αρνητικές απαντήσεις από τους αποδέκτες. Επίσης, η μέθοδος εκτέλεσης μπορεί να αφήσει τα όργανά τους πολύ κατεστραμμένα για να είναι βιώσιμα, σύμφωνα με το ABA Journal. ΄Έτσι, τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, όσο και πολλές πολιτείες έχουν απαγορεύσει την πρακτική, με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως για τα μέλη της άμεσης οικογένειας του εκάστοτε θανατοποινίτη. Ακόμη και σε πολιτείες όπου η δωρεά οργάνων στο κοινό είναι ή ήταν δυνατή, τα αιτήματα απορρίπτονται συντριπτικά, εξηγεί το grunge.com.
Υπάρχουν θανατοποινίτες που έχουν δωρίσει τα όργανά τους
Υπάρχουν, ωστόσο, δύο θανατοποινίτες που δώρισαν, τελικά, τα όργανά τους: ο Gary Gilmore και η Margie Velma Barfield. Ο πρώτος ήταν ένας πολύ γνωστός ντόπιος κλέφτης που τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο για ληστεία και δολοφονία δύο ανθρώπων στη Γιούτα. Μετά την εκτέλεσή του από το εκτελεστικό απόσπασμα το 1977, η υπόφυση, το συκώτι και ο κερατοειδής χιτώνας του Gilmore αφαιρέθηκαν επιτυχώς κατόπιν αιτήματός του, ενώ τα νεφρά του υπέστησαν πολύ μεγάλη ζημιά από τα πυρά του τουφεκιού.
Η Barfield ήταν μια γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δηλητηρίαση του συζύγου της, ενώ ομολόγησε, επίσης, ότι σκότωσε τουλάχιστον άλλα τρία άτομα, αναφέρει το grunge.com. Πριν από την εκτέλεσή της το 1984 με θανατηφόρα ένεση, το αίτημά της για δωρεά εγκρίθηκε. Δωρεές οργάνων έχουν, επίσης, πραγματοποιηθεί σε θανατοποινίτες που ζουν ακόμη, όπως ο Στίβεν Σέλτον. Καταδικασμένος σε θάνατο μαζί με τον αδερφό και τον ξάδερφό του για τη δολοφονία ενός άνδρα, ο Στίβεν δώρισε ένα νεφρό στη μητέρα του, αφού διαπιστώθηκε ότι ο αδελφός του δεν ήταν συμβατός και αργότερα εκτελέστηκε, αναφέρει το grunge.com.