*Προλογίζω:Με αφορμή ρεπορτάζ μας για το ξύλο σε συναυλία… και όχι από διάθεση συντηρητισμού.
Η τραπ είναι τα «μουσικά» σκουπίδια ή απόβλητα και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί ούτε ως συνοδευτικό προσδιορισμό δεν αποδέχομαι…
Άκρως παραβατικά άτομα και αντικοινωνικές συμπεριφορές χαρακτηρίζουν επί μόνιμου βάσεως τους τύπους που ομολογουμένως έχουν κερδίσει μεγάλη αποδοχή κυρίως στο μικρό ηλικιακό κοινό, που μπορεί να αγνοεί τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκι, τον Ξαρχάκο ή τον Vangelis, τις μουσικές του Χατζηνάσιου του Πλέσσα και του Σπανού, τις ερμηνείες του Demis Roussos και της Νάνας Μούσχουρη αλλά ξέρει τον Snik τον Light και τους λοιπούς του συλλέκτη των «μουσικών» αποβλήτων στην χώρα μας.
Το πλήθος των περιστατικών αποδεικνύουν του λόγου το αληθές για το βοθροπεντάγραμμο!
Υπόκοσμος με τα όλα του.
Όπλα, ναρκωτικά, ύβρεις χαρακτηρισμοί υπονόμου και καταβόθρας, υπέρμετρη προβολή του χρήματος, της πορνείας, του νεοπλουτισμού που δεν συνάδει με τίποτα από αυτά που περιλαμβάνει ο όρος παιδεία και πολιτισμός, των ύβρεων σε μορφή στοίχων και μια φασαρία που μοιάζει με μουσική αλλά δεν είναι!
Φασαρία, ίδιες περίεργες σε ηχοχρώματα φωνές, που πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις αν είναι άντρας ή γυναίκα ή κάτι άλλο πιθανόν από απόκοσμους ήχους!
Θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε τον Γιάννη Πάριο να πιάνεται στα χέρια με τον Πασχάλη Τερζή, ή τον Αντώνη Βαρδή με τον Δημήτρη Μητροπάνο και να προσπαθεί να τους χωρίσει ο Δήμος Μούτσης τρώγοντας κι αυτός καμιά «ψηλή»σε μια μουσική εκδήλωση ή ακόμα και στο γήπεδο;
Ποτέ!
Κι όμως συνέβει και αυτό μετά από ανταλλαγή προκλήσεων στο διαδύκτιο που κάποιοι έφτασαν να θεωρήσουν ότι είναι και καλά μια στημένη ενέργεια για ακόμα περισσότερη αυτοπροβολή,της ψευτομαγκιάς,και της βλακείας ή της νοητικής ανεπάρκειας που τους χαρακτηρίζει,και που μπορείτε να δείτε και να διαβάσετε στον σύνδεσμο που ακολουθεί (αν κάνετε κλικ)
Ούτε φυσικά θα μπορούσατε να φανταστείτε τον Τσιτσάνη να γράφει μουσική σε στοίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που θα ερμηνεύει η Μπέλου ότι «πήρε στην πουτάνα του τσιντσίλα γιατί έχει money κι είναι ντίλερ» το παλουκάρι με τις κιτς χρυσές καδένες και τις ροζ γούνες…
Κι όμως οι έξυπνοι κατά τ άλλα αυτοί τύποι μιας και πλούτισαν ήδη,όχι μόνο έχουν κερδίσει την δόξα και την φήμη του «καλλιτέχνη» με μεγάλη αναγνώριση αλλά ως είδωλα πλασάρουν ένα τρόπο ζωής που όχι μόνο δεν θα καταφέρει σχεδόν κανείς από τους μικρούς θαυμαστές τους να ακολουθήσει εύκολα(σε πλούτο τουλάχιστον) αλλά μάλλον δημιουργούν κοινωνικά πρότυπα που όχι μόνο δεν συνάδουν με την Ελληνική πραγματικότητα,αλλά θα έλεγα ότι θα έπρεπε να μας προβληματίσουν και να αναρωτηθούμε…
«Τι άλλο λάθος κάναμε ή παραλείψαμε να κάνουμε,εμείς και η γενιά μου για να φυτρώσουν στον κήπο μας αυτά τα ζιζάνια που χαροποιούν τα παιδιά μας και φωτίζουν ως φάρος τα κοινωνικά τους πρότυπα»
Φεύ! (σημαίνει δυστυχώς)
Γιατί όπως μου έρχεται στο νου εκείνη η πετυχημένη διαφήμιση με τον παππού που διαμαρτύρεται στο υπόγειο λέγοντας στους νέους που παίζουν φασαριόζικα ντραμς πως «και μείς παίζαμε μαντολίνο αλλά δεν κάναμε έτσι» και θα συμπληρώσω κι εγώ και ακούγαμε και Heavy Metal ίσως ή διαφορά άλλα παρόμοια αλλά αυτό που προβάλλουν σήμερα οι τράπερ είναι πραγματικά κάτι άλλο…
Κουβεντιάζω με τα παιδιά μας και με καθησυχάζουν ότι δεν σημαίνει απόλυτα ότι ακούγοντας αυτό το κουτί των παράξενων ήχων και στοίχων,δεν σημαίνει ότι τα υιοθετείς ως πρότυπα και δεν έχω λόγο να είμαι δύσπιστος.
Ωστόσο ο γενικός προβληματισμός για όλα τα παραπάνω μένει…
Δεν μπορώ να μαντέψω το επόμενο στάδιο και τι φέρνει όλο αυτό!
Είμαι σίγουρος όμως ότι η λέξη που μου ταιριάζει βλέποντας όλο αυτό (το βίο και την πολιτεία αλλά και τις παραβατικές και όχι μόνο συμπεριφορές και τάσεις που αναπτύσσουν) είναι τουλάχιστον ατύχημα!
Εκτός κι αν ενστερνιστώ αυτό που ο κουμπάρος μου με επιτυχία μου σχολίασε καλαμπουρίζωντας μια μέρα και κουβεντιάζοντας το θέμα,ότι «κάτσε να αρχίσουν να πέφτουν οι χειλόπιτες και θα δεις για πότε θα ξεκινήσουν Καρρά – Γονίδη»
Γέλασα και παρηγορήθηκα(…)
Μέχρι τότε όπως προείπα… Παρακμή !