Με αφορμή την πρωτοβουλία του κου. Σημανδηράκη σχετικά με τα προβλήματα του Νοσοκομείου Χανίων, θα έλεγε κανείς ότι επιτέλους ο Δήμαρχος ξεκίνησε να τοποθετείται σε κοινωνικά προβλήματα. Όμως η αλήθεια είναι, ότι δημιουργούνται ερωτήματα σχετικά με την καθυστερημένη πρωτοβουλία αλλά και την επιλογή του χρόνου που επέλεξε για την κίνηση αυτή.
Η αρχή έγινε, όταν η διοίκηση του Νοσοκομείου προσπάθησε να έρθει σε συνεννόηση με τον Δήμο Χανίων σχετικά με τα δημοτικά τέλη που πληρώνει και ανέρχονται στο ποσό των 250,000€ περίπου. Έχοντας ως παράδειγμα άλλες αντίστοιχες μονάδες υγείας στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου οι τοπικοί δήμοι προσπαθώντας να βάλουν πλάτη στους φορείς εκείνους που σήκωσαν το κυριότερο βάρος της πανδημίας, τους έχουν απαλλάξει πλήρως από τα δημοτικά τέλη ή τους έχουν καθορίσει ένα συμβολικό ποσό, χρήματα τα οποία σε τελική ανάλυση επιστρέφουν στους ασθενείς και δημότες τους.
Συνεπώς, η αντίδραση του κου. Σημανδηράκη δεν προκλήθηκε από κοινωνική ευαισθησία αλλά από την αγωνία του να μην μειώσει τα έσοδα του Δήμου. Η αγωνία αυτή είναι αποτέλεσμα της συνολικής ανικανότητας της Δημοτικής αρχής να δημιουργήσει και να φέρει έσοδα από άλλες πηγές εκτός των δημοτικών τελών με αποτέλεσμα τα δύσκολα οικονομικά του Δήμου.
Αν πραγματικά ο δήμαρχος ήθελε να δείξει κοινωνική ευαισθησία για το Νοσοκομείο Χανίων θα έπρεπε με τα χρήματα αυτά να επιδοτήσει τις στεγαστικές ανάγκες των ειδικευομένων ιατρών που δεν επιλέγουν τα Χανιά λόγω υψηλού κόστους διαβίωσης με αποτέλεσμα την έλλειψη τους στο Νοσοκομείο. Εδώ, δημιουργείται το εξής ερώτημα. Οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες που δημιουργούν τεράστιο όγκο απορριμμάτων, τι δημοτικά τέλη πληρώνουν;
Αν ασχοληθούμε με το κεφάλαιο της κοινωνικής ευαισθησίας του κου. Σημανδηράκη, θα δούμε ότι έχει άλλη αντίληψη σε σχέση με τον μέσο όρο. Δεν ευαισθητοποιείται, για το χάλι των αθλητικών δημοτικών εγκαταστάσεων που είναι χωρίς συντήρηση, φύλαξη και καθαριότητα αποτελώντας εστίες μόλυνσης και ατυχημάτων για τα παιδιά μας. Δεν ευαισθητοποιείται για την κατάσταση που έχουν τα δημοτικά πάρκα τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα με σπασμένα όργανα, δεν ασχολείται με την δραματική κατάσταση των δρόμων οι οποίοι είναι άθλιοι, χωρίς διαγράμμιση που καταστρέφουν αυτοκίνητα και ζωές. (κάτι το οποίο εγείρει τεράστιο θέμα αστικής αλλά και ποινικής ευθύνης), δεν ασχολείται με τα αδέσποτα πρόβατα σε όλο το μήκος του δρόμου προς τα Κεραμειά, ενός δρόμου χωρίς διαγράμμιση ο οποίος το βράδυ μετατρέπεται σε δρόμο θανάτου (Που είναι ο εισαγγελέας;). Δεν ασχολείται με το εμπορικό κέντρο το οποίο έχει γονατίσει με τους κυκλοφοριακούς αυτοσχεδιασμούς του αλλά και από τη παντελή απουσία υποστήριξης από την δημοτική αρχή κατά την περίοδο της πανδημίας, δεν ασχολείται με τους αδιέξοδους ποδηλατόδρομους, δεν ασχολείται με την ελλιπή πληροφοριακή σήμανση σε όλο τον δήμο, μίας κατεξοχήν τουριστικής περιοχής, δεν ασχολείται με το θέμα της φοιτητικής στέγης κάτι που σε τελική ανάλυση επηρεάζει την βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητα των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων μας.
Όμως, η κίνηση αυτή του κου. Σημανδηράκη δημιούργησε θέματα και σε πολιτικό επίπεδο. Αγνοώντας τους βουλευτές και την Αντιπεριφέρεια Χανίων, συγκάλεσε την σύσκεψη μοναχός του, μη προσκαλώντας την διοίκηση του Νοσοκομείου για να έχει ολοκληρωμένη άποψη. Αγνόησε και υποβάθμισε τις προσπάθειες που έχουν κάνει κατα καιρούς η κα. Μπακογιάννη, ο κος. Βολουδάκης, ο κος. Διγαλάκης αλλά και ο κος. Πολάκης. Μηδένισε την μέχρι σήμερα στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης αλλά και πολλών φορέων που βάζουν πλάτη.
Η προσπάθεια του να αναδειχθεί σε κεντρικό πολιτικό πρόσωπο προσέκρουσε στην πλήρη απουσία πολιτικής αντίληψης και σκέψης που τον διακατέχει και ξέχασε με απαξιωτικό τρόπο, “εν μια νυκτί” την στήριξη που του παρείχαν όλοι οι προαναφερόμενοι για το καλό του δήμου τα τελευταία τρία χρόνια.
Για το καλό των συμπολιτών μας, ας αφήσει στην άκρη τις αλαζονικές και εγωπαθείς συμπεριφορές και να λειτουργήσει για πρώτη φορά ως Χανιώτης και να μην δικαιολογεί συμπεριφορές του τύπου “Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι”.
Ο Βιτρούβιος
