ΜυρτώΠιπεράκη
Τον δικό τους Γολγοθά βιώνουν σε καθημερινή βάση άνθρωποι με κινητικά προβλήματα και αναπηρίες στην πόλη των Χανίων. Τα Χανιά που φημίζονται για την φιλοξενία και την ζεστασιά τους κάποιες φορές δεν δείχνουν αυτό το πρόσωπο.
Μια από τις περιπτώσεις αυτές είναι και η κατάσταση που επικρατεί σε κεντρικό δρόμο των Χανίων, συγκεκριμένα έξω από το στάδιο των Χανίων στην οδό Ελ. Βενιζέλου.
Στο σημείο αυτό έχει κατασκευαστεί ειδική διάβαση ώστε να μπορούν να μετακινούνται τυφλά άτομα. Ωστόσο συμβαίνει ένα παράδοξο. Σε ένα σημείο η διάβαση διακόπτεται, μεσολαβεί ένα περίπτερο και μετά συνεχίζει και πάλι κανονικά.
Παράλληλα στο συγκεκριμένο δρόμο αρκετές φορές πολίτες παρκάρουν τα δίκυκλα οχήματα τους έξω από τις πύλες του γηπέδου πάνω στο πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα να μένει ένα πολύ στενό πέρασμα για τους πεζούς. Τόσο στενό που σε περίπτωση που κάποιος συμπολίτης μας μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο το πιθανότερο σενάριο είναι να μην χωράει.
Γενικό το κακό;
Οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια ακόμα και η πρόσβαση σε δημόσια κτήρια δεν είναι καθόλου εύκολη για τα άτομα με κινητικά προβλήματα στα Χανιά.
Τα περισσότερα πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης είναι πολύ στενά. Τόσο στενά που σίγουρα δεν χωράει αναπηρικό αμαξίδιο.
Ακόμα πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση στα πεζοδρόμια που υπάρχουν μεγάλα δέντρα ενώ δεν τίθεται συζήτηση για τις δυσκολίες που δημιουργούνται στη μετακίνηση από τα τραπεζοκαθίσματα ορισμένων επιχειρήσεων που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο χώρο των πεζοδρομίων.
Σε όλα αυτά προστίθενται και οι περιπτώσεις των «απρόσεκτων» οδηγών που κλείνουν τις ράμπες αναπήρων ή παρκάρουν στις καθορισμένες θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ.
Το θετικό σημάδι είναι ότι στα δημόσια κτήρια αρχίζουν σιγά σιγά μικρές παρεμβάσεις ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε άτομα ΑμέΑ. Για παράδειγμα στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, στο οποίο διοργανώνονται συνεχώς εκδηλώσεις μετά από διαμαρτυρίες που έγιναν τον περασμένο χρόνο τοποθετήθηκε ειδική ράμπα στην είσοδο.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν την πόλη των Χανίων αφιλόξενη προς τα άτομα ΑμέΑ. Οι άνθρωποι αυτοί πέρα από τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τον δύσκολο αγώνα που δίνουν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ακόμα και στις μετακινήσεις τους. Ο σεβασμός και η ίση μεταχείριση μερικές φορές μένει μόνο στα λόγια.