Σε κινητοποίηση προχώρησαν φοιτητές από τον Φοιτητικού Συλλόγου Εστίας Πολυτεχνείου Κρήτης το πρωί της Παρασκευής έξω από την Αντιπεριφέρεια Χανίων. Οι φοιτητές διαμαρτύρονται για την κατάσταση που επικρατεί στις φοιτητικές εστίες του Πολυτεχνείου Κρήτης και για το πρόβλημα στέγασης που αντιμετωπίζουν στα Χανιά.
Όπως αναφέρει σε δηλώσεις του ο αντιπρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Εστίας Πολυτεχνείου Κρήτης Κωνσταντίνος Αποστόλου Από την πρυτανεία δεν παίρνουμε ικανοποιητικές απαντήσεις στο ζήτημα της στέγασης. Τα δωμάτια στις εστίες είναι 284 και αυτή τη στιγμή έχουν δεχτεί 187 φοιτητές την στιγμή που οι ενεργοί φοιτητές στο Πολυτεχνείο Κρήτης είναι 6.500. Ακόμα και με τις νέες εστίες που έχουν φτιαχτεί και πάλι δεν καλύπτεται το στεγαστικό πρόβλημα. Παράλληλα σε όλα αυτά από το 2020 προστέθηκε η απόφαση της Πρυτανείας να υπάρχουν ακαδημαϊκά κριτήρια δηλαδή ο φοιτητές οφείλει να περνάει τουλάχιστον 1 μάθημα το εξάμηνο ώστε να μπορεί να γίνει δεκτός. Η εισαγωγή στις φοιτητικές εστίες είναι μια κοινωνική ανάγκη η οποία επηρεάζει πάρα πολλούς φοιτητές. Φέτος η απόφαση αυτή πάει ένα βήμα παραπέρα μετά την παραχώρηση 20 δωματίων σε φοιτητές με κριτήρια αριστείας. Τα δωμάτια αυτά δίνονται με όρους επιβράβευσης και όχι με βάση τις ανάγκες των φοιτητών. Πέρυσι λόγω κορονοϊού οι θέσεις ήταν μειωμένες, 254, στις φοιτητικές εστίες καθώς δεν άνοιξαν τα δίκλινα δωμάτιο και μπήκαν στις εστίες 202 φοιτητές με τα υπόλοιπα δωμάτια να μένουν κενά. Είναι προφανές ότι από τη στιγμή που έχουν τοποθετήσει τα ακαδημαϊκά κριτήρια στα τάρταρα και έχουν βάλει και κριτήρια αριστείας είναι λογικό να απορρίπτονται πολλά άτομα από την αρχή της αίτησης τους. Με αυτό το πρόσχημα η Πρυτανεία λέει ότι εμείς καλύψαμε όλες τις αιτήσεις με βάση τα κριτήρια που έχουμε βάλει και μας μένουν και κενά δωμάτια».
Την τραγική κατάσταση που βιώνουν περιγράφει αναλυτικά ένας φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ο οποίος διαμένει στις εστίες. « Τα προβλήματα τα βλέπουμε και εμείς από μέσα και βλέπουμε και απ’ έξω τους συμφοιτητές μας που δεν μπορούν να βρουν σπίτι. Βλέπουμε του πρωτοετής με τις οικογένειες τους να έρχονται να ψάχνουν σπίτι, να μην βρίσκουν και να φεύγουν ή να μένουν σε τρύπες που πληρώνουν αρκετά ακριβά. Κάποιοι καταφεύγουν στη λύση της συγκατοίκησης. Άλλοι πάλι αναγκάζονται να επιστρέψουν στο τόπο κατοικίας τους να κάνουν διακοπή σπουδών ώστε να εργαστούν, να μαζέψουν χρήματα και να επιστρέψουν τον επόμενο χρόνο. Παράλληλα εμείς έχουμε μια γενική πίεση καθώς ακούμε τους γονείς μας να λένε “δεν μπορούμε να σε σπουδάσουμε γιατί θα πεινάσουμε ή θα σε σπουδάσουμε και ας πεινάσουμε”» είπε χαρακτηριστικά ο φοιτητής.
