Το 2019 η νέα δημοτική παρέλαβε μια πλούσια κληρονομιά έργων και ταυτόχρονα έλαβε τη στήριξή μας για να τα ολοκληρώσει. Τρία και πλέον χρόνια μετά ο απολογισμός της δεν είναι καθόλου ο αναμενόμενος. Πολλά από όσα τους κληροδοτήσαμε ως προηγούμενη δημοτική αρχή, είτε δεν έχουν καν προχωρήσει είτε έχουν υλοποιηθεί αποσπασματικά είτε υλοποιούνται με σημαντική καθυστέρηση, όπως η ανακατασκευή της Αγοράς και η ανάπλαση Χατζημιχάλη – Σκαλίδη. Επιγραμματικά εκθέτω τα χαρακτηριστικότερα:
Στρατόπεδο Μαρκοπούλου: Ενώ η συμφωνία μας το 2019 προέβλεπε εκκένωση και απενεργοποίηση του στρατοπέδου από το 2020, αυτό συνέβη μόλις προ μηνός. Ταυτόχρονα η δημοτική αρχή συναίνεσε σε περισσότερες παραχωρήσεις προς τους στρατιωτικούς και αντί σχεδίου αξιοποίησης, παρουσίασε μια πρόχειρη πρόταση για πάρκινγκ 20 στρεμμάτων, μετατρέποντας την προοπτική ενός πράσινου πνεύμονα με δραστηριότητες πολιτισμού αθλητισμού κ.λπ. σε πρόχειρο χώρο στάθμευσης ΙΧ.
Υπόθεση δωρεάς Ακρωτηρίου: τρία χρόνια αδράνειας μας οδήγησαν να τρέχουμε τελευταία στιγμή όχι για να υλοποιήσουμε έργα, αλλά για να διασώσουμε τη συμφωνία δωρεάς που με μεγάλη προσπάθεια είχαμε καταφέρει. Σχεδόν 4 χρόνια αργότερα τρέχουμε για να συναντήσουμε εκ νέου τον Μητροπολίτη για να περισώσουμε τη συμφωνία που κινδυνεύει από την απραξία της δημοτικής αρχής.
Κατασκευή 8 νέων σχολικών μονάδων μέσω ΣΔΙΤ και ανακατασκευή του πάρκου Ειρήνης & Φιλίας: Καμία ουσιαστική πρόοδος δεν έχει σημειωθεί τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ σύμφωνα με τον σχεδιασμό μας θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η κατασκευή τους…
Νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη στην Τζανακάκη: Η υπόθεση βρίσκεται ουσιαστικά κοντά στο σημείο που την αφήσαμε το 2019, ενώ την ίδια στιγμή η δημοτική αρχή περιέκοψε την ανάπλαση της Τζανακάκη από το σχέδιο ΒΑΑ, ανατρέποντας τον συνολικό μας σχεδιασμό στο κέντρο των Χανίων.
Κτίριο Λέσχης Χανίων: Τρία χρόνια αφότου καταφέραμε να περιέλθει με δωρεά στον Δήμο, δεν έχει προχωρήσει ούτε καν σκέψη αξιοποίησής του, προσβάλλοντας έτσι και τους ευγενείς δωρητές.
Ενώ (δεν) συμβαίνουν όλα αυτά, παραμένουν «άφαντα» τα έργα που η ίδια η νέα δημοτική αρχή εξήγγειλε, όπως π.χ. τα περιφερειακά πάρκινγκ που ο αρμόδιος αντιδήμαρχος ανακοινώνει διαρκώς από το 2020. Αντ’ αυτών ακούγονται πρόχειρες λύσεις για πάρκινγκ εντός του κέντρου. Σε οικόπεδο που προορίζεται για σχολείο, στην ΑΒΕΑ ή και στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Λες και οι δημότες έπρεπε να ξοδέψουν 5.000.000 ευρώ για αγορά της ΑΒΕΑ ή 70 χρόνια διεκδικήσεων για το Μαρκόπουλο. Επιπλέον, πρόσφατα μας ανακοίνωσε ως «νέα έργα» έργα της περιόδου μας όπως τα Νεώρια, τα σκιάδια, την ανάπλαση στο Κουμ Καπί και το open mall στην πλατεία 1866.
«Κερασάκι στην τούρτα» ήταν η ανακοίνωση από το Παρατηρητήριο Περιφερειακών Πολιτικών των στοιχείων για τον αριθμό των ολοκληρωμένων ψηφιακών υπηρεσιών που προσφέρουν οι Δήμοι της χώρας. Ο Δήμος Χανίων είναι μη ανιχνεύσιμος ψηφιακά στους πρώτους 25 της Ελλάδας, εκεί που η δημοτική αρχή διαφημίζει ακριβώς το αντίθετο. Για να είμαι δίκαιος εδώ, θα σημειώσω ότι η δημοτική αρχή «αδικείται», καθώς η πανεπιστημιακή αυτή έρευνα δεν προσμετρά τη δραστηριότητά της στα… social media, όπου σαφώς υπερέχει.
Εν κατακλείδι, η δημοτική αρχή αυτά τα τριάμισι χρόνια απέτυχε να αξιοποιήσει προς όφελος των δημοτών πολλά από όσα κληρονόμησε από την προσπάθειά μας. Όσα κατάφερε είναι πολύ λιγότερα από όσα προμήνυαν οι συνθήκες που βρήκε. Περιορίστηκε σε ένα κρεσέντο επικοινωνίας, εικόνων και κάθε λογής πανηγυρισμών, αγνοώντας ότι η επικοινωνία χωρίς ουσία είναι συσκευασία δώρου χωρίς δώρο προς τους δημότες. Το πραγματικό κριτήριο στο τέλος είναι το έργο που παράγεται στον Δήμο και όχι το πόσο περιαυτολογεί ο καθένας στη θητεία του.
Από την πλευρά μας, εμείς της προσφέραμε στήριξη χωρίς προϋποθέσεις για το καλό των δημοτών, την οποία, όμως, δεν αξιοποίησε σωστά, εκμεταλλευόμενή την με όρους παλαιοκομματισμού. Όπως, όμως, έχουμε ήδη αποφασίσει, εμείς παραμένουμε ενεργοί και παρόντες για να διασφαλίσουμε την ευόδωση των έργων μας υπέρ των δημοτών.
