Φορτισμένος από έντονη συγκίνηση είναι ο τελευταίος αποχαιρετισμός του πρώην υπουργού και βουλευτή Χανίων Γιώργου Σταθάκη στον παιδικό του φίλο, τον δημοσιογράφο Δημήτρη Πετυχάκη, ο οποίος έφυγε από την ζωή σε ηλικία 70 ετών, το Σάββατο 7 Ιανουαρίου, στο Νοσοκομείο Χανίων όπου νοσηλευόταν.
Άλλωστε δεν τους συνέδεε μόνο το ότι και οι δύο ήταν Χανιώτες και φίλοι από το νηπιαγωγείο ακόμη, αλλά και στην πορεία και οι δύο ακολούθησαν την οικονομική επιστήμη, την οποία «υπηρέτησαν» ο ένας ως δημοσιογράφος και ο άλλος ως καθηγητής και στην συνέχεια πολιτικός.
Η ανάρτηση – αποχαιρετισμός του Γιώργου Σταθάκη στον Δημήτρη Πετυχάκη
«Αποχαιρετούμε ένα φίλο ζωής.
Συμμαθητές στο νηπιαγωγείο, παιδικοί φίλοι, πολλά χρόνια συνεύρεσης στο Λονδίνο, νεανικές διακοπές στα νησιά, σταθερός επισκέπτης της οικογένειας μας τα καλοκαίρια στη Χρυσή Ακτή, συνδαιτημόνες εν Αθήναις.
Μία ζωή που είχε πολλά μοναδικά. κυρίως μοναδικά στοιχεία. Έχοντας κλείσει τα αυτονόητα – ευγένεια, γνώσεις, καλοσύνη, μηδενικό κουτσομπολιό, χιούμορ και αυτοσάτυρα, έμεναν τα σημαντικά.
Οι νοηματικές κατασκευές του Δημήτρη είχαν μία ιδιαίτερη δομή. Ο διάλογος απαιτούσε να μπεις εντός του τρόπου σκέψης του και να αντιπαρατεθείς εκ των έσω. Κάθε σχήμα του ήταν προστατευμένο από εξωτερικές αναλυτικές προσκρούσεις.
Έτσι όμως αποκτούσες πρόσβαση στις απέραντες γνώσεις του σε πολλά και διαφοροποιημένα πεδία και ταυτόχρονα όξυνες τη δική σου αναλυτική σκέψη. Στο τέλος έμεναν οι πιο αιχμηρές σκέψεις που προηγούμενα σου είχαν διαφύγει.
Και η θεματική ήταν απέραντη. Πολιτική, αναπόφευκτα πολύ οικονομία, αθλητισμός (πολύ κρίκετ, συνδυασμένο με την ιστορία της αποικιοκρατίας), κοινωνικές νοοτροπίες, και πολλά άλλα.
Πάντα θα προσέθετε μία μόνιμη κρητική νότα, που εισέβαλε στις πιο περίπλοκες συζητήσεις, ως να είχε κάτι να προσθέσει. Επρόκειτο για μία ιδιότυπη καζαντζακική οπτική, όπου όλα τα αυθόρμητα και απλά στοιχεία είχαν βαθύτερη ιστορικότητα, ως να έρχονταν από τα βάθη των αιώνων, δεμένα από την αρχή με μια κοσμοπολίτικη επίδραση.
Μακριά από την κοινοτυπία και μακριά από κάθε μορφής συμβιβασμένη δημοσιογραφία, έδωσε για χρόνια πραγματική υπόσταση στο οικονομικό ρεπορτάζ και την ανάλυση.
Σε ένα πολωμένο κόσμο δύσκολα θα επιβίωνε περισσότερο αυτή η γραφή.
Let it be.
Τον αποχαιρετούμε με σεβασμό και βαθιά εκτίμηση απέναντι στην απλόχερη γενναιοδωρία του και την μοναδικότητα του.»
