Πέρασαν 51 χρόνια και η ιστορία επαναλαμβάνεται, με δύο αμαξοστοιχίες να κινούνται στην ίδια γραμμή και σε αντίθετη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να σημειωθούν δύο από τις πιο πολύνεκρες τραγωδίες στην ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου.

Το 1972 η κατάσταση ήταν διαφορετική. Η γραμμή ήταν μονή, η επικοινωνία μεταξύ των σταθμών γινόταν τηλεφωνικά και μόνο, ασύρματοι στα τρένα δεν υπήρχαν, ενώ τα πάντα ήταν χειροκίνητα.

Το 2023 η γραμμή είναι διπλή και οι επικοινωνίες μεταξύ σταθμαρχών, κλειδούχων και μηχανοδηγών είναι άμεσες, μέσω ασυρμάτου. Όμως, τα δύο δυστυχήματα μοιάζουν να έχουν πολλά κοινά κι ας τα χωρίζει μισός αιώνας και… κάτι.

Απόγευμα της Κυριακής 16 Ιανουαρίου 1972. Στη σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στους σταθμούς Ορφανών Καρδίτσας και Δοξαρά Λάρισας συγκρούστηκαν η υπερταχεία «Ακρόπολις Εξπρές» που εκτελούσε το δρομολόγιο Μόναχο – Αθήνα και μια μικρή αμαξοστοιχία που έκανε στάσεις σε όλους σχεδόν τους σταθμούς και ήταν γνωστή ως «πόστα», καθώς μετέφερε το ταχυδρομείο. Η «πόστα» κατευθυνόταν αργά από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη.

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα συνέβη λόγω έλλειψης συνεννόησης μεταξύ των σταθμαρχών των δύο σταθμών σε συνδυασμό με το ότι το δίκτυο ήταν μονής γραμμής και δεν υπήρχαν σύγχρονες μέθοδοι ενδοεπικοινωνίας.

Οι δυο σταθμάρχες διαφωνούσαν ποια από τις δύο αμαξοστοιχίες θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα και παρά την παρέμβαση του ρυθμιστή κίνησης τρένων από την Αθήνα, το «Ακρόπολις Εξπρές» και η «πόστα» διήλθαν κανονικά από το σταθμό του Δοξαρά και των Ορφανών αντίστοιχα με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στην ενδιάμεση διαδρομή, στις 16:55.

doxaras

Από τη σύγκρουση, το «Ακρόπολις Εξπρές» είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα – τα τρία πρώτα βαγόνιαμετατράπηκαν σε μια άμορφη μάζα σιδερικών, ενώ προκλήθηκε πυρκαγιά, όπως και στο δυστύχημα στα Τέμπη.

Στη σύγκρουση σκοτώθηκαν 19 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 44, σε ένα από τα πιο πολύνεκρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα.

Σε βάρος των δύο σταθμαρχών και του ρυθμιστή κίνησης ασκήθηκαν κατηγορίες για ανθρωποκτονίες από αμέλεια και διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών.

Στη δίκη σε πρώτο βαθμό, τον Νοέμβριο του 1972 στην Καρδίτσα, καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 3 έως 5 έτη, με τις ποινές να μην έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Τον Ιανουάριο του 1973 στο εφετείο στη Λάρισα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών ο σταθμάρχης των Ορφανών ενώ οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.

Το 2023, παρά την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης, με διπλή σιδηροδρομική γραμμή σε όλο το μήκος του και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ να έχουν «πέσει» για την αναβάθμιση της γραμμής, η ιστορία επαναλαμβάνεται, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα βορειότερα από τον Δοξαρά.

dikaiologhtika.gr

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook